Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ο ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΤΡΙΓΛΙΔΗΣ ΜΑΣ ΜΙΛΑ ΓΙΑ ΞΕΧΑΣΜΕΝΑ ΌΝΕΙΡΑ ΚΑΙ ΣΥΛΛΕΚΤΙΚΕΣ ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ.


Εκφραστικοί μου, καλησπέρα..
Ελπίζω να σας βρίσκω καλά.

Σήμερα, φιλοξενούμε σε τούτη την εκφραστική γωνιά, έναν νέο και ανερχόμενο συγγραφέα από την όμορφη Θεσσαλονίκη.


Μας θύμησε τα ξεχασμένα όνειρα, και πρόσφατα, μοιράστηκε μαζί μας, τις συλλεκτικές του εντυπώσεις. Εξάλλου, είναι συλλεκτικά τα όνειρα, φίλοι.


" Πριν μερικά χρόνια είχα μια ατυχία στη ζωή μου. Έμεινα τετραπληγικός μέσα σε τέσσερις (4) ημέρες. Οι γιατροί διέγνωσαν μια αυτοάνοση ασθένεια. Μέσα σε μερικά χρόνια το βελτίωσα σε τετραπάρεση. Οι γιατροί μου δεν πίστευαν ότι θα σηκωθώ από το κρεβάτι, το θεώρησαν θαύμα. Δεν θα ξεχάσω που με τοποθέτησαν σε ένα μηχάνημα και ψάχνανε να δουν μέχρι που είναι τα ζωντανά νεύρα και δεν έβρισκαν τίποτα. Το θεώρησα πολύ σημαντικό να προβληθώ με κάποιο τρόπο γιατί έχω την αίσθηση ότι δεν πιστεύουμε σε κάτι που μπορεί να μας δώσει ελπίδα, πρέπει να θυμηθούμε πως και στις μέρες μας γίνονται θαύματα. Από την άλλη, σαν άνθρωπος μου αρέσουν οι προκλήσεις, κι έτσι αποφάσισα να γράψω"


Κι έτσι, αποφάσισε να γράψει!!!




.
Έπειτα από ένα εργατικό ατύχημα, ο Δημήτρης εισάγεται στην εντατική, σε κωματώδη κατάσταση, όπου νοσηλεύεται για έξι χρόνια. Η μητέρα του ως φύλακας άγγελός του, μην έχοντας κανέναν άλλο, στέκει σαν βράχος στο πλευρό του μέχρι την ώρα που οι γιατροί τής ανακοινώνουν πως πρέπει να τον αποσυνδέσουν από τα μηχανήματα που τον κρατούν στη ζωή.
Συντετριμμένη, αλλά δίχως να χάσει τις ελπίδες της, την ίδια στιγμή που ο γιος της έχει ελάχιστα δευτερόλεπτα ζωής, τον εκλιπαρεί με όση δύναμη της είχε απομείνει να σηκωθεί!
Ακριβώς τότε συμβαίνει το αναπάντεχο...




1)Γρηγόρη βίωσες το θαύμα. Ζεις ξανά. Ποια είναι αυτά τα πράγματα που έχεις αλλάξει στον τρόπο ζωής σου;

 Απ: Πλέον κοιτάζω να ζω με όσο νόημα μπορώ να βρω. Κοιτάζω ένα σύννεφο, τον ήλιο, ένα αστέρι και γράφω κάτι. Προσπαθώ να δω τη ζωή έτσι όπως δεν την έβλεπα πριν. Δεν λέω πως δεν κάνω λάθη, λέω πως κάνω τα περισσότερα αλλά ζητώ συγνώμη, δεν λέω συγνώμη αν δεν συγχωρώ αυτούς που μου ζητούν απλά τους συγχωρώ. Ξέρετε ο κίνδυνος να πεθάνω αιφνίδια στον ύπνο μου ή και την οποιαδήποτε στιγμή δεν θα φύγει ποτέ, έτσι μου είπαν οι γιατροί. Αυτό με κάνει να εκτιμώ την κάθε μέρα, τη κάθε στιγμή.



 2)Από το μυθιστόρημα μεταπήδησες σε ένα είδος όχι και τόσο δημοφιλές θα λέγαμε, την ποίηση. Η επένδυση σε αυτήν αποτελεί ρίσκο. Πώς αποφάσισες να ασχοληθείς με την ποίηση; Ποια ανάγκη σου εξέφρασες;

Απ: Ξέρω πως η ποίηση δεν αρέσει τόσο πολύ το αναγνωστικό κοινό και είναι λογικό. Κάθε ποίημα έχει από πίσω του μια ιστορία που ο αναγνώστης αν δεν έχει ζήσει κάτι παρόμοιο δεν θα μπορέσει να πάρει τα ερεθίσματά του. Παράδειγμα στο ποίημά μου με τίτλο «Έρωτας» δεν αναφέρω στο βιβλίο πως μιλάω για το σημείο εκείνο που είναι λίγο πριν κάποιος ερωτευτεί και όταν λέω λίγο, μια στάλα πριν, εκεί που έχεις πάρει την απόφαση να περάσεις την πόρτα του και σηκώνεις το πόδι για να την περάσεις, πως θα το καταλάβει ο αναγνώστης αν δεν του το πω; Με την ποίηση αποφάσισα να ασχοληθώ γιατί απλός μου αρέσει να γράφω και να τα μοιράζομαι. Η ανάγκη να δείξω τις ευαισθησίες μου για να αποδείξω πως αποδεχόμενος κάτι τέτοιο δείχνω πως είμαι δυνατός.



 3)«Συλλεκτικές Εντυπώσεις» ονομάζεται η ποιητική σου συλλογή . Κάθε ποίημα έχει το δικό του τίτλο. Εντύπωση προκαλεί πώς οι τίτλοι αναφέρονται σε έννοιες όπως ο έρωτας και σε στοιχεία της φύσης όπως ο ήλιος. Η αναφορά σε αυτά εξέφρασε κάποια ανάγκη σου και αν ναι ποια; Πόσο δύσκολο είναι να μιλάς για τον Έρωτα και την ελπίδα;


Απ: Ναι η ανάγκη είναι ίδια όπως και στην νουβέλα μου. Θέλω να γράφω για την καθημερινότητα στην πόλη, στο χωριό, στη θάλασσα, για ό,τι ζω και να βλέπω το νόημα που κρύβεται ή θα μπορούσε να κρύβεται και να το αποτυπώνω στο χαρτί. Ένα παράδειγμα θα φέρω, Το ποίημα «Ουράνια Αντιπαράθεση» το έγραψα πέρσι το καλοκαίρι επιστρέφοντας από το φεστιβάλ βιβλίου της πόλης μου στη Θεσσαλονίκη, έγινα μούσκεμα μέχρι το μεδούλι. Δεν βλαστήμησα, το χάρηκα, δεν κρύφτηκα κάτω από κάποια πολυκατοικία ήμουν μέσα στη βροχή. Από το πρωί η ζέστα ήταν πολύ δυνατή και η βροχή για μένα ήταν ευλογία. Εκεί λοιπόν κάτω από τις στάλες του ουρανού το μυαλό μου το σύνθεσε με την βοήθεια του θεού θα έλεγα. Να μιλώ για τον έρωτα και την ελπίδα; Απλώς μου αρέσει να μιλώ για κάθε τι που βρίσκω όμορφο και ιδιαίτερο. 







4) «Πίσω από τη λογική ενός like πόση μοναξιά κρύβεις» εδώ αμφίβολα αναφέρεσαι στον τρόπο που έχουν επηρεάσει τα Social media τις σχέσεις. Σωστά; Θεωρείς ότι τα κοινωνικά μέσα δικτύωσης έχουν αλλάξει τον τρόπο που ερωτεύονται οι ανθρώπου και γενικά τις σχέσεις; Είναι θετική ή αρνητική η επίδραση;


Απ: Σωστά. Τα κοινωνικά δίκτια έχουν βοηθήσει στην ενίσχυση του τοίχους που έχουμε βάλει μεταξύ μας, έχουν αυξήσει τα όρια που έχουμε βάλει. Και ξέρεις κάτι; Όσα λιγότερα όρια έχουμε τόσο ελεύθερη γίνετε η καρδιά μας. Όσο για τον έρωτα, ναι έχει επηρεαστεί αρνητικά από τα Social media αλλά και από άλλα πράγματα που τον σκοτώνουν μέσα μας, όπως είναι το πορνό, αλλά δεν θα το κάνουμε θέμα εδώ αυτή τι στιγμή για ευνόητους λόγους.



 5)Επόμενο συγγραφικό εγχείρημα έχουμε;

Απ: Κάτι έχουμε έτοιμο αλλά δεν θέλω να το αποκαλύψω ακόμη.




6 )Πότε ξεκινάνε οι βιβλιοπαρουσιάσεις σου;

 Απ: Να περάσει το καλοκαίρι και από τον Οκτώβριο πρώτα ο θεός θα έχουμε κάτι.



Σας ευχαριστώ πολύ για την φιλοξενία. Θέλω να ευχαριστήσω τον Εκδοτικό μου οίκο Όστρια για την συνεργασία που έχουμε, την Dorothy Paszyńska Karailia για τον υπέροχο πίνακα που δημιούργησε ορμώμενη από το ποίημά μου με τίτλο «Αγάπη» και είναι τώρα στο εξώφυλλο της ποιητικής συλλογής.



Ένα μεγάλο ευχαριστώ για την συνέντευξη και τις καταθέσεις ψυχής. Σου εύχομαι ολόψυχα κάθε επιτυχία και ευτυχία στη ζωή σου! Πάντα δημιουργικός και εμπνευσμένος!




Βιογραφικό σημείωμα συγγραφέα:





Ο Γρηγόρης Τριγλίδης γεννήθηκε το 1977 στη Θεσσαλονίκη, όπου και έμεινε μέχρι τα δεκαοχτώ του. Έπειτα, κατατάχτηκε στον στρατό ακολουθώντας μία πορεία δεκαπέντε ετών. Παράλληλα, ασχολήθηκε με τους υπολογιστές, παρακολουθώντας διαδικτυακά μαθήματα του τμήματος Οικονομικών Επιστημών απ' το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, απ' όπου απέκτησε την αντίστοιχη πιστοποίηση. Συνταξιοδοτήθηκε από τον στρατό λόγω τετραπληγίας, η οποία βελτιώθηκε σε τετραπάρεση, χάρη στην αγάπη του για τους δύο γιους τους. Τον Ιανούαριο του 2016 έγινε μέλος της Ένωσης Ελλήνων Συγγραφέων Πιερίας. Το ταλέντο του στη γραφή φάνηκε από μικρή ήδη ηλικία, καθώς άφηνε παντού στο σπίτι χαρτάκια με τις σημειώσεις του. Το "Όνειρα ξεχασμένα" είναι η πρώτη του συγγραφική προσπάθεια. Οι "Συλλεκτικές Εντυπώσεις" είναι το νέο του έργο.







 Όχι, να μην απελπίζεσαι. 
Εμείς έχουμε τα γράμματα για πυρομαχικά και τη καρδιά για όπλο.

Γρηγόρης Τριγλίδης

Σχόλια

  1. Να ναι καλοτάξιδα τα έργα του, έργα ζωής και καρδιάς. Ωραία παρουσίαση Κική μου. Μπράβο του. Απόψεις μεστές με ελπίδα για τη ζωή.
    Σ'ευχαριστούμε μάτια μου
    Φιλιά εξοχικά
    Καλα να μου είσαι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα αγαπημένη μου
      Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια
      να είσαι πάντα καλά
      την αγαπη μου

      φιλια πολλα

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Ευχαριστήριο σημείωμα

Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα ποίησης, δεκαοχτώ ποιητικές φωνές ενώθηκαν με την 4Dance Academy - Σχολή χορού και το θεατρικό εργαστήρι έκφρασης Amorphous Dance Theater Company και παρουσίασαν στον κοινό μία πολύμορφη εκδήλωση, που στόχο είχε να ενώσει τις τέχνες και να αναδείξει μέσα από τη μίξη αυτή, το μεγαλείο και την σπουδαιότητα της Ποίησης. Η καλλιτεχνική αυτή εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στον όμορφο και φιλόξενο Πολυχώρο Τέχνης της 4Dance Academy , Απόλλωνος 113 στην Κάνηθο και τιμήθηκε τόσο από τους ποιητές δημιουργούς όσο και από ανθρώπους του πνεύματος, των γραμμάτων, των τεχνών και του πολιτισμού της πόλης μας. Ευχαριστούμε θερμά τον κόσμο που ανταποκρίθηκε σε αυτό το κάλεσμα και βρέθηκε κοντά μας, για   να στηρίξει τη γιορτή αυτή που με τόση χαρά, ευγένεια και σεβασμό, δημιουργήθηκε και παρουσιάστηκε. Ευχαριστούμε πολύ την Αντιδήμαρχο Πολιτισμού και Τουρισμού του Δήμου Χαλκιδέων, κα Δήμητρα - Μιμίκα Σακελλαράκη , για την τιμητική της παρουσία και τα θερμά της λό...

Οξυγόνο

  Τα τελευταία χρόνια δεν παίρνω καλή ανάσα, δεν αναπνέω σωστά. Απορώ πως μπορώ και ζω ακόμη, εφόσον το οξυγόνο μου,  έχει εκλείψει από καιρό.   Ειδικά τα βράδια του χειμώνα,  παλεύω για να πάρω ανάσα. Νιώθω πως άγρια και κρύα χέρια παίζουν σκάκι με τον λαιμό μου.  Επαναστατούν και μου προσφέρουν εφιάλτες και δάκρυα, όνειρα που δεν πραγματοποιήθηκαν ή έμειναν μισά, θύμησες που πληγώνουν,  αναμνήσεις που κόβουν σαν ξυράφι, ζεστό.   Και τότε,  αίμα στάζει από τη μύτη μου, σφυριά αντηχούν στα αυτιά μου, τρωκτικά τρώνε τα σωθικά μου και ένα μικρό πληγωμένο σπουργίτι αναζητά τροφή σαν μια θύελλα που πασχίζει, με θαλπωρή να κρύψει το αύριο.   Τις τελευταίες μέρες, το παιδί μέσα μου, δεν αναπνέει σωστά. Δεν τρέφεται, δεν ελπίζει, ματαιοδοξεί και κοιλοπονά μια αβέβαιη αλήθεια, έναν παράλογο δισταγμό, μια ακόμη ικεσία που μπορεί να κάνει τους ανθρώπους να παραληρήσουν σαν ένα φεγγάρι αβέβαιο.   Κυρίως το πρωί, με τις πρώτες ηλιαχτίδες, φοβάται, κ...