Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΈΝΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΥΡΙΟ. (ΤΡΙΤΟ ΜΕΡΟΣ).

Καλημέρα και καλή εβδομάδα εύχομαι στην όμορφη μπλοκογειτονιά μου!

Τελικά όχι μόνο δεν αρρώστησα ( ευτυχώς τη σκαπούλαρα την ιωσούλα) αλλά και μια χαρά έγινα και πήγα εκεί που σας είπα πως είχα προγραμματίσει και πέρασα και πολύ όμορφα - ξεχωριστά!

Ήταν κάτι σα σύναξη παλαιών συμφοιτητών αλλά μόνο με τη κολλητή παρέα! Εντάξει, ήταν καταπληκτικά και το κυριότερο ήταν σα να μη πέρασε μια μέρα. :)

Μη σας "ζαλίζω" όμως με τα δικά μου, πάμε για το τρίτο μέρος του διηγήματος και ευχαριστώ απο καρδιάς όχι τόσο για τα καλά σας λόγια (και αυτό εννοείτε βέβαια) αλλά κυρίως για το ότι δηλώνετε παρών στη ζωή και στη σκέψη μου, διαβάζοντάς με και γενικά τιμώντας με ο καθένας με τον τρόπο του. Ευχαριστώ και πάλι!

Σε αυτό το σημείο να αναφέρω πως για το πρώτο μέρος του διηγήματος μπορεί κάποιος να πατήσει εδώ http://ekfrastite.blogspot.gr/2013/11/blog-post_15.html και για το δεύτερο εδώ: http://ekfrastite.blogspot.gr/2013/11/blog-post_16.html.

Πάμε για τη συνέχεια:


ΈΝΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΥΡΙΟ. (ΤΡΙΤΟ ΜΕΡΟΣ).

            O Αριστείδης φανερά προβληματισμένος κατευθύνθηκε γοργά προς το δωμάτιο της μικρής του κόρης. Φτάνοντας έξω από τη πόρτα του δωματίου της, χτύπησε απαλά τη πόρτα της μικρής και με γλυκιά, μετανιωμένη φωνή της ζήτησε να ανοίξει.
                  Αν και στην αρχή δεν έλαβε απάντηση, όπως ήταν και αναμενόμενο μιας και η μικρή είχε θυμώσει πολύ, ύστερα από μερικά λεπτά ακούστηκε η γλυκιά ψιλή φωνή της να τον καλεί να περάσει στα ενδότερα.
                  Ο Αριστείδης πέρασε μέσα και προχώρησε κοντά της με αμήχανο βηματισμό και ελαφρά παγωμένο χαμόγελο που φανέρωνε πόσο μετανιωμένος ήταν για αυτό που μόλις είχε συμβεί.
                  Η μικρή Μαριτίνα, που καθόταν στο κρεβάτι αγκαλιά με την αγαπημένη της κούκλα κατάλαβε πως ο μπαμπάς της είχε μετανιώσει αλλά δεν ήθελε ακόμη να του δείξει πως ήταν πρόθυμη να τον συγχωρέσει τόσο εύκολα.
                  - Μαριτίνα μου σκεφτόμουνα να σου πω ένα σωρό όμορφα λόγια και να σου υποσχεθώ ένα σωρό όμορφα πράγματα ότι θα σου αγοράσω για να με συγχωρέσεις αλλά επειδή ξέρω πως αυτό είναι λάθος δε θα το κάνω και θα σου πω με λίγα λόγια όλα όσα νιώθω για αυτό που έκανα πριν από λίγο και δε θέλω καν να σκέφτομαι. Είπε κάπως αμήχανα τη στιγμή που κάθισε στο κρεβάτι, δίπλα της, κάνοντας τη μικρή να τον κοιτάξει με ορθάνοιχτα μάτια και κουνώντας καταφατικά το πρόσωπό της να του δώσει το έναυσμα για να ξεκινήσει να της πει όλα όσα ήθελε.
                  -  Υπάρχουν κάποιες φορές κοριτσάκι μου που εμείς οι άνθρωποι ενώ ξέρουμε πως είναι λάθος να ξεσπάσουμε τα νεύρα και το άγχος που μας προκαλεί η σκληρή  καθημερινότητα στους αγαπημένους μας ανθρώπους, το κάνουμε επειδή ως άνθρωποι είμαστε επιρρεπείς σε λάθη και σε ένα τέτοιο λάθος υπέπεσα και εγώ σήμερα. Δεν είμαι πολύ καλός στο να αναλύω τα συναισθήματά μου αλλά θέλω να ξέρεις πως μετάνιωσα πολύ για την απρεπή συμπεριφορά μου. Δεν έφταιγες εσύ, έφταιγε η πολύωρη σκληρή δουλειά και το άγχος του μη σταθερού εργασιακού περιβάλλοντος.
                  - Τι είναι μπαμπά το μη σταθερό εργασιακό περιβάλλον; Ρώτησε με μάτια ορθάνοιχτα από την απορία το μικρό κοριτσάκι τη στιγμή που ακούμπησε τη κούκλα της πάνω στο κρεβάτι.
                  - Είναι ο κίνδυνος από τη μια στιγμή στην άλλη να βρεθείς χωρίς δουλειά και άρα χωρίς χρήματα.
                  - Δηλαδή αυτό έπαθε και ο κύριος Μανώλης, ο μπαμπάς της Νεφέλης που καθόμαστε στο ίδιο θρανίο;
                  - Ακριβώς κοπέλα μου. Το ίδιο μπορεί να συμβεί στον καθέναν μας.
                  - Και είναι πολύ κακό αυτό μπαμπά ε; Ειδικά αν κρίνω από τη Νεφέλη που οι γονείς της εδώ και λίγους μήνες δε τις αγοράζουν τα απαραίτητα σχολικά είδη που ζητάει τακτικά η δασκάλα μας.
                  - Είναι πολύ οδυνηρό να χάνεις τη δουλειά σου από τη μια στιγμή στην άλλη και να μη μπορείς να προσφέρεις στην οικογένειά σου όλα όσα τους προσέφερες στο παρελθόν.
                  - Κινδυνεύεις και εσύ να χάσεις τη δουλειά σου; Ρώτησε στενάχωρα.
                  - Αν και δε θέλω να σε στεναχωρώ γιατί τα μικρά παιδιά σαν εσένα πρέπει να είναι πάντοτε ξένοιαστα, χαρούμενα και δίχως έγνοιες πρέπει να σου πω την  αλήθεια και η αλήθεια είναι πως θα φροντίσω να μη σου λείψει τίποτα ακόμα κι αν χρειαστεί να δουλεύω όλο το 24ωρο.
                  - Και τότε πότε θα σε βλέπω μπαμπά; Ρώτησε έντρομη η μικρή.
                  - Μην ανησυχείς κοπέλα μου. Μεταφορικά το είπα για να σου δείξω πόσο διατεθειμένος είμαι να κάνω τα πάντα για να μη σου λείψει τίποτα. Ξέρω πως έκανα λάθος σήμερα και το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να σου ζητήσω να με συγχωρέσεις και να ξέρεις πως εγώ θα κάνω τα πάντα για να είσαι ευτυχισμένη.
                  - Μα εγώ δε θέλω πολλά για να είμαι ευτυχισμένη. Το μόνο που θέλω είναι να σας βλέπω λίγο περισσότερο και να με βοηθάτε στα μαθήματά μου ή όπου αλλού σας χρειάζομαι.
                  Ο Αριστείδης δεν απάντησε. Άπλωσε τα χέρια του και έκλεισε ευλαβικά στην  αγκαλιά την αγαπημένη του κόρη. Τη φίλησε απαλά στο μέτωπό της και της υποσχέθηκε πως δε πρόκειται ποτε ξανά να επιτρέψει στον εαυτό του να παρασυρθεί και να φερθεί τόσο άσχημα όσο της φέρθηκε προηγουμένως.
                  - Έλα τώρα να πάμε να φάμε το φαγητό που έφτιαξε η γιαγιά σου και μόλις ξεκουραστούμε λίγο σου υπόσχομαι πως θα καθίσουμε όλοι μαζι οικογενειακώς να σε βοηθήσουμε στην έκθεσή σου! Δε ξέρω αν θα είναι η καλύτερη έκθεση αλλά θα κάνουμε τα πάντα για να είναι αληθινή και βγαλμένη μέσα από τη δική μας ζωή.
                  Η μικρή Μαριτίνα, άπλωσε στοργικά το χέρι του μπαμπά της και κατευθύνθηκαν γοργά προς τη κουζίνα. Η γιαγιά Μαρία και η μητέρα της ήταν ήδη εκεί και τους περίμεναν για να δειπνήσουν.
                  Μετά το ευχάριστο οικογενειακό δείπνο, η γιαγιά Μαρία ανέλαβε να πλύνει τα πιάτα και να συγυρίσει τη κουζίνα, ενώ η Σεβαστή μαζί με τον Αριστείδη και τη μικρή τους κόρη κατευθυνθήκαν στο δωμάτιο της τελευταίας για να γράψουν όλοι μαζι την έκθεση που έπρεπε να είχαν ήδη τελειοποιήσει εδώ και μέρες.
                  - Θύμησέ μας το θέμα της έκθεσης για να μπορέσουμε να σε βοηθήσουμε. Είπε ο πατέρας της μικρής.
                  - Το θέμα που μας ανέθεσε η δασκάλα έχει το τίτλο «Ένα καλύτερο αύριο» και μας είπε πως πρέπει να διαπραγματεύεται το καλύτερο αύριο που επιζητούν καθημερινά τόσοι συνάνθρωποί μας στο Σύνταγμα και στη σκληρή καθημερινότητα που καλούνται να αντιμετωπίζουν.
                  - Δύσκολο θέμα, τόνισε με σπινθηροβόλο βλέμμα η Σεβαστή εισπράττοντας τη καταφατική κίνηση του κεφαλιού του άντρας της, με την οποία έδειχνε πως συμφωνούσε απόλυτα μαζί της.
                  - Ναι μαμά, πράγματι! Γι’ αυτό κιόλας είπε να ζητήσουμε τη βοήθειά σας, αλλά είπε επίσης η έκθεση να μην είναι ένα προϊόν αποκλειστικά των γονιών μας. Εσείς δηλαδή απλά να μας βοηθήσετε και όχι να μας καθοδηγήσετε. Αυτά ακριβώς ήταν τα λόγια της κυρίας Ματίνας. Ανέφερε προβληματισμένα η μικρή.
                  - Πόσες σελίδες χρειάζεται να είναι η έκθεσή σας; Ρώτησε με ενδιαφέρον ο μπαμπάς της.
                  - Μας είπε πως το συγκεκριμένο θέμα δε χρειάζεται πολύ ανάλυση, χρειάζονται λίγα λόγια και καλά σα τις πράξεις που πρέπει να γίνουν για ένα καλύτερο αύριο όλων μας. Απάντησε η μικρή.
                  Οι γονείς της μικρης αλληλοκοιτάχθηκαν προσπαθώντας να σκεφτούν το τρόπο που θα έπρεπε να ξεκινήσουν την έκθεση της μικρής αλλά ανακάλυψαν πως τελικά αυτό το θέμα ήταν αρκετά δύσκολο παρόλο που ακουγόταν αρκετά εύκολο. Συγκεκριμένα, ποτέ δε περίμεναν ότι θα τους παίδευε τόσο πολύ ένα θέμα έκθεσης δημοτικού σχολείου.       
Το συγκεκριμένο βέβαια θέμα ήταν από τη φύση του δύσκολο αλλά τη συγκεκριμένη εποχή που τόσοι συνάνθρωποί τους αγωνίζονταν καθημερινά για ένα καλύτερο αύριο θα έπρεπε ήδη να είχαν ξεκινήσει να αναπτύσσουν τις ιδέες τους.
Κι όμως ήταν σα κάτι να τους συγκρατούσε. Σα να ήξεραν ποιό είναι το καλύτερο αύριο που τόσο πολύ ποθούσαν και εκείνοι αλλά για διάφορους λόγους απέφευγαν να το αναλύσουν.
 Ίσως ο κυριότερος λόγος που απέφευγαν την ανάλυσή του να ήταν το ότι δε πίστευαν πως θα έρθει αυτό το καλύτερο αύριο που με τόσο πάθος επιζητούσαν και γι’ αυτό το λόγο δε θα έπρεπε να γεμίζουν το παιδί τους με ψεύτικες ιδέες.


____________ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ_______________


Αυτά για ήμερα! Όμορφη ημέρα και όμορφη εβδομάδα εύχομαι για όλους! Φιλάκια πολλά!

Σχόλια

  1. καλημερα, καλή μου..νασαι καλά.. ωραίο να ξαναβλέπεις φίλους.. τα λέμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ευχαριστω πολυ κοπελιτσα μου!
      να εισαι καλα!
      φιλακιααα
      καλη εβδομαδα να εχουμε!

      Διαγραφή
  2. χαρηκα με την εξελιξη της ιστοριας!!!ετσι πρεπει να ειμασται πρωτα κοντα στα παιδια μας και υστερα ολα τα υπολοιπα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. καλημερα γλυκο μου Σοφακι!
      καλη εβδομαδα να εχουμε!
      χαιρομαι που σου αρεσε η εξελιξη της ιστοριας.
      θελω να σου πω ενα μεγαλο ευχαριστω που παντα εισαι εδω για μενα!
      φιλακια πολλα! <3

      Διαγραφή
  3. Ξώφαλτσα σε πήρε η ίωση Κικίτσα μου και πολύ χαίρομαι γι' αυτό! Να περνάς πάντα καλά με την παρέα σου! Χρειαζονται αυτές οι όμορφες συναντήσεις!
    Όσο για την ιστορία διάβασα και την προηγούμενη ανάρτησή σου μαζί αφού απουσίαζα και τώρα περιμένω να δω πώς χειρίστηκαν τελικά οι γονείς αυτό το δύσκολο θέμα...
    Πολλά φιλάκια και καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημερα και καλη εβδομαδα να εχεις αγαπημενη μου φιλη!
      ευχαριστω πολυ για την επισκεψη, τα λογια, για τα παντα ολα γενικως! :)
      να εισαι καλα!
      φιλακια πολλα φιλη! <3

      Διαγραφή
  4. Συνειδητοποίηση, μετάνοια κι ουσιαστική αλλαγή. Τι ωραία.
    Περιμένουμε την συνέχεια, Κικίτσα μου.
    Να είσαι καλά. Φιλάκια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Κικούλα μου σε διαβάζω περιμένω να το ολοκληρώσεις και θα σου πω την άποψη μου! Πάντως μας κρατάς σε αγωνία και βλέπω πως βάζεις και σημερινούς προβληματισμούς κι αυτό ενισχύει το ενδιαφέρον μας!
    Φιλάκια και καλή εβδομάδα! :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ναι κοπελιτσα μου, στο τελος μου λες την αντικειμενικη σου αποψη! ευχαριστω πολυ για ολα!
      να εισαι καλα!
      φιλακια πολλα πολλα! <3

      Διαγραφή
  6. Όπως στο υποσχέθηκα Κική μου γύρισα για να διαβάσω τα τρία κομμάτια του διηγήματός σου κι αυτό γιατί καταλαβαίνω πως παίρνεις σοβαρά αυτό που κάνεις και δεν θέλεις απλά να σχολιάζουμε για το ‘’σχόλιο’’.
    Το θέμα σου μια πονεμένη ιστορία που βιώνουν όλα τα παιδιά σχεδόν σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης. Είτε πρόκειται για δουλειές γραφείων, εργοστάσια, χωράφια, χωριά και πόλεις οι γονείς είναι υποχρεωμένοι να δουλεύουν για την οικογένεια… οι παππούδες αν υπάρχουν επωμίζονται τα βάρη του σπιτιού και των παιδιών και τα ίδια τα παιδιά βιώνουν την μοναξιά τους, ειδικά αν είναι μοναχοπαίδια και παιδιά των διαμερισμάτων.
    Η αφήγησή σου ελεύθερα κυλά, δεν πλατειάζει σε περιττά, οι διάλογοι καλογραμμένοι… νομίζω πως επίτηδες βάζεις τον πατέρα να μιλά στην κόρη σαν να είναι μεγάλη και ώριμη και μπορεί να καταλάβει την δύσκολη γλώσσα των μεγάλων… η στιγμή με το χαστούκι απόλυτα ρεαλιστική. Η αντιμετώπιση της μάνας με σόκαρε… σημασία είχαν οι τύψεις του άντρα ή οι πληγές της ψυχής της κόρης;
    Περιμένω και το τέταρτο μέρος Κική μου.
    Σε φιλώ και σου εύχομαι καλή εβδομάδα ….
    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημερα αγαπημενη μου λεβινα!
      ευχαριστω παρα μα παρα πολυ για το τροπο που εστιασες στο διηγημα μου.
      Συγκινηθηκα στην πρωτη σου παραγραφο!
      Οντως οσον αφορα αυτα που γραφω θελω ο αλλος να τα διαβαζει και ας μη μου πει κανενα σχολιο, αρκει να τα διαβαζει εφοσον το επιθυμει βεβαια. Δε μου αρεσει να μου αφηνει σχολιο χωρις να εχει διαβασει καθολου το τι γραφω γιατι χαζη δεν ειμαι και μπορω να καταλαβω ποτε και αν συμβαινει αυτο. Οποτε σε αυτη τη περιπτωση προτιμω να μη γραψει τιποτα. Ειναι το καλυτερο και το αληθινο.

      Η αληθεια ειναι πως εβαλα το πατερα να μιλα στη κορη του τοσο ωριμα γιατι πιστευω οτι τα παιδια ειναι πολυ πιο εξυπνα απο παλια και μπορουν να αντιληφθουν πολλα πραγματα και πιστευω πως πλεον με ενα παιδι της τεταρτης πχ δημοτικου και πανω μπορεις να συζητησεις πολλα μα και να μαθεις αν ξερεις να ακους. γενικα πιστευω οτι απο οπουδηποτε δεχομαστε ερεθτισματα και καλο ειναι να τα αφηνουμε να μπουν στο υποσυνειδητο μας.

      Η αληθεια ειναι πως δεν εστιασα πολυ στη μητερα ισως γιατι τοτε μου βγηκε περισσοτερο το να ακολουθησω προς την αλλη γραμμη και επειδη παντα οι μητερες ειναι πιο συναισθηματικες εγω θελησα να πλευσω προς αλλου.

      Σ ευχαριστω παρα πολυ για ολα! και ελπιζω να μη σε κουρασα που τα διαβασες ολα μαζι!

      Ευχαριστω και παλι γλυκια μου! να εισαι καλα! φιλακια πολλα!

      Διαγραφή
  7. Περιμένω το "συνεχίζεται"...
    Καλή εβδομάδα
    Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. να εισαι καλα Ελενη μου!
      καλη εβδομαδα και σε σενα!
      φιλακια πολλα!

      Διαγραφή
  8. Καλή εβδομάδα, κορίτσι μου!
    Και περιμένω τη συνέχεια... Φιλάκια πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Υπέροχα την εξελίσσεις Κική μου! βαθύτατα παιδαγωγικό το θέμα σου χαίρομαι για την προσέγγισή σου! Εύγε!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστω πολυ αγαπη μου!
      Για ολα!!
      Να εισαι καλα!
      Φιλακια πολλα! <3

      Διαγραφή
  10. Καλή συνέχεια, στη "συνέχεια"!!!
    Εμείς οι ανυπόμονοι, μπορούμε να λάβουμε με μέϊλ την ιστορία ολόκληρη μέχρι τέλους ? ;-)
    Φιλάκια κτμτρ, γλυκό μου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαχαχαχα
      να σαι καλα βρε κοριτσαρα μου
      με εκανες και γελασα!
      η συνεχεια ερχεται αμεσα! χιχιχι
      φιλακια πολλα! πολλα! <3

      Διαγραφή
  11. Ουφ τι αγωνία!Τουλάχιστον ο πατέρας κατάλαβε το λάθος (όχι μόνο το χαστούκι αλλά κ την απουσία του) κ έδειξε μετανιωμένος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ναι φιλη μου ετσι ειναι! εχεις απολυτο δικιο!
      να εισα καλα! φιλακια πολλα!

      Διαγραφή
  12. Μου άρεσε πολύ η εξέλιξη της!
    γράφεις όμορφα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Η ιστορία σου η εξαιρετικά γραμμένη Κικίτσα μου με άφθονο προβληματισμό για την συμπεριφορά των γονέων προς τα παιδιά εξελίσσεται όμορφα γιατί εισέπραξα αυτό που ήθελα να διαβάσω..δεν ήθελα με τίποτα η μικρή ν'αντιδράσει με πείσμα και να κρατήσει κακία στον πατέρα της για τον απλούστατο λόγο ότι τα παιδιά είναι άκακα και αθώα και ήθελα να φανεί αυτό..το ότι ο πατέρας κατάλαβε το λάθος του δεν τον απαλάσσει απο την πράξη του ούτε ότι ήταν φορτισμένος με τα προσωπικά του προβλήματα και την δουλειά του..τα προβλήματα αυτά τα ξεχνάμε μπροστά σένα παιδί..η προτεραιότητα του γονέα είναι να είναι το παιδί του ψυχικά ισορροπημένο και να αισθάνεται ασφαλές μέσα στο σπίτι του με την στοργή και την αγάπη που του προσφέρουν οι γονείς του..η στάση της μητέρας θα μπορούσε να είναι πιό στοργική απέναντι στην μικρούλα την ώρα που ο πατέρας αντέδρασε βίαια..Υ.Γείχα ξεχάσει στο προηγούμενο σχόλιο να σου ευχηθώ περαστικά ματάκια μου,αλλά είδα σε αυτή σου την ανάρτηση ότι είσαι πολύ καλύτερα αφού βγήκες και πέρασες καλά!σε κάτι τέτοιες συναντήσεις που έχω κι εγώ όντως μετά μου έμεινε η αίσθηση''σαν να μην πέρασε μιά μέρα..''φεύγω για το επόμενο μέρος για να δούμε τι θα δούμε με τον επίλογο..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημερα και παλι φιλη μου!
      Δε ξερω τι να πω... τα εμπεριστατωμενα σχολια σου μου δειχνουν το ποσο βαθια μπορεις να εισχωρησεις σε ενα κειμενο! ειναι σα να το πας και ενα και δυο και τρια βηματα πιο περα!
      Ολα οσα ειπες για την αγαπη τον γονιων με βρισκουν απολυτως συμφωνη μαζι σου και χαιρομαι ιδιαιτερα που τα εξεφρασες με τοσο ομορφο τροπο, με εναν τροπο που ξεκαθαρα μας δειχνεις το ποσο τρυφερο, ευγενικο, μορφωμενο και ποιοτικο πλασμα εισαι!!!
      σ ευχαριστω μεσα απο τη καρδια μου για ολα!
      να εισαι παντα καλα και κυριως ευτυχισμενη!
      φιλακια πολλα! <3

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΣΤΗΝ ΚΑΣΤΟΡΙΑ ΠΗΓΑΖΕΙ ΑΓΑΠΗ!

    Έως το τέλος του κόσμου λοιπόν... Έως.... Και μεταφορικά και κυριολεκτικά Σαν επιφώνημα... Πάντα ένα επιφώνημα.. Ένα επιφώνημα θαυμασμού, απόγνωσης, πολλών συναισθημάτων και ένωσης... Πάντα Ένωσης! ~~ Η Αγάπη Δηλώνει Πιστεύω - Κική Κωνσταντίνου Εκδόσεις Ανατολικός Η πανέμορφη φωτογραφία μας έρχεται από τα τρυφερά και δημιουργικά χεράκια μιας γυναίκας που αγαπώ και θαυμάζω! Κι όπως η ίδια μου είπε, άργησε αλλά έχει τη θέση που του αξίζει, επειδή περίμενε, υπομονετικά και καρτερικά! Ευχαριστώ ολόψυχα αγαπημένη μου, Alexandra Mouriopoulou !         Η κατανομή του χώρου ήταν άρτια μοιρασμένη και δομημένη στις δύο πλευρές με σκοπό και τα δύο μέρη να είναι ίδια. Ότι υπήρχε στη μία πλευρά υπήρχε και στην άλλη. Ακόμη και οι πετρούλες που στόλιζαν τις ρίζες των μεγάλων δέντρων ήταν ίδιες μεταξύ τους. Ήταν προφανές! Το πρόσωπο που είχε αναλάβει την φροντίδα και την επιμέλεια του κήπου εκτός από το ότι αφιέρωνε πάρα πολύ χρόνο σε αυτόν, για κάποιο ιδιαίτερο λόγο ήθελε και τα δύο

ΔΙΑΦΟΡΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΜΠΛΟΚΟΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΜΑΣ

Κρατώ στα χέρια μου το Λογοτεχνικό Ημερολόγιο 2020 απο το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλλονιάς "Κέφαλος" , όπου συμμετέχω με τρία έργα μου. Ξεφυλλίζοντας το, ανάμεσα σε τόσους δημιουργούς και έργα, νιώθω υπερήφανη και ευγνώμων. Τα συγχαρητήρια μου, σε όλους! Eπίσης, ΕΔΩ, μπορειτε να διαβασετε μια υπέροχη συνέντευξη του δικού μας "Σκρουτζάκου"  Giannis Koutris !! Συγχαρητήρια αγαπημένε μου φίλε! Ακόμη, σας έχω δύο εξαιρετικές προτάσεις, δικών μας πάλι, αγαπημένων προσώπων! "Στα παπούτσια των άλλων¨" το νέο βιβλίο της Μαρίας Κανελλάκη, εκδ. 24γραμματα Ανατομικές ιστορίες παντός καιρού και εδάφους, σε ποικιλία δερμάτων και χρωμάτων, για όλες τις (χ)ώρες και για όλα τα πέλματα. Η νέα τάξη υποδημάτων θέλει έντονες αντιθέσεις και άτολμους βηματισμούς. Σ’ αυτό το καλαπόδι κατασκευάστηκαν και οι ιστορίες του βιβλίου. Ψηλοτάκουνες γόβες για «φλατ» ήρωες και παπούτσια γδαρμένα για ανθρώπους-λουστρίνια. Ολοκαίνουργια

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να