Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΗ.

Δε μπορείς να θεωρείς κάτι δικό σου τη στιγμή που ξέρεις ότι κάποια στιγμή θα το χάσεις και μάλιστα για πάντα. Αυτό είναι μια ψευδαίσθηση. Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να γευτείς όσο περισσότερο γίνεται την ευτυχία που μπορούν να σου προσφέρουν τα εφήμερα πράγματα που περνούν έστω και για λίγο από τη ζωή σου.

Σχόλια

  1. Συμφωνώ!Και τέτοια ευτυχία ψευδαίσθηση είναι!Κι όταν ξέρεις το αποτέλεσμα, τότε η ψευδαίσθηση λειτουργεί σαν έκτη αίσθηση.Αρκεί να την εντοπίσεις και να μην παρασυρθείς απ΄ τις υπόλοιπες αισθήσεις.
    Να ΄σαι πάντα καλά!:-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. φιλε μου σ ευχαριστω για το σχολιο! οσα μου γραφεις με αγγιζουν αντα ευχαριστα!!! να σαι καλα! καλο βραδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ξέρεις τι μου ξύπνησε μόλις το διάβασα; Τη σκέψη ότι και η ζωή δεν μας ανήκει και κάποια στιγμή θα τη χάσουμε. Δεν είναι δική μας, δανεική και αυτή, άρα τι; Μια ψευδαίσθηση ότι είματε αιώνιοι και περνάν όλα από το χέρι μας. ¨Όπως πολύ όμορφα το τελειώνεις οφείλουμε να γευόμαστε την ευτυχία που μας προσφέρει -εφόσον είναι εφήμερη- απλόχερα, και να μην ζητάμε πάντα αυτό το κάτι άλλο... να κοιτάμε δίπλα μας, εκεί είναι η ουσία και η πραγματικότητα που σβήνει κάθε ψευδαίσθηση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. και εγω αυτα σκεφτομουνα τοτε φιλη μου!
      χαιρομαι που συμφωνουμε τοσο!
      φιλακια πολλα!

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ.

Τα μάτια της είναι δυο άντρα όπου σπινθηρίζει αόριστα το μυστήριο, και το βλέμμα της φωτίζει σαν αστραπή: είναι μια έκρηξη μέσα στα σκότη… Υπάρχουν γυναίκες που εμπνέουν την επιθυμία να τις νικήσεις και να τις απολαύσεις… αλλά αυτή εδώ σου γεννάει τον πόθο να πεθάνεις αργά κάτω απ’ το βλέμμα της (Σαρλ Μπωντλαίρ, από το ποίημα «Η επιθυμία της περιγραφής»)

Η Μουσταλευριά

Καλημέρα εκφραστικοί μου! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Σήμερα ένιωσα την ανάγκη να γράψω ένα διήγημα από εκείνα, τα αγαπημένα, που με γυρίζουν τόσο πίσω, σε μια ζεστή αγκαλιά… Ήταν απόγευμα, πριν λίγες μέρες, όταν με κέρασαν μια μουσταλευριά από ένα μικρό μίνι μάρκετ της γειτονιάς μου. Το φτιάχνει μια τοπική, οικογενειακή επιχείρηση. Δεν ξέρω αν ήταν η γεύση της, η υφή της ή η μυρωδιά του μούστου που με χτύπησε κατευθείαν στην καρδιά. Πάντως, δεν ήταν ούτε τόσο νόστιμη ούτε τόσο όμορφη (εξωτερικά) όπως ήταν η δική της. Ξαφνικά βρέθηκα αλλού. Σαν να γύρισα πίσω, πολλά χρόνια πριν. Εκεί, στο χωριό… Στην αυλή της γιαγιάς, της δικής μου της λεβέντισσας. Με το χώμα να μυρίζει φθινόπωρο και τα τζιτζίκια να έχουν πια σωπάσει. Με τα ρούχα πλυμένα στο πλυσταριό και έπειτα απλωμένα στο  σχοινί και το πατητήρι γεμάτο σταφύλια που μας περίμεναν υπομονετικά. Κι όλα αυτά πλαισιωμένα με τη μυρωδιά του ασβέστη όταν ασβέστωνε το σπίτι της. Η εποχή του τρύγου… Αχ, αυτή η εποχή πόσο γρήγορα πάντ...