Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΚΑΤΙ ΜΙΚΡΟ... ΕΤΣΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ...

Η αγάπη δεν είναι κάτι που μπορεί να δοθεί σε πράγματα που προκύπτουν αποκλειστικά από εμάς, αντίθετα είναι ένα συναίσθημα που μπορείς να το ζήσεις σε όλο του το είναι όταν καταφέρεις να κάνεις πράξη την ερμηνεία του καλύπτοντας "τα πάντα!" Απλώς τα πάντα! Ένα "φάσμα ευρείας περιοχής" δεν είναι αρκετό για να καλύψει την έννοια της αγνής και άδολης αγάπης! Μόνο η λέξη "πάντα" και "πλήρης" μπορεί!!!!

Σχόλια

  1. αγάπη όλα τα ελπίζει,
    η αγάπη όλα τα υπομένει,
    δίνει ζωή στην οικουμένη,
    κι η γη γυρίζει..."
    Αφιερωμένο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ευχαριστω ολυ για την αφιερωση!!! τιμη και χαρα μου! καλως ηρθες στο σιτικο μου! θα χαρω να γνωριζω και εγω το δικο σου! καλο βραδυ!

      Διαγραφή
  2. Πολύ όμορφο το κείμενο σου....!
    Καλή Κυριακή σου εύχομαι γεμάτη αγάπη :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ευχαριστω ολυ!!! και ανταοδιδω την ομορφη ευχη σου! καλο βραδυ!!!!

      Διαγραφή
  3. Η Αγάπη γλυκιά μου είναι μεγάλο συναίσθημα, δεν μπαίνει σε όρια, εττικέτες, αποδείξεις, δεν έχει νομίζω αποδεκτη μόνο το άτομο που την απευθύνεις αλλά εσένα την ίδια που την δίνεις.Αγάπη πήρες, αγάπη θα δώσεις..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. συμφωνω μαζι σου γλυκια κι αγαημενη μου αχτιδα!! τα εθεσες ολα τοσο ομορφα!!! να εχεις ενα ομορφο σαββατοκυριακο, αρεα με την αξιολατρευτη οικογενεια σου!!!

      Διαγραφή
  4. Η αγάπη είναι σπουδαίο συναίσθημα!Σε κάνει να ξεχνάς όλα τα υλικά αγαθά... ακόμα και την πείνα!Είναι η μόνη που δεν πληγώνει, αλλά αντίθετα πληγώνουν μόνο οι άνθρωποι κι ιδιαίτερα αυτοί που δεν ξέρουν ν΄ αγαπούν.
    Υπέροχες οι σκέψεις σου απ΄ αυτές που σε κάνουν να σκέφτεσαι πως σ΄ αυτόν τον κόσμο δεν έχει ακόμα τίποτα χαθεί!
    Αγαπημένη καληνύχτα σου στέλνω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ευχαριστω για το σχολιο και τα ομορφα λογια σου! συμφωνω σε οσα ανεφερες!!! καλο βραδυ σου ευχομαι ολοψυχα! να εισαι καλα φιλε μου!

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ.

Τα μάτια της είναι δυο άντρα όπου σπινθηρίζει αόριστα το μυστήριο, και το βλέμμα της φωτίζει σαν αστραπή: είναι μια έκρηξη μέσα στα σκότη… Υπάρχουν γυναίκες που εμπνέουν την επιθυμία να τις νικήσεις και να τις απολαύσεις… αλλά αυτή εδώ σου γεννάει τον πόθο να πεθάνεις αργά κάτω απ’ το βλέμμα της (Σαρλ Μπωντλαίρ, από το ποίημα «Η επιθυμία της περιγραφής»)

Η Μουσταλευριά

Καλημέρα εκφραστικοί μου! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Σήμερα ένιωσα την ανάγκη να γράψω ένα διήγημα από εκείνα, τα αγαπημένα, που με γυρίζουν τόσο πίσω, σε μια ζεστή αγκαλιά… Ήταν απόγευμα, πριν λίγες μέρες, όταν με κέρασαν μια μουσταλευριά από ένα μικρό μίνι μάρκετ της γειτονιάς μου. Το φτιάχνει μια τοπική, οικογενειακή επιχείρηση. Δεν ξέρω αν ήταν η γεύση της, η υφή της ή η μυρωδιά του μούστου που με χτύπησε κατευθείαν στην καρδιά. Πάντως, δεν ήταν ούτε τόσο νόστιμη ούτε τόσο όμορφη (εξωτερικά) όπως ήταν η δική της. Ξαφνικά βρέθηκα αλλού. Σαν να γύρισα πίσω, πολλά χρόνια πριν. Εκεί, στο χωριό… Στην αυλή της γιαγιάς, της δικής μου της λεβέντισσας. Με το χώμα να μυρίζει φθινόπωρο και τα τζιτζίκια να έχουν πια σωπάσει. Με τα ρούχα πλυμένα στο πλυσταριό και έπειτα απλωμένα στο  σχοινί και το πατητήρι γεμάτο σταφύλια που μας περίμεναν υπομονετικά. Κι όλα αυτά πλαισιωμένα με τη μυρωδιά του ασβέστη όταν ασβέστωνε το σπίτι της. Η εποχή του τρύγου… Αχ, αυτή η εποχή πόσο γρήγορα πάντ...