Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

~~ La Vita è Bella - Κική Κωνσταντίνου



Πατέρα, θέλω απόψε να ζήσουμε ένα όνειρο, να γυρίσουμε πίσω, σε δυσεύρετες πλέον αναμνήσεις.

Δεν θέλω πολλά. Μια πραγματικότητα, μέσα από ένα όνειρο. Ένα όνειρο, να κρατήσει για πάντα.

Πατέρα, "η ζωή είναι ωραία" μου δίδαξες και φρόντισες, μέσα από ταινίες, δίσκους και βιβλία, να μου την μάθεις.

Σου κρατάω το χέρι, σθεναρά.
Πολλές φορές - ενίοτε και διστακτικά - σε επικαλούμαι.

Απόψε - μέσα από ένα πονεμένο τραγούδι - σε αναζήτησα. Μου λείπεις, θαρρώ.

"Η ζωή είναι ωραία" και πως να μην είναι, με τόσο όμορφες αναμνήσεις.
Τα συναισθήματα, τα συναισθήματα ποτέ δεν ξαποσταίνουν...

Πατέρα, εκείνο το απόγευμα σε πήρα από το χέρι, εγώ σε πήρα και πήγαμε να δούμε ταινία.
Ακριβώς όπως παλιά.
Σαν να μην πέρασε μια μέρα ή μάλλον, σαν να πέρασε εκείνη η ημέρα, στην αιωνιότητα.

Θυμάμαι συχνά την μυρωδιά της αίθουσας, την αίσθηση του φίλμ, την ανυπομονησία για την προβολή της ταινίας και στο τέλος, την γνώριμη συζήτηση. Άλλοτε με καφέ και άλλοτε με κρασί. Μα πάντα, συντροφιά ένα τσιγάρο.

Κάπως έτσι πατέρα χτίσαμε κι εμείς την δική μας ιστορία που σήμερα, εδώ, ως άλλη μια ταινία ξεπροβάλλει.

Σε βλέπω το ίδιο συμπαθή κι αγαπημένο.
Σε νιώθω το ίδιο συναισθηματικά καθαρό.
 


" La Vita è Bella", πατέρα
'' La Vita è Bella"



 

~~ La Vita è Bella - Κική Κωνσταντίνου 

___________________

Ένα ποίημα που δημιουργήθηκε - μέσω μιας ταινίας - που πρόσφατα μου θύμησες.

Αφιερωμένο σε εσένα λοιπόν Γιώργος κασταμονίτης και στον μπαμπά σου, που δεν γνώρισα μα νιώθω πως ξέρω τόσο.

Σχόλια

  1. Στιγμές ζωής... Πολύ ωραίο Κική μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κική μου,
    μας συγκινείς με την έμπνευση, τον σεβασμό σου, τα λόγια και τον κόσμο της ψυχής σου. Πραγματικά νιώθω περήφανος για σένα κορίτσι μου.
    Την καλησπέρα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Κική μου, πολύ γλυκό, πολύ τρυφερό και συγκινητικό!
    Αγκαλιά μεγάλη, κορίτσι μου!
    Για την ομορφιά που έχεις στην ψυχούλα σου!
    ΣΣΣΜΟΥΤΣ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αν και νέος επισκέπτης, παίρνω το θάρρος να αφήσω το σχόλιό μου και να πω απλώς ότι είναι μία εξαιρετικά συγκινητική ανάρτηση, γεμάτη από μία μελαγχολική νοσταλγία. Είναι αυτές οι στιγμές ζωής που συνθέτουν το παζλ της ζωής μας, ακόμα ομορφότερο είναι όταν μαθαίνουμε να τις αναγνωρίζουμε και να τις απολαμβάνουμε όσο συμβαίνουν. Το αργότερα μερικές φορές πονάει πιο πολύ.

    Καλή συνέχεια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Al

Καλημέρα εκφραστικοί μου, ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Α μφιταλαντεύτηκα πολύ για το εάν πρέπει και εάν θέλω πράγματι να κάνω αυτή την ανάρτηση και πότε, και τελικά αποφάσισα πως θέλω. Η ψυχή μου δηλαδή, θέλει.  Ί σως συνέβαλε και το γεγονός ότι η τελευταία μου ανάρτηση στο blog είχε ιδιαίτερα μεγάλη απήχηση, κάτι που ένιωσα σαν σημάδι πως "περιμένετε" να διαβάσετε κάτι από εμένα.   Παρότι μου ζητήθηκε νωρίτερα να ανοίξω την καρδιά μου και να πω όσα νιώθω, δεν το έκανα και δεν το μετανιώνω. Το έκανα όμως εκεί που έπρεπε, την ώρα που έπρεπε, και βλέποντας ένα ανθρώπινο ενδιαφέρον για το αν είμαι καλά, εγώ.  Τούτη η ανάρτηση, λοιπόν, δεν θα δημοσιευθεί τη στιγμή που γράφεται, θα προγραμματιστεί και θα δημοσιευθεί λίγο αργότερα και ίσως να είναι η πρώτη φορά που θα έχω κλειστά τα σχόλια και ο λόγος αυτού, γιατί το αντιλαμβάνομαι σαν μία πράξη "Αντίου".  Η παρομοίωση ποιητικά, θα ήταν σαν να κλείνεις μια πόρτα και να μην έχεις ανάγκη να ακούσεις ή να δεις κάτι άλλο γιατί...

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Η Μουσταλευριά

Καλημέρα εκφραστικοί μου! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Σήμερα ένιωσα την ανάγκη να γράψω ένα διήγημα από εκείνα, τα αγαπημένα, που με γυρίζουν τόσο πίσω, σε μια ζεστή αγκαλιά… Ήταν απόγευμα, πριν λίγες μέρες, όταν με κέρασαν μια μουσταλευριά από ένα μικρό μίνι μάρκετ της γειτονιάς μου. Το φτιάχνει μια τοπική, οικογενειακή επιχείρηση. Δεν ξέρω αν ήταν η γεύση της, η υφή της ή η μυρωδιά του μούστου που με χτύπησε κατευθείαν στην καρδιά. Πάντως, δεν ήταν ούτε τόσο νόστιμη ούτε τόσο όμορφη (εξωτερικά) όπως ήταν η δική της. Ξαφνικά βρέθηκα αλλού. Σαν να γύρισα πίσω, πολλά χρόνια πριν. Εκεί, στο χωριό… Στην αυλή της γιαγιάς, της δικής μου της λεβέντισσας. Με το χώμα να μυρίζει φθινόπωρο και τα τζιτζίκια να έχουν πια σωπάσει. Με τα ρούχα πλυμένα στο πλυσταριό και έπειτα απλωμένα στο  σχοινί και το πατητήρι γεμάτο σταφύλια που μας περίμεναν υπομονετικά. Κι όλα αυτά πλαισιωμένα με τη μυρωδιά του ασβέστη όταν ασβέστωνε το σπίτι της. Η εποχή του τρύγου… Αχ, αυτή η εποχή πόσο γρήγορα πάντ...