Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΙΡΙΔΙΖΩΝ ΜΠΛΕ.



Γιατί σημασία δεν έχει η πόζα αλλά το αντικείμενο, 
η μάλλον η αξία του αντικειμένου!


Η φωτογραφια ειναι ενος ξαδερφου μου..... αλλα βρισκετε και στο 
δικο μου αρχειο....

Σχόλια

  1. Σημασία έχει η χαρά που νιώθεις από αυτό που βλέπεις θα προσθετα εγώ!
    Καλό ξημέρωμα χαρά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ναι αριστεα μου το ιδιο ιστευω κι εγω, γι αυτο τονισα το αντικειμενο ου αεικονιζετε, αν το αγααμε ολυ τοσο ιο ολυ χαρα εισρατουμε! χιχιιχ

    καλο βραδυ ομορφουλα μου! να εισαι καλα!!!! <3 <3 <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ουαααααουουου!! θα......ρόσθετα εγώ!!! Φιλί γλυκό και καλό....ρωινό σου εύχομαι!! :)))))))
    (Το χαβά μου εγώ με το πι!! χαχα!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. καλημερα αδυναμια!! ναι ναι σε βλεπω κολλημενη με το πι μου! χαχαχαχα

      να εχεις μια ομορφη μερα ευχομαι! φιλακια πολλα! <3

      Διαγραφή
  4. Τέλειος ο συνδυασμός του πράσινου με το γαλάζιο....!
    Να έχεις ένα όμορφο βράδυ :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. γλυκια μου φιλη καλημερα!!! και μενα μου αρεσε ο συνδυασμος χρωματων και μωβ θα μου αρεσε να ηταν το ζωακι επισης. :)

      φιλακια πολλα! <3

      Διαγραφή
  5. Τέλεια μπράβο και στις δυό σας, στην Αριστεα για την δημοσίευση και φυσικά στην δική σου αναδημοσίευση χάρη στην οποία κατάφερα κι εγώ να δω την εικόνα μιας και για έναν ανεξήγητο (τουλάχιστον για την ώρα.. :-P) λίγο για τις δικές σου αναρτησεις ενημερώνομαι με mail ενώ για της Αριστεας όχι, που θα πάει; θα το φτιάξουμε κι αυτό! :-)
    Υπέροχα τα χρώματα της εικόνας, απίστευτα εύστοχο το κείμενο από κάτω σε συνδυασμό με αυτην.
    Φιλιά και στίς δυό σας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. καλημερα! :)

      χαιρομαι που σου αρεσε η αναδημοσιευση και που καταφερες να δεις την εικονα. χιχιχι
      μηπως δεν εχει το προφιλ της αριστεας αυτο που γραφεσε για την ειδοποιηση μεσω μαιλ; ειναι γκατζετ αν θυμαμε καλα και πρεπει να το βαλεις. κοιταξε στο μπλοκ της αν το εχει θα το βρεις, αλλιως να της πουμε να το βαλει.

      σ ευχαριστω για το σχολιο!
      να εισαι καλα και να εχεις μια ομορφη μερα! <3

      Διαγραφή
  6. Τέλεια η εικόνα, υπέροχα τα χρώματα ευστοχότατο το κείμενο που τη συνοδεύει.
    Πολλά φιλιά και στις δυό σας!! :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ.

Τα μάτια της είναι δυο άντρα όπου σπινθηρίζει αόριστα το μυστήριο, και το βλέμμα της φωτίζει σαν αστραπή: είναι μια έκρηξη μέσα στα σκότη… Υπάρχουν γυναίκες που εμπνέουν την επιθυμία να τις νικήσεις και να τις απολαύσεις… αλλά αυτή εδώ σου γεννάει τον πόθο να πεθάνεις αργά κάτω απ’ το βλέμμα της (Σαρλ Μπωντλαίρ, από το ποίημα «Η επιθυμία της περιγραφής»)

Η Μουσταλευριά

Καλημέρα εκφραστικοί μου! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Σήμερα ένιωσα την ανάγκη να γράψω ένα διήγημα από εκείνα, τα αγαπημένα, που με γυρίζουν τόσο πίσω, σε μια ζεστή αγκαλιά… Ήταν απόγευμα, πριν λίγες μέρες, όταν με κέρασαν μια μουσταλευριά από ένα μικρό μίνι μάρκετ της γειτονιάς μου. Το φτιάχνει μια τοπική, οικογενειακή επιχείρηση. Δεν ξέρω αν ήταν η γεύση της, η υφή της ή η μυρωδιά του μούστου που με χτύπησε κατευθείαν στην καρδιά. Πάντως, δεν ήταν ούτε τόσο νόστιμη ούτε τόσο όμορφη (εξωτερικά) όπως ήταν η δική της. Ξαφνικά βρέθηκα αλλού. Σαν να γύρισα πίσω, πολλά χρόνια πριν. Εκεί, στο χωριό… Στην αυλή της γιαγιάς, της δικής μου της λεβέντισσας. Με το χώμα να μυρίζει φθινόπωρο και τα τζιτζίκια να έχουν πια σωπάσει. Με τα ρούχα πλυμένα στο πλυσταριό και έπειτα απλωμένα στο  σχοινί και το πατητήρι γεμάτο σταφύλια που μας περίμεναν υπομονετικά. Κι όλα αυτά πλαισιωμένα με τη μυρωδιά του ασβέστη όταν ασβέστωνε το σπίτι της. Η εποχή του τρύγου… Αχ, αυτή η εποχή πόσο γρήγορα πάντ...