ΑΝΥΠΟΤΑΚΤΕΣ ΛΕΞΕΙΣ - ΚΙΚΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Φίλησέ με,
νεκρά αποτυπώματα και αρνητικό φιλμ, οι αναμνήσεις.

Μέσα σε ανόητες διευθύνσεις σε κατέκτησα, και μέσα σε νοήμονες αγέλες, σε άφησα εκτεθειμένο νοερά.

Μέσα σε μια παράσταση, κέρδισα την ελευθερία και μέσα σε ένα στίβο, είδα τον αινιγματικό κόσμο να αντιστέκεται σε κάτι "μοναδικό".

Μοναδικό, ως προς την κακή συναναστροφή που φέρει.

Φέρει και φέρεται
Λέγει και καταπίνει
Φτύνει και πονά

Ματώνει στον κόσμο των αθανάτων και φεύγει, σε κάθε ευκαιριακή στιγμή που θανατώθηκε, σαν ένα μυρμήγκι μπλε•

Πάλι μπλε,
μα εγώ τι φταίω;

Μην τρίζεις τις λέξεις,
αιμορραγούν και γλυκά πεθαίνουν.

Σε συναντούν στην ύψιστη τιμή,
μην τις προκαλείς.

Καρφιά θα γίνουν,
φιλιά να στείλουν στον λαιμό.

Και ένα μαντήλι κόκκινο, σαν τα χείλη τα φλογερά (ως διδακτικής μεθοδολογίας), θα ανεμίσουν αβίαστα και δήθεν ειρηνικά.

Δεν παραδίνομαι, αναδεικνύω την συνοχή.

Άσε με.
Απόψε αβίαστα, ψιθύρισα τις ανυπότακτες λέξεις.

~~ Ανυπότακτες Λέξεις - Κική Κωνσταντίνου