Η ΑΓΑΠΗ ΠΟΥ ΠΑΕΙ;

Μα τί όμορφο τραγούδι που είναι αυτό; Όσοι δε το ξέρετε και μπορείτε ακούστε το!!!

Πού να πάει αυτή η αγάπη άραγε;;; 

Και δε μιλάω για την αγάπη που μπορεί να συνδέει δύο ανθρώπους μιας και που περισσότεροι στη λέξη αγάπη σκέφτονται σχεδόν κατα αποκλειστικότητα τα ζευγάρια, αλλά αναφέρομαι στην αγάπη με την πλήρη και ουσιώδη έννοιά της!

Αυτή την αγάπη που εχει να κάνει με όλο τον κόσμο. Πού δε ξεχωρίζει ή μάλλον δε διαχωρίζει ζευγάρια, οικογένειες, παιδιά, ηλικιωμένους, αντικείμενα και άλλες άχρηστες κατηγορίες που κάποιοι άμυαλοι δημιουργούν αναίτια θα έλεγα. Μιλάω για εκείνη την αγάπη που θα έπρεπε να πλαισιώνει και να αγκαλιάζει όλους μα όλους τους ανθρώπους ανεξαιρέτως φύλου, ιδιότητας, χρώματος κτλ κτλ.

Τελικά μήπως αυτή η αγάπη δεν υπήρξε ποτέ στους ανθρώπους; Μήπως ποτέ δε την άφησαν να εξαπλωθεί και να κυριαρχήσει γιατί ήξεραν τη δύναμή της και φοβήθηκαν πως σε ένα κόσμο με αγάπη το μίσος θα συρρικνωθεί και θα εξαθλιώσει όσους ονειρεύτηκαν να κατακτήσουν τα πάντα; Κι όταν λέω τα πάντα εννοώ τα πάντα, τίποτα λιγότερο!

Οι άνθρωποι γεννήθηκαν για να κυριαρχήσουν. Έτσι πιστεύουν κάποιοι και οι υπόλοιποι ακολουθούν. Αγέλες καταντήσαμε και ενώ όλοι το καταλαβαίνουν, όλοι συνάμα ακολουθούν και αυτοί που νομίζουν πως ψάχνουν τρόπο διαφυγής στην ουσία να γίνουν αρχηγοί άλλων αγελών επιδιώκουν.

Και για να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα, αυτή η ανάρτηση δεν έχει να κάνει με τα τελευταία γεγονότα και ούτε γράφτηκε για αυτά, έχει να κάνει με αυτό που λείπει απο τη ζωή όλων μας και είναι η κύρια πηγή για όσα άσχημα συνέβησαν παγκοσμίως ανα αιώνες τώρα, όσα άσχημα συμβαίνουν καθημερινά και όσα θα συνεχίσουν να συμβαίνουν για πάντα θα τολμήσω να πω και αυτο δεν ειναι τιποτα άλλο πέρα από το αγνό, το όμορφο και το θείο δώρο συναισθήματος που ονομάζεται αγάπη και θα έπρεπε να προσφέρεται απλόχερα από όλους τους ανθρώπους σε όλους τους ανθρώπους! Και πέρα από το ότι είναι ανέξοδο (πράγμα που θα έπρεπε να οδηγεί σε ραγδαία εξάπλωση) είναι και κάτι που όποιος το νοιώσει πραγματικά μόνο με ηρεμία, γαλήνη και χαρά θα γεμίσει τη ψυχή του!

Και αγαπώ δε σημαίνει αγαπώ μόνο όσους με αγαπούν και με κάνουν να αισθάνομαι όμορφα, αντίθετα θα πω, σημαίνει είμαι ικανός και μπορώ να μοιραστω με το κόσμο τα όμορφα αγαθά που έχω στη ψυχή μου.

Και ξερω πως η αγάπη όπως και ολα τα συναισθήματα και οι αξίες των ανθρώπων δεν επιδέχονται ανάλυση αλλά νοιώθονται, εξαπλώνονται και προσφέρονται απλόχερα αλλά θαρρώ πως όλα τα άσχημα πράγματα αρχίζουν να συμβαίνουν όταν ο άνθρωπος απο το εμείς και το εμείς δεν είναι εγώ και η οικογένειά μου αλλά ο κόσμος που ζω, αναπνέω και μεγαλώνω, άρχισε να πιστεύει πως η αγάπη είναι αυτό που πρέπει να τρέφεται ανάμεσα σε λίγους μονο ανθρώπους και μάλιστα σε όσους ξέρουν να το ανταποδίδουν με το τροπο που ο εκάστοτε άνθρωπος το αποζητά.

Και ερωτώ εγώ. Ποιός είμαι εγώ, εσύ και ο άλλος παραπέρα που θα κρίνει ποιος είναι ο σωστός τρόπος αγάπης  σε έναν κόσμο που όλοι την αγαπη την εχουν ως ενα υπεροχο συναίσθημα μα καθημερινά χιλιαδες άνθρωποι τη τσαλαπατάνε με χιλιους δυο τρόπους!

Και αγαπώ δε σημαίνει φιλώ και αγκαλιαζω το κόσμο ολο. Σημαίνει κατανοω, δε κρινω, προσπαθω, προσφέρω, συγχωρώ και πανω απο ολα σημαινει εχω μάτια να δω και κάτι άλλο πέρα από τη μύτη μου, αυτια να ακουσω το πονο του άλλου, στομα να μιλησω, να συμβουλέψω και να παρηγορήσω, χερια να προσφέρω και να πιασω τον αλλο οταν με εχει αναγκη, ποδια να βαδιζω συντροφια με ανθρωπους που για καποιο λογο με χρειαζονται δίπλα τους και κυριως εχω μια καρδια γεματη με όμορφα συναισθήματα για να προσφέρω στους ανθρώπους και να λαβω χαρα μέσα από αυτή τη πράξη την ίδια στιγμή που η καρδιά θα γεμίζει ξανά με όμορφα συναισθήματα. Και τη χαρα δε θα τη λαβω γιατι θα εχω δωσει κατι καλο αλλα γιατι με τετοιες πραξεις μονη της θα θεριεύσει.

Ξερω πως αυτα για καποιους μπορεί να είναι λογια και να υπαρχουν εκατομμυρια ακομη λογια σαν αυτα και καλυτερα απο αυτα, ομως ξερω επισης πως τα λογια κάποιοι τα ονομάζουν αερολογίες, κάποιοι άλλοι ψιθύρρους, κάποιοι άλλοι φωνές και κάποιοι άλλοι προσευχές. Το τί τα ονομαζει κανείς ίσως να έχει να κάνει με το τι μπορεί εκείνος να προσφέρει και με το τί μπορεί εκείνος να πει. Τα πάντα έχουν να κάνουν με τον άνθρωπο που τα δημιουργεί αλλά και με τον άνθρωπο που τα ακούει. Καμιά φορά αυτά που λέμε εμείς τα αντιλαμβάνονται οι άλλοι σαν αυτά που δε θα ήθελαν ή δε θα έβρισκαν ποτέ το κουράγιο να πουν.

Αλλά επειδή πήρα φόρα και το μυαλό αρχίζει να κατευθύνεται σε άλλη πλευρά ανθρώπων θα κλείσω το θέμα περι αγάπης ως εξης:

Όταν ενας ανθρωπος διαχωριζει το εγω απο το εμεις μαλλον αγαπαει περισσοτερο απο οτι θα επρεπε τον ιδιο του τον εαυτο και σε καμια περιπτωση δεν ειναι κακο να αγαπας τον εαυτο σου, κακο ομως ειναι να τον αγαπας εις βαρος αλλα και υπονομευοντας καποιον αλλο.

Όταν εμεις (ολοι μαζι) ζουμε σε μια κοινωνια  και λεμε στις άσχημες καταστάσεις πως δε πρέπει να γενικεύουμε τα πράγματα και πως δεν ευθυνόμαστε όλοι για τα λάθη άλλων, τότε για μένα ένα πράγμα συμβαίνει. Ή ζουμε σε άλλο κόσμο ή σε αυτό το κόσμο δε ζήσαμε ποτέ μαζί.....οπου στην ουσια το ιδιο πραγμα αντιστοιχει...

Και ξερω πως δε μπορουμε να μιλησουμε για ελευθερια κινησεων και γενικα για ελευθερη βουληση μιας και που τα κρατη διαφερουν και μαλιστα πολυ στη νομοθεσία μα και στο πολιτισμό τους όμως μιλώντας αποκλειστικά για το συναίσθημα της αγάπης θα πω με σιγουριά πως με αυτό όλοι γεννηθήκαμε, τι συνέβει αργότερα δε ξέρω και τείνει να χαθεί, όμως θαρρώ πως θα ρθει η μερα που θα ανθισει ξανα! Τετοια συναισθηματα ανθιζουν δε διαγραφονται, δε σβηνονται ολοσχερως! Ισως να πρεπει να δουμε και λιγο περα απο οτι βλεπει η κορη των ματιων μας και ισως να πρεπει να ακουσουμε λιγο περα απο το χτυπο της προσωπικης μας καρδιας.

Γιατι αγαπω σημαινει ΔΙΑΔΙΔΩ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! και ενας ανθρωπινος παλμος μπορει ακομη και τωρα να διαδοθεί. Δεν είναι αργά, ποτέ δε θα είναι αργά για όσους ζήσουν αύριο, για όσους όμως ζούνε τώρα, το αύριο θα είναι αργά αν δεν αρχίσει η διάδοση απο σήμερα. Και για να διαδόσεις την πράξη της αγάπης δε χρειάζεται να κάνεις πολλά, ούτε να κάνεις κάτι που δε μπορείς αυτή τη στιγμή, το να βγεις όμως και να πεις καλημέρα στον ηλικιωμένο που κάθεται στο παγκάκι της γειτονιάς, το να δώσεις λίγο από το ψωμί σου στο παιδί που πεινά, το να προσφέρεις ένα τριαντάφυλλο σε όποιον αγαπάς και να χαρίσεις ένα χαμόγελο σε κάποιον που δείχνει να το έχει ανάγκη είναι μια αρχή αυτής της διάδοσης!

Και πιστέψτε με όταν διαδίδεις κάτι καλό, εξαπλώνεται γρήγορα ως κάτι καλο!!!!