Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΚΙ ΕΧΩ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΦΟΡΙΑ...

Πίστευα πως όλοι πρέπει να πληρώνουμε τους φόρους μας με χαμόγελο. Tο προσπάθησα, αλλά εκείνοι επέμεναν να θέλουν μετρητά.

Ανώνυμος



Το βρήκα τυχαία στο ίντερνετ σε μια σελίδα με γνωμικά. Είχε υπογραφή ανώνυμου αλλά εμένα πολύ μου αρεσε, με εξέφρασε! :)

Σχόλια

  1. Απαντήσεις
    1. οντως!! ολους μας εκφραζει! ακομη και αυτους που εχουν χρηματα για την εφορια! χαχαχα

      φιλια Αντιγονη μου!!!

      * μη περιμένεις να σε ξαναπω "γιαγια" εισαι μια κουκλαρα!!!! <3

      Διαγραφή
  2. Δεν είναι μόνο τα μετρητά. Είναι ότι μας τα ζητάνε συνέχεια οι αχόρταγοι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. και συχνα και πολλα! τι τα περασαν; ντουζ καλοκαιριου; χαχαχα ;)

      φιλια κοριτσαρα!

      Διαγραφή
  3. Α, εγώ μόνο χαμόγελα έχω..μετρητά τέλος...ας βολευτούν με αυτά...χαχα!!
    Καλό βράδυ...φιλιά πολλά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαχαχα. μια χαρα σε βρισκω! λεω να ακολουθησω τη συμβουλη σου! και να μην εχω θα βρω χαμογελα! πιο ευκολα απο το να βρω τα money. χαχαχα

      φιλια πολλα! καλο βραδυ!

      Διαγραφή
  4. "stickers for the masses".
    Αν ψάξεις στο Google (εικόνες) θα βρεις πολλά δικά τους, σε μορφή αφίσας!
    Το είχα ανεβάσει κι εγώ παλιά (με την "αφίσα" που σου έλεγα). Σε φιλώ γλυκά! :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πετρουλα μπερδευτηκα! χρειαζομαι επειγοντως βοηθεια.
      αυτο το σχολιο παει εδω ή παει στην αλλη αναρτηση με τις αποριες μου περι φωτογραφιων; εκανα και πολλες σημερα, σας μπερδεψα.

      και επισης για θυμησε μου, σε πια αφισα αναφερεσαι; δε παει το μυαλο μου τωρα, κολλησα.

      φιλια μπερδεμενα κι απο μενα! χιχιχιχι

      Διαγραφή
  5. Εμένα στέρεψε και το χαμόγελο μετά από τα λεφτά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Kαλησπέρα ΕΚΦΡΑΣΟΥ!Πολύ εύστοχο όντως...
    Εκτός εαν υπάρχει κάποιο χαρτονόμισμα που έχει για φιγούρα το χαμόγελο και πληρωυούμε με αυτό τον τρόπο.
    Καλό βράδυ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ωραια ιδεα αυτο με το χαμογελο στο χαρτονομισμα! συν της αλλης θα γινοταν αναρπαστο κυριως στο χωρο της μοδας! :)

      Διαγραφή
  7. Παλι καλα.Στη δικη μου εφορια
    ζητανε και μετρητα και με το χαμογελο

    Καλησπερολουλουδο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Να πληρωνόταν η Εφορία με Ευφορία Ποίησης και .... μετρώ πόσα "Ρέστα" θα είχε να επιστρέψει στον ...Λογαριασμό μας....


    ;-)))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. πω πω τι ειπες τωρα! ακομη και στην εφορια εχεις να πεις τοσα πολλα!!!

      μακαρι να γινοταν αυτο! ειδικα εσυ το αξιζεις! :)

      φιλια πολλα!

      Διαγραφή
  9. αχαχα!Πολύ καλό!Τώρα μπορώ να πάω να πληρώσω ή θα μου ζητήσουν και φόρο για το χαμόγελο;
    Χαρούμενο βράδυ!:-)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ωχ λες να τους δινουμε ιδεες; καθε χαμογελο και φορος! ολοι με τα κρεμμυδια θα ειμαστε μετα για να δακρυζουμε ακομη και με το ζορι. χαχαχαχα

      Διαγραφή
  10. Τη γλίτωσα φέτος την εφορία ! Μου επιστρέφει...δεν την πληρώνω! Για του χρόνου βλέπουμε!
    Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. α μια χαρα Αριστεα μου! πολυ καλα! απο τους λιγους που ξερω να επιστρεφει κατι! ας επιστρεψει ομως γιατι κ αυτη μονο να παιρνει ξερει.

      φιλακια πολλα ζουζουνα! <3

      Διαγραφή
  11. Χαχα, καλό!
    Δυστυχώς δεν πιάνει ούτε το χαμόγελο, ούτε οι κατάρες, ούτε οι ευχές που λέει κι ένα τραγούδι. Το πορτοφόλι έχει σημασία...
    Πλήρωσα για φέτος - και άμε στο καλό τους τώρα (να μην πω τίποτα χειρότερο) μέχρι του χρόνου!
    Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. αχ ασε και εγω θα ρεει να ληρωσω. ουφ.


    καλο βραδυ αγαημενη μου φιλη! να εισαι καλα ευχομαι!!! <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Al

Καλημέρα εκφραστικοί μου, ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Α μφιταλαντεύτηκα πολύ για το εάν πρέπει και εάν θέλω πράγματι να κάνω αυτή την ανάρτηση και πότε, και τελικά αποφάσισα πως θέλω. Η ψυχή μου δηλαδή, θέλει.  Ί σως συνέβαλε και το γεγονός ότι η τελευταία μου ανάρτηση στο blog είχε ιδιαίτερα μεγάλη απήχηση, κάτι που ένιωσα σαν σημάδι πως "περιμένετε" να διαβάσετε κάτι από εμένα.   Παρότι μου ζητήθηκε νωρίτερα να ανοίξω την καρδιά μου και να πω όσα νιώθω, δεν το έκανα και δεν το μετανιώνω. Το έκανα όμως εκεί που έπρεπε, την ώρα που έπρεπε, και βλέποντας ένα ανθρώπινο ενδιαφέρον για το αν είμαι καλά, εγώ.  Τούτη η ανάρτηση, λοιπόν, δεν θα δημοσιευθεί τη στιγμή που γράφεται, θα προγραμματιστεί και θα δημοσιευθεί λίγο αργότερα και ίσως να είναι η πρώτη φορά που θα έχω κλειστά τα σχόλια και ο λόγος αυτού, γιατί το αντιλαμβάνομαι σαν μία πράξη "Αντίου".  Η παρομοίωση ποιητικά, θα ήταν σαν να κλείνεις μια πόρτα και να μην έχεις ανάγκη να ακούσεις ή να δεις κάτι άλλο γιατί...

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Η Μουσταλευριά

Καλημέρα εκφραστικοί μου! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Σήμερα ένιωσα την ανάγκη να γράψω ένα διήγημα από εκείνα, τα αγαπημένα, που με γυρίζουν τόσο πίσω, σε μια ζεστή αγκαλιά… Ήταν απόγευμα, πριν λίγες μέρες, όταν με κέρασαν μια μουσταλευριά από ένα μικρό μίνι μάρκετ της γειτονιάς μου. Το φτιάχνει μια τοπική, οικογενειακή επιχείρηση. Δεν ξέρω αν ήταν η γεύση της, η υφή της ή η μυρωδιά του μούστου που με χτύπησε κατευθείαν στην καρδιά. Πάντως, δεν ήταν ούτε τόσο νόστιμη ούτε τόσο όμορφη (εξωτερικά) όπως ήταν η δική της. Ξαφνικά βρέθηκα αλλού. Σαν να γύρισα πίσω, πολλά χρόνια πριν. Εκεί, στο χωριό… Στην αυλή της γιαγιάς, της δικής μου της λεβέντισσας. Με το χώμα να μυρίζει φθινόπωρο και τα τζιτζίκια να έχουν πια σωπάσει. Με τα ρούχα πλυμένα στο πλυσταριό και έπειτα απλωμένα στο  σχοινί και το πατητήρι γεμάτο σταφύλια που μας περίμεναν υπομονετικά. Κι όλα αυτά πλαισιωμένα με τη μυρωδιά του ασβέστη όταν ασβέστωνε το σπίτι της. Η εποχή του τρύγου… Αχ, αυτή η εποχή πόσο γρήγορα πάντ...