ΜΙΑ ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΗ ΒΑΡΚΑΔΑ.

Aυτό το δοκίμιο να σας πω την αλήθεια ούτε που θυμόμουν καλά καλά οτι το είχα γράψει.
Για να είμαι ειλικρινής ένοιωθα πως με μία βάρκα και κάτι νερά είχαμε "συνομιλήσει" παλαιότερα αλλά είχα ξεχασει το πόσο όμορφα λόγια είχαμε ανταλλάξει!
Βρήκα τούτο το κείμενο εντελώς τυχαία, θυμόμουνα πως είχα γράψει κάτι σχετικά μα όταν έψαχνα να το βρω δε το έβρισκα, σήμερα όμως το ανακάλυψα ως δια μαγείας.
Δείγμα πως έπρεπε να σας το παρουσιάσω; Δε ξέρω... Εγώ πάντως νοιώθω πως θέλω να το μοιραστούμε ξανά.
Εύχομαι να σας αρέσει.
Είναι κι αυτό λίγο μεγάλο, θα χρειαστεί να πατήσετε επάνω στο διαβάστε περισσότερα για να το δείτε ολοκληρωμένο.
Δε θέλω να σας κουράσω, θέλω μόνο να σας ταξιδέψω.
Αν δε σας κάνει κόπο, ακολουθήστε με! ;)

 ΌΤΑΝ Η ΒΑΡΚΑ ΕΜΠΑΣΕ ΝΕΡΑ.

Είχα συνειδητοποιήσει από καιρό ότι η βάρκα με την οποία περιπλανιόμασταν στη πανέμορφη γαλήνια γαλάζια θάλασσα, αγκυροβολώντας σε κάθε μαγευτικό προορισμό που συναντούσαμε,  είχε αρχίσει να παρουσιάζει μικρά προβληματάκια…

Προσπαθήσαμε να την επιδιορθώσουμε αρκετές φορές αλλά το μόνο που καταφέραμε ήταν να επιδιορθώνουμε κάθε φορά μόνο τις επιφανειακές της ζημιές.

Το κυριότερο λάθος μας ήταν το ότι αντί να ψάξουμε να βρούμε τη πηγή των προβλημάτων της, αρκεστήκαμε μόνο στα προβλήματα που μπορούσε να αντιληφθεί κάποιος με γυμνό μάτι. Έτσι, το μόνο που καταφέραμε στο τέλος ήταν να βουλιάξουμε μαζί της.

Ευτυχώς εμείς σωθήκαμε, η βάρκα μας όμως χάθηκε για πάντα και το μόνο που μας έμεινε από αυτή για να μας θυμίζει τα ταξίδια μας είναι κάποιες φωτογραφίες και πολλές ευχάριστες και δυσάρεστες αναμνήσεις, από τις οποίες πρέπει να μάθουμε να κρατάμε τη πρώτη κατηγορία και να διαγράφουμε τη δεύτερη.

Ακόμη θυμάμαι το πρώτο μας ταξίδι. Ξεκινήσαμε κατενθουσιασμένοι και πανευτυχείς... Είχαμε καταφέρει να αποκτήσουμε μια μικρή αλλά πανέμορφη βαρκούλα, με την οποία θα εξερευνούσαμε μαζί διάφορα μέρη και θα αντιμετωπίζαμε πάλι μαζί τη κάθε κατάσταση που θα επικρατούσε σε κάθε λιμάνι που θα αγκυροβολούσαμε για κάμποσο χρονικό διάστημα.

Στην αρχή όλα έμοιαζαν με παραμύθι. Εμείς και η βάρκα μας να πλέει στα βαθιά γαλάζια νερά της θάλασσας.

Σα πίνακας δε μοιάζει? Σαν ένα πίνακα που απεικονίζει τη βαρκάδα ενός ερωτευμένου ζευγαριού υπό τη γαληνή μιας ηλιόλουστης μέρας! Ναι έτσι δείχνει να μοιάζει…

Κι η συνέχεια της βαρκάδας μας δείχνει να είναι η ιδανική.

Νέοι προορισμοί,  νέα λιμάνια, νέα τοπία προς εξερεύνηση, νέες αναμνήσεις μα και νέες καταστάσεις προς αντιμετώπιση. Καταστάσεις που μπορούν να μας ενώσουν μα και να μας χωρίσουν ταυτόχρονα, άραγε τι από τα δυο μπορεί να συμβεί?

Καλώς ή κακώς η θάλασσα δε μπορεί να μείνει ήρεμη για πάντα… Κάτι τέτοιο πάει αντίθετα στους νομούς της φύσης... Ανάλογα με το αεράκι που αποπνέει, θα συμπεριφερθεί και αυτή….

Μικρό το αεράκι, μικρό και το κύμα.

Δυνατό το αεράκι, δυνατό και το κύμα.

Μανιασμένος ο άνεμος, φουρτουνιασμένη και άγρια η θάλασσα.

Και καλά… στις δύο πρώτες περιπτώσεις η βάρκα μας με το καλό χειρισμό αντέχει, τι γίνετε όμως όταν το καραβάκι μας έρθει αντιμέτωπο με τη τρίτη περίπτωση της θάλασσας;

Εκεί αρχίζουν τα δύσκολα…

Ίσως καταφέρουμε να το σώσουμε πολεμώντας μαζί εναντία στα κύματα, ίσως όμως και όχι! Ίσως να χάσουμε για πάντα το μικρό αλλά αγαπημένο μας βαρκάκι….

Εξαρτάται βέβαια και από το πόσο δυνατό είναι το καράβι μας για να μπορέσει να αντιμετωπίσει κάτι τέτοιες φουρτούνες….

Ακόμη θυμάμαι πότε ήταν η πρώτη φορά που είδα ότι η βάρκα μας έμπαζε νερά. Δεν είχα διαπιστώσει ότι υπήρχε τρύπα, η οποία μάλιστα ολοένα και μεγάλωνε.

Ευτυχώς όταν την αντιλήφθηκα για πρώτη φορά ήταν μικρή και τη βούλωσα με ότι βρήκα μπροστά μου.

Πόσο θα κρατήσει  όμως εάν δε φτιαχτεί σωστά;

Τη φτιάξαμε όμως, καταφέραμε και τη φτιάξαμε και τη κάναμε γερή και δυνατή όπως παλιά. Δε ξέραμε όμως για πόσο ακόμη θ’ αντέξει….

Κάποιες φορές αντέχουν για πάντα, κάποιες άλλες όμως κρατάνε για λίγο... και κάποιες πάλι δε κρατάνε καθόλου…

Η δική μας βάρκα ανήκει στη δεύτερη κατηγορία…..

Ή μαλλον άνηκε….

Προσπαθήσαμε πολύ να τη κρατήσουμε γερή αλλά δυστυχώς δε τα καταφέραμε….

Και ξέρετε γιατί;

Γιατί ο ένας από τους δύο κουράστηκε να τραβά κουπί και να επιδιορθώνει τρύπες στη βάρκα μας.

Ο ένας από τους δύο έγινε παρατηρητής και περίμενε από τον άλλο να επισκευάσει τη βάρκα και να σώσει τη κατάσταση την οποία είχαν βαλθεί να αντιμετωπίσουν.

Όταν η βάρκα αρχίζει να μπάζει νερά από όλες τις πλευρές και εσύ προσπαθείς μονάχος να τις μπουλώσεις τότε είσαι χαμένος από χέρι φίλε μου.

Όσο και να θες, δε μπορείς να το κάνεις μόνος σου! Μέχρι να επουλώσεις τη μια τρύπα, έχει ήδη ανοίξει η δεύτερη.

Και κάπου εκεί αρχίζεις και ζητάς τη βοήθεια του άλλου, του άλλου που τις επουλώνατε μαζί, του αλλού που τώρα κάθεται απλά και σε κοιτά να προσπαθείς δίχως να σου δίνει ένα χέρι βοηθείας.

Κι εσύ συνεχίζεις να ζητάς τη βοήθειά του αλλά αφού βλέπεις  πως τώρα πια δε θα την έχεις, κουράζεσαι, αγανακτείς, θυμώνεις μαζί του και τα παρατάς! Ναι τα παρατάς! Ίσως πια και να μην αξίζει να σωθεί η βάρκα σας! Η δική σας βάρκα!

Κι έπειτα φοράς το σωσίβιό σου, κάθεσαι αντικριστά στο παρατηρητή σου και περιμένεις να βουλιάξετε παρέα με τη βάρκα σας…

Και τότε, μόνο τότε βλέπεις τον άλλο να αρχίζει να προσπαθεί να σώσει και εσάς αλλά και τη βάρκα σας…

Κι όντως προσπαθεί να σώσει ότι μπορεί, ότι έχει απομείνει  αλλά τώρα πια είναι πολύ αργά! Είναι ήδη αργά για μια βάρκα που έχει αρχίσει να μισοβουλιάζει.

Η στάθμη του νερού ολοένα και ανεβαίνει, ανεβαίνει απειλητικά. Αισθάνεσαι το νερό να σε ακουμπάει και να ανεβαίνει επάνω στο σώμα σου αλλά δε μπορείς, δε θέλεις να κάνεις κάτι, κάθεσαι απλά εκεί και κοιτάς….

Ακούς τον άλλο να σου ζητάει βοήθεια αλλά δε θες πια να βοηθήσεις. Κουράστηκες πια να βοηθάς.

Καταβάθος θέλεις να βουλιάξει η βάρκα σας γιατί δεν αντέχεις πια να την επιδιορθώνεις μονάχος… εξάλλου ξέρεις πως δε θα διορθωθεί ποτέ ξανά, δε θα γίνει ποτέ γερή όπως τη πρώτη στιγμή που την αγοράσατε.

Ξέρεις πως όσες φορές και να την επιδιορθώσετε, θα είναι για πάντα ελλατωματική…

Πώς λοιπόν θα μπορείς να την εμπιστευτείς ξανά για ένα νέο ταξίδι στο πέλαγος;

Κι έτσι λοιπόν από τη θέση πια του παρατηρητή του πετάς το σωσίβιο και του ζητάς να σταματήσει να προσπαθεί.

Δεν υπάρχει σωτηρία πια για τη βάρκα σας, το μόνο που κάνει με τις προσπάθειές του είναι να μεγαλώνει το χρόνο αναμονής του ναυαγίου σας.

Αν ήθελε πραγματικά να βοηθήσει θα το είχε κάνει νωρίτερα, πριν αρχίζει η βάρκα να παίρνει κλίση από τα νερά της θάλασσας.

Και τότε σταματάει τη προσπάθεια και μείνετε και οι δυο παρατηρητές στο ναυάγιο της βάρκας σας.

Η βάρκα γεμίζει νερά και εσείς οι δύο βρεθήκατε να κολιμπάτε στη θάλασσα…

Ευτυχώς δε φυσούσε αέρας και η γαλήνια πλέον θάλασσα σας βοηθά να κολυμπήσετε έως την ακτή.

Βγαίνετε στη στεριά και κοιτάζετε τη βάρκα που αχνοφένεται στο βυθό της θάλασσας.

Περίεργα συναισθήματα σας περιτριγυρίζουν μα πιο πολύ αυτό της ανακούφισης.

Είχατε κουραστεί τόσο καιρό να προσπαθείτε να σώσετε μια βάρκα που δεν άντεχε άλλο πια να αρμενίζει στα νερά που εσείς θέλατε να τη πάτε.

Ευτυχώς στη παραπάνω περίπτωση βοήθησαν και οι καιρικές συνθήκες για  ενα ανώδυνο σχετικά ναυάγιο αλλά υπάρχουν δυστυχώς και κάποιες άλλες φορές όπου τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα για τις βάρκες που βουλιάζουν υπό τη περίοδο μεγάλης φουρτούνας.

Το μόνο που μπορώ να πω για αυτές τις περιπτώσεις είναι πως καλό θα είναι πριν ταξιδέψετε να ακούτε το καιρό και στο πρώτο κίνδυνο να καλείτε αμέσως την ακτοφυλακή και σίγουρα να μη ξεχνάτε πριν την αρχή του ταξιδιού να κάνετε για κάθε ενδεχόμενο ένα νέο προληπτικό έλεγχο της βάρκα σας.

Το καλό είναι πως αν αγαπάς πραγματικά τη θάλασσα και δε σου αρέσουν για πολύ καιρό τα μοναχικά ταξίδια, μετα από ένα ναυάγιο έχεις ξανά την επιθυμία για ένα νέο ταξίδι, με μια ένα πιο γερή βάρκα και ένα ξεκούραστο πλέον συνταξιδιώτη…

Κάνεις την έρευνα αγοράς μαζί με τον συνταξιδιώτη σου και αφού αγοράσετε μαζί τη βάρκα σας ξεκινάτε για ένα νέο ταξίδι με την ελπίδα αυτή τη φορά η βάρκα σας να μη βουλιάξει ποτέ!

Γιατί οι ανθρώπινες σχέσεις είναι σα τις βάρκες! Κάποιες φορές σε κάνουν να πλέεις σε πελάγη ευτυχίας και κάποιες άλλες σε κάνουν να παρακαλάς να βουλιάξετε!

Γι’ αυτό το λόγο, κάθε φορά που βλέπετε τη πρώτη τρύπα να κάνει την εμφάνισή της στη βάρκα σας, μη την επουλώσετε επιφανειακά, ασχοληθείτε περισσότερο μαζί της και βρείτε τι ήταν αυτό που τη προκάλεσε!

Κάποια προβλήματα πρέπει να αντιμετωπίζονται κατευθείαν από τη ρίζα τους, ειδικά όταν θα πρέπει να ταξιδέψεις και με μπουνάτσες αλλά και με μποφόρ!