Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΕΡΩΤΗΣΗ - ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ.

Mα που πήγε ο σεβασμός προς την ανθρώπινη ζωή; 
Όποιος – όποια τόνε βρει, ας μας τον φέρει πισω!!

Σχόλια

  1. Ενώνω μαζί σου και τις δικές μου κραυγές!
    καλησπέρα Κική μου! :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ετσι Αριστεα μου, να δυναμωνουμε σιγα σιγα να γινουμε οχλος!

      Καλημερα φιλεναδα μου! :)

      Διαγραφή
  2. Όποιος/-α τον βρει ας τον κρατήσει, μην τον προσπεράσει! Ή τουλάχιστον να μας πει που κρύβεται...!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χμμμμ καλη διατυπωση. ειναι η δεν ειναι ιδια με τη δικη μου στο νοημα; θα τον κρατησει για να μας τον επιστρεψει ομως; ελπιζω... :)

      να εισαι καλα! καλημερα! :)

      Διαγραφή
  3. δεν υπάρχει δυστυχώς...
    καλημερούδια και από εδώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αχ οχι, αυτο δε θελω να το πιστεψω... δε μπορει... απλως ειναι παιχνιδιαρης και μας κανει τσαλιμακια. αυτο θελω να πιστεψω. τιποτε αλλο....

      Διαγραφή
  4. Καλημέρα!!!!!
    πόσος καιρός έχει περάσει!!!!
    ολά καλά , u?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. χριστιανναααα μου!!!!!!!!! ελα αγκαλιαα!!!!!!!!

    μα ποσος καιρος ομως!!!! χρονια σχεδον!!!! επανηλθα αλλα δεν εβρισκα εσενα! δεν εκανες αναρτησεις! εχω κανα διμηνο σχεδον που ηρθα δυναμικα πισω. χαχαχα

    ποσο χαιρομαι που εισαι καλα!!!! τελειωσες με τη σχολη;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. νααιιιι, περιμένω την ορκωμοσία εδώ και 5 μήνες:)
      τώρα έχω αρχίσει και ξαναγράφω που και που αλλά όχι πολύ συχνά , μετακόμισα και μέχρι να ξεπακετάρω πήρε πολύ καιρό :)

      Διαγραφή
    2. μπραβο κοριτσακι μου! συγχαρητηρια!!! ευχομαι συντομα να γινει και η ορκομωσια! δε ξερω αν εχεις βρει δουλιτσα αλλα αν δεν εχεις ευχομαι μια καλη επαγγελματικη σταδιοδρομια!

      μετακομιση ακουω.. τρεξιματα ε; ευχομαι καλη ξεκουραση τοτε! :)

      Διαγραφή
  6. Δίπλα μας είναι μα θέλουμε να τον προσπερνάμε!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. λες ε; να σου πω... δικιο εχεις!!! παντα προσπερναμε τα καλα αναζητωντας τα στη παρακατω γωνια...

      Διαγραφή
  7. Κάπου κρύβεται για να μην τον ξεφτελίζουν, αλλά δεν τα καταφέρνει και πολύ καλά στο κρυφτό...
    Πάντως εκεί που απελπίζομαι, πάντα κάτι γίνεται και τον βλέπω να ξεπροβάλλει, τόσο ισχυρός, που πραγματικά εκπλήσσομαι.
    Για κάτι τέτοιες στιγμές, λέω ότι υπάρχει και παρα-υπάρχει!
    Πολλά φιλιά Κική μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. κατι τετοιες εκπληξεις φιλη μου ειναι οι καλυτερες! και ειθιστε να ερχονται οταν νομιζεις πως δε θα τις ξαναδεις! ;)

      να εισαι καλα κοριτσακι μου! φιλια πολλα! <3

      Διαγραφή
  8. Ο σεβασμός προς την ανθρώπινη ζωή;!
    Θαρρώ, κάπου ξεχασμένος στα άβατα της ψυχής μας..
    Καλό απόγευμα Κική μου! Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. τον αφησαμε οι ιδιοι ε;;; τον ξεχασαμε στα αβατια της ψυχης μας... τι ωραια που το εθεσες!!! μακαρι να τον φερουμε στην επιφανεια ξανα!!! :)

      καλο απογευμα παλομιτα μου! <3

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Κάδος Εξομολόγησης

Στη γωνία μιας παλιάς γειτονιάς της Χαλκίδας, ανάμεσα σε δυο ξεθωριασμένα φανάρια και κάτω από μια γέρικη νεραντζιά, ζούσε ένας κάδος σκουπιδιών. Όχι από αυτούς τους καινούριους, τους πράσινους με τα ροδάκια που τρίζουν. Όχι! Αυτός ήταν παλιός, μεταλλικός, με βαθουλώματα και σημάδια από βροχές, κλωτσιές και καλοκαιρινές φωτιές. Τον έλεγαν Στέφανο. Ο Στέφανος δεν ήταν απλά ένας κάδος. Ήταν παρατηρητής. Ήξερε ποιος πετάει σκουπίδια στις δέκα το πρωί και ποιος στις τρεις τα ξημερώματα. Ήξερε ποια παιδιά κάνουν κοπάνα και κρύβουν τις τσάντες τους πίσω του, ποιος πετάει χαρτιά γεμάτα τύψεις αλλά και ποιος με ευχαρίστηση, ποιος πετάει το φαγητό του χωρίς να ενδιαφέρεται για όσους πεινούν αλλά και ποιοι φροντίζουν σε ειδική σακούλα, να κρεμάνε στο πλάι του φαγητά για τους άπορους.  Ένα βράδυ, καθώς η πόλη έβγαζε τις ρυτίδες της στο φως των δρόμων, ένας νεαρός στάθηκε μπροστά του. Κρατούσε ένα μικρό πακέτο χρώματος καφέ, το οποίο δεν έμοιαζε με σκουπίδι, αλλά ούτε και με σακούλα. Ο νεαρός ...

Οι κουρτίνες της γιαγιάς Χρυσάνθης

  Πηγή Η γιαγιά Χρυσάνθη ξύπνησε πολύ πρωί. Ο ήλιος  είχε αρχίσει να φωτίζει δειλά το σαλόνι της. Οι σκιές πάνω στα έπιπλα έλιωναν αργά και το φως χάιδευε τις λευκές κουρτίνες της, εκείνες με το κέντημα που είχε φτιάξει η ίδια, χρόνια πριν. Δεν ήταν απλές κουρτίνες. Τις είχε φτιάξει η ίδια, ώρες ατέλειωτες στα χέρια της, βελονιά τη βελονιά, τότε που είχε υπομονή και τα χέρια της δεν έτρεμαν. Τότε που οι μέρες ΄ήταν διαφορετικές. Τότε που όλα γίνονταν πιο αργά, πιο απλά, πιο ήρεμα. Χωρίς πίεση, χωρίς ρολόγια και προθεσμίες. Οι κουρτίνες της κρέμονταν σαν ανάλαφρα σύννεφα μπροστά στα παράθυρα. Ήταν σχεδόν διάφανες. Άφηναν το φως να μπει αλλά κρατούσαν για τον εαυτό τους τη σιωπή και τη λαχτάρα της. Εκεί στεκόταν κάθε τόσο, τραβούσε λίγο τη μία και μετά λίγο την άλλη, με τα λεπτά της δάχτυλα, εκείνα που πια κουράζονται γρήγορα, και κοίταζε έξω. Ο δρόμος ήταν ήσυχος. Που και που περνούσε ένα αυτοκίνητο και έσπαγε για λίγο την ησυχία. Τίποτα ακόμα. Αλλά ήξερε ότι θα έρθουν. Της ...