Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ο ΦΕΓΓΙΤΗΣ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΕΙΚΟΝΑ


 
"Μια εικόνα, μόνο μια εικόνα!
Μια εικόνα χαμένη από το παρελθόν!
Αυτό είσαι! Αυτό έμεινε!
Αυτό μου άφησες, μα πάνω απ’ όλα αυτό επέλεξα να κρατήσω μέσα μου για να έχω τη δυνατότητα να το «σκοτώνω» Χίλιες Φορές Εγώ… και να μ’ Αρέσει!
Να μ’ αρέσει πολύ και να παίρνω δύναμη και ικανοποίηση από σένα!

Το ξέρεις ε;
Κι όμως, θέλω με κάθε ευκαιρία να στο υπενθυμίζω.

Μου αρέσουν όλα αυτά που τονίζουν και κραυγάζουν τα κεφαλαία γράμματα.
Είναι όσα ξέρεις, όσα παραβλέπεις, όσα θα σου θυμίζω και όσα με κάνουν να καμαρώνω Εγώ!
Να καμαρώνω κι ας με πονάνε. Όσο κι αν με πονάνε εγώ θα τα «ταΐζω» μέσα μου και θα φροντίσω με τον καιρό να τα κάνω πράξη και δημιουργία.

Γιατί εγώ μπορώ! Εσύ όμως όχι!
Και ξέρεις γιατί δεν μπορείς; Γιατί απλώς δε θέλεις.

Και κατά βάθος το ξέρεις. Το ξέρεις καλά.
Γι’ αυτό χαμογελάς φευγαλέα κάθε φορά που η εικόνα μου μάχεται και αντικατοπτρίζεται με τη δική σου.

Μπορεί εσένα σε διάσταση να είναι τεράστια, ενώ η δική μου μικρή, συρρικνωμένη, όμως έχω το μέγα προσόν η δική μου να είναι φτιαγμένη από ξύλο.

Γήινη! Αληθινή! Μυρίζει χώμα μα και χορτάρια μαζί κι αυτό της δίνει άλλη αξία, άλλη προσδοκία και κυρίως άλλο νόημα και άλλη χάρη. "
 
 
 "Σπάσε τα τείχη! Σπάσ’ τα ρε! Προσπέρασε ό,τι σε φοβίζει και σε κρατά δέσμιο του εαυτό σου! Δώσε μια κλωτσιά και κάντα όλα λίμπα.
Προσπάθησε ρε! Προσπάθησε, τί σου ζητάω;
- Μην την πεις αυτήν τη λέξη, μην την πεις!
- Ποια λέξη; Ποια;
- Όχι, όχι σου λέω, μην την πεις!
- Ποια λέξη; Ποια; Αυτήν που φοβάσαι να πεις εσύ; Πες την, φίλε, πες την, μόνο εσύ μπορείς. Πες την!
Μη γίνεις ένα σκουριασμένο καράβι που «στολίζει» κάποιο βρώμικο λιμάνι. Γίνε βάρκα, άνοιξε πανιά και αρμένισε στο πέλαγο που απλώνεται μπροστά σου. Μη φοβάσαι τη ζωή, άσε να φοβηθεί εκείνη αν σε χάσει.
Τι σου ζητάω ρε; Ζήσε όπως σου αξίζει! Ζήσε!
- Πες τη λέξη! Πες τη λέξη! Μόνο εσύ μπορείς! Πες την!
- Ελευθερία! Ελευθερία, παλιέ μου εαυτέ! Ελευθερία!
Και ο φυλακισμένος σου εαυτός σπάει το κλουβί και δραπετεύει!
Μεγάλο προσόν η ελευθερία, μα ακόμη μεγαλύτερο, αν την έχεις κατακτήσει πολεμώντας για αυτήν….

"Σπάσε τα τείχη! Σπάσ’ τα ρε! Προσπέρασε ό,τι σε φοβίζει και σε κρατά δέσμιο του εαυτό σου! Δώσε μια κλωτσιά και κάντα όλα λίμπα. "

Σχόλια

  1. ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ! Η πιο γλυκιά λέξη! "Σπάσε τα τείχη ...προσπέρασε...ότι σε κρατά δέσμιο του εαυτού σου!"
    Τα είπες όλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

ΝΑ ΜΕ ΧΑΙΡΕΣΤΕ ΒΡΕ! :) :)

Εκφραστικοί φίλοι καλημέρα! Καλό μήνα να έχουμε! Σήμερα είμαι πολύ χαρούμενη διότι έχω γενέθλια! Και δεν κάνω πλάκα! ;)  Και πρωτομηνιά και πρωταπριλιά, τί άλλο θέλω; Εμ βέβαια, σαν εκφραστικός άνθρωπος που θα γινόμουν, ήξερα εγώ όταν επέλεγα ημερομηνία; :P Mεσα στα ψέματα έσκασα μούρη στη γη. Ξέρετε, για να κάνω πιο εκφραστικά τα ψέματά μας. ;) Εντωμεταξύ τώρα θυμήθηκα πως στα πρώτα πάρτυ γενεθλιών που έκανα στο Δημοτικό σχολείο δεν είχα βρει προσκλητήρια στο χωριό και καλούσα με το στόμα τους συμμαθητές στο σπίτι και εκείνοι νομιζαν πως τους κορόιδευα. Βεβαια ολοι ήρθανε μετά! Εντάξει, όχι να το παινευτώ αλλά θα το παινευτώ. Κυρίως όταν ήμουν μικρή έκανα πολύ όμορφα πάρτυ γενεθλίων. Τι ωραίες στιγμές. :) Να, ένα τέτοιο πάρτυ θα σας κάνω σήμερα! Τώρα θα μου πείτε 28 χρονών γαιδούρα (διότι τα 28 κλείνω) θες και πάρτυ; Αλλά ναι θέλω, άλλωστε μέχρι τα 100 που έχω σκοπό να φτάσω νεογέννητο θεωρούμε ακόμη. :P Πορτοκαλαδίτσα;  ...

ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ.

Πόσες; Πόσες κορδέλες σέρνεις μαζί σου και τις κάνεις νύφες για πεταλούδες; Πές μου! Πές μου, πόσες; Γιατί; Γιατί δε μιλάς; Γιατί; Πές μου! Πές μου! Πόσα ξερόκλαδα κρατάς στο χέρι και τα κάνεις κλωνάρια μιας ζωής; Πόσα; Πές μου, πόσα; Κοίτα με Κοίτα με για λίγο μόνο! Κοίτα με! Γιατί στρέφεις πάντα το βλέμμα στον ουρανό; Γιατί; Πές μου! Πές μου! Πόσες στάχτες μαζεύεις κάθε χρόνο από το τζάκι και τις κάνεις φωλιά για χελιδόνια; Πόσες; Ε; Πές μου, πόσες; Μη μου γυρνάς τη πλάτη! Όχι, όχι μη μου τη γυρνάς! Πές μου! Μόνο πές μου! Πόσα; Πόσα χρώματα συγκεντρώνεις όλο το χρόνο για να συνθέσεις την αναγέννηση της μάνας Γής; Πές μου! Πόσο χρόνο διαθέτεις για να ανασάνεις, να φυσήσεις και να σκορπίσεις στον κόσμο μας με την ανάσα σου, ελπίδα και ζωή; Πές μου! Θέλω να μάθω! Πές μου! Γιατί; Γιατί δε μιλάς; Γιατί; Πές μου! Μα πώς μπορείς να εξαπλώνεις τοσο πράσινο κάτω από τον έναστρο ουρανό και ν...