Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΤΟ ΧΩ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΚΑΙ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ, ΜΑ ΝΑ ΠΟΥ ΤΟ ΧΩ ΞΑΝΑ ΑΝΑΓΚΗ...

Κάθε φορά που πετάς μια πέτρα στη θάλασσα για να κάνεις το χάζι σου, σκέψου πως από κάτω όλο και κάποιο ψάρι μπορεί να περνάει.... 
Είναι ακριβώς σα τις κακεντρέχιες των ανθρώπων.
Οι άνθρωποι "πετάνε" τα λόγια τους με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που πετάει κάποιος μια πέτρα στη θάλασσα.
Για ευχαρίστηση! 
Απλώς για ευχαρίστηση που ονομάζουν μετέπειτα εκτόνωση. 
Όμως να σας πω κάτι; 
Τελικά όσες πέτρες και να πετάξει κάποιος σε μια θάλασσα νομίζοντας πως του "ανήκει", στην ουσία γνωριζει την αληθεια. 
Η θάλασσα ανήκει στα ψάρια της και σε ολους τους ζωντανούς και μη οργανισμούς που "κατοικουν" μεσα της. 
Εμεις μονο να την επισκεφτούμε μπορούμε.
Το ίδιο λοιπόν συμβαίνει και με εμάς τους ανθρώπους. 
Με τους ανθρώπους που χρησιμοποιούν τα λόγια τους με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που κάποιος πετάει εκείνες τις αναθεματισμένες πετρες. 
Οι άνθρωποι που θελουν να ταράξουν τον γαλήνιο κόσμο μας ειναι ίδιοι με εκείνους που πετάνε με μανία πέτρες στη θάλασσα δίχως να σέβονται οτιδήποτε υπάρχει εκει μέσα. 
Απλώς δεν ανήκουν εκει!
Και δε θα ανήκουν ποτε! 
Γιατι τα γαλήνια νερά ειναι για λίγους μόνο!

Σχόλια

  1. Μ' άρεσε ο παραλληλισμός σου, και μ' αρέσουν πολύ οι οπτικές σου. Καλή σου μέρα, Κική.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Χμμ... νομιζω ότι δεν το είχα σκεφτει ποτέ αυτό με τα ψαράκια...Σαν να έχεις δίκιο...χιχιχι.!
    Ας αφησουμε να ρίχνουνε τα πετραδάκια τους ίσως να μην μπορούν να κάνουν και τίποτα πιο χρήσιμο.!
    Καλως σε βρήκα. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Oh shit... Πετάω συνέχεια πέτρες στη θάλασσα!! Την πιθανότητα να πετύχω ψάρι στη θάλασσα την φαντάζομαι ίδια (ή μεγαλύτερη) με το να πιάσω τους αριθμούς του τζίκερ...

    Παρόλα αυτά όμως δε θέλω να ταράξω τη γαλήνη σας! Οκ... Μερικές φορές θέλω να ταράξω τη γαλήνη ορισμένων... Αλλά μερικές φορές και πάντα ορισμένων...

    Πέρα από ην πλάκα τώρα. Ο σοφός λαός λέει ότι η γλώσσα κόκκαλα δεν έχει και όμως κόκκαλα τσακίζει. Πρέπει να μιλάμε και να φερόμαστε στους άλλους όπως θα θέλαμε να μας φερθούν εμάς εάν είμασταν στην κατάσταση τους. Εγώ αυτό εφαρμόζω στη ζωή μου!

    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαχαχα με εκανες και γελασα πολυ με την πρωτη παραγραφο! ποιος ξερεις ποσα ψαρακια εχεις στειλει στον αλλο κοσμο;;; πλακα κανω εννοειτε. φυσικα και δεν πετυχενει καποιος με μια πετρα καποιο ψαρακι εκτος κι αν ειναι κοτρωνα φυσικα η βραχος. παραλληρισμος ηταν και τον ανελυσες σωστα στη τελευταια σου παραγραφο. :)

      να εισαι καλα φιλη μου! φιλακια πολλα!

      Διαγραφή
  4. Γεια σου αγαπητή μου φίλη Κική! :)

    Ουφ.. αν το πάρω κυριολεκτικά αυτό που λες.. εγώ κάνω ψαράκια στη θάλασσα από παιδί και μου αρέσει.. όπως επίσης πετάω πέτρες από μακριά καμιά φορά, για το χάζι μου.. Ποτέ όμως δεν είχα σκεφτεί πως μπορεί να κάνω κακό σε κάποιο ψαράκι που κινείται εκεί μέσα, επειδή πάντοτε πίστευα πως οι πέτρες στο νερό βυθίζονται σε πιο αργή κίνηση παρά τη δύναμη που τις ρίχνεις και την ύπαρξη της βαρύτητας.. Γι' αυτό στενοχωρήθηκα τώρα, τόσα χρόνια κάνω κακό στα ψαράκια; κλαψ!

    Όσον αφορά το μεταφορικό κομμάτι.. καταπληκτικό!! Δυστυχώς μερικές φορές νομίζουμε πως η θάλασσα είναι μόνο δική μας και την κακομεταχειριζόμαστε, αλλά δεν είναι έτσι.. και δεν είμαι σίγουρη αν όλοι οι άνθρωποι ξέρουν την αλήθεια.. συνήθως την παραμερίζουν..

    Φιλιά πολλά! Να έχεις μια όμορφη μέρα! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Παλομακι μου γλυκο μεταφορικο ηταν ολο το κομματι. Φυσικα και δε κανει καποιος κακο στα ψαρακια με πετρουλες. Μπορει να τα τρομαζει αλλα δε τα σκοτωνει. Εκτος κι αν ειναι καμια κοτρωνα, εκει δε ξερω τι γινεται, μπορει και να πετυχει κανενα.

      Χαιρομαι που σου αρεσε το κειμενο! Φιλια πολλα αγαπημενη μου φιλη!

      Διαγραφή
  5. Δεν πετάω πέτρες στη θάλασσα...το έκανα μικρή.
    Δεν μου πέρασε ποτέ απ' το μυαλό ο παραλληλισμός αυτός.
    Εξυπνο, δεν το είχα σκεφτεί ποτέ έτσι!
    Ενδιαφέρον!!

    Φιλάκια πολλά:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαιρομαι που σου αρεσε σερενατα μου!
      μικρη κι εγω πετουσα πετρουλες, μου αρεσαν τα κυματακια που εκαναν! :)


      φιλια πολλα γλυκο κοριτσακι! <3

      Διαγραφή
    2. Οταν είμαστε μικρές τα 'κυματάκια' είναι μικρά και δεν ενοχλούν κανέναν....
      Φιλάκια :*

      Διαγραφή
  6. Τα παιδιά μου τους αρέσουν να πετάνε πέτρες.
    Δύσκολο προς το παρόν να το κόψουν.
    Φιλάκια ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. και καλα κανουν! αραλληρισμος ηταν αλλωστε!

      φιλια ολλα φιλη μου! καλο σου βραδυ!

      Διαγραφή
  7. Καλησπέρα!!!Για να το προχωρήσω λίγο σε κάθε πέταγμα μιας πέτρας δημιουργούνται ομόκεντροι κύκλοι που οριοθετούν τα σύνορα των έμβιων όντων και μας υπενθυμίζει πως έτσι παρεμβαίνουμε στο μικρόκοσμό τους.
    Η ανάρτησή σου διδακτική και ιδιαίτερη!
    Με χαμόγελο!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ooo φιλε μου εκανες μια ολυ ωραια διευρυνση! ευχαριστω ολυ!

      καλο βραδυ! να εισαι καλα!

      Διαγραφή
  8. Ωραία το έθεσες, έτσι είναι δεν σκέφτονται πριν μιλήσουν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ωραίος ο παραλληλισμός! Δεν το είχα σκεφτεί ποτέ έτσι, ομολογουμένως...
    Πέτρες δε μου αρέσει να πετάω... έτσι κι αλλιώς :)
    Καλό βραδάκι! Πολλά φιλιά! :))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. εμενα μου αρεσει ενιοτε αγγελακι μου!
      μονο στις θαλασσες ομως, οχι στους ανθρωπους! :)
      φιλια πολλα!

      Διαγραφή
  10. 'Ελα, μην κακίζεις αυτούς που πετάνε πέτρες στη θάλασσα. Εκτόνωση είναι, από κάτι που θέλει να εκτονωθεί. Να "ταράξει τα νερά" θέλει ο ρομαντικός της παραλίας. Και τα ψάρια που περνούν από κάτω δεν κινδυνεύουν να τραυματιστούν. Το πολύ πολύ να κουνήσουν ένα πτερύγιο για ν' αλλάξουν θέση, άσε που μπορεί να κάνουν χάζι κι αυτά με τα δικά μας ψυχολογικά... :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. καλημερα φιλε μου, καλως ηρθες!
      φυσικα και δεν κακιζω κανεναν.
      ενας παραλληρισμος, μια παροιμοιωση αναμεσα στους ανθρωπους που ταραζουν τις ζωες των αλλων με αυτους που πετανε πετρες στη θαλασσα! :)

      να εισαι καλα και να εχεις μια ομορφη μερα!

      Διαγραφή
  11. Κάπως έτσι προέκυψε και η ρήση του σοφού λαού μας "η γλώσσα κόκαλα δεν έχει, μα κόκαλα τσακίζει"...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Xρυσίζουσα Νοσταλγία

  Τα Χριστούγεννα φέρουν μια θλίψη που δεν καλύπτεται από τα αμέτρητα φωτεινά λαμπιόνια ταυτόχρονα όμως, φέρουν μια τρυφερή ζεστασιά που τόσο ανάγκη έχουν οι ξεχασμένοι και μόνοι, άνθρωποι.   Θα μπορούσα να καλύψω τα συναισθήματά μου πίσω από κόκκινα και πράσινα καρουζέλ όμως μάταιη, η όποια προσπάθεια γιατί αυτό που έχω ανάγκη δεν είναι το φως, είναι το σκοτάδι.   Το σκοτάδι, σε αυτή τη πολύχρωμη, γιορτινή συγχορδία στόχο έχει να φέρει στην επιφάνεια ό,τι καλό έχω μέσα μου μα τολμά να το ανασύρει χωρίς να ρωτήσει αν είμαι έτοιμος να το παρουσιάσω αυτό, σε έναν κόσμο που γεννά στρατιώτες και άρματα ενώ χρειάζεται τριαντάφυλλα και μενεξέδες.   Κι αυτό με πονά γιατί με διώκει, γιατί με δημιουργεί, σαν μια απροσπέλαστη θύελλα με οδηγεί στη νηνεμία που δεν μπορώ να κρατήσω στη παλάμη μου γιατί αυτή η αστείρευτη ηρεμία γίνεται λάβα και καίει τα σωθικά μου.   Όμως είναι Χριστούγεννα και νιώθω μπερδεμένος γιατί δε...

Mπέλλα, η Χριστουνέλλα: Χριστουγεννιάτικο θεατρικό παραμύθι για παιδιά και μεγάλους.

Την Κυριακή 15 Δεκεμβρίου στις 18.00 στον Πολυχώρο Τέχνης 4Dance στην Απόλλωνος 113 στην Κάνηθο , το εργαστήρι θεατρικής έκφρασης Amorphous Dance Theater Company παρουσιάζει το παραμύθι της αγαπημένης συγγραφέως Κικής Κωνσταντίνου "Μπέλλα, η Χριστουνέλλα". Ένα στολίδι γεμάτο φως, γεμάτο αγάπη, γεμάτο τρυφερότητα που διψά για περιπέτεια, χορό, τραγούδι και στοργή. Μαζί με τους φίλους της, τον Ματία και τον Αδάμο, αποφασίζει αυτά τα Χριστούγεννα να είναι διαφορετικά και να αφεθεί επιτέλους στο πνεύμα των Χριστουγέννων που δεν είναι άλλο από την Αγάπη. Μια άκαυστη φλόγα, η ελπίδα, και η Μπέλλα με τους φίλους της· οδηγός, να μας παρασύρουν σε έναν κόσμο σε έναν κόσμο άκρως γιορτινό και μεθυστικό. «Έλα μαζί μου μπες στο ρυθμό, όπου κι εσύ-όπου κι εγώ»   ---------------------------- -----------------------------------   Κείμενο: Κική Κωνσταντίνου Σκηνοθεσία: Έστερ Σώτια Λουκά Πρωτότυπη Μουσική - Τραγούδι: Δημήτρης Μακρής Χορογραφίες: Κατερίνα Τσεκούρα ...