Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Το Παν!

Το να πιστεύεις πως είσαι "κάτι"σε αυτή τη ζωή είναι αυτογνωσία. Το να πιστεύεις πως είσαι το Παν είναι αυταπάτη.


Η παραπάνω έκφραση ή σκέψη αν θέλετε φίλοι μου αναδύθηκε μια μέρα μέσα μου όταν καθώς προχωρούσα στο δρόμο παρατηρούσα ορισμένα βλέμμα ανθρώπων, ανθρώπων που το ύφος τους έδειχνε πως αυτοί είναι και κανένας άλλος στον κόσμο.
Ξέρετε τί παρατήρησα; Με πόση κακία και λύπηση αλλά λύπηση με τον άσχημο όρο, όχι οτι λυπάμαι γι αυτό που βλέπω, αλλά λυπάμαι γιατί είσαι ένα τίποτα, μηδαμινός μπροστά μου.
Ειλικρινά σας μιλάω αηδίασα. Αηδιάζω με τέτοιους ανθρώπους. Και με τέτοιους ανθρώπους δηλαδή γιατί υπάρχουν πολλά είδη ανθρώπων που μου φέρνουν αναγούλα.
Και καπου εκει αναμεσα στους συλλογισμους μου επισθην γι αυτο που εγραψα πιο πανω!

" Το να πιστεύεις πως είσαι "κάτι"σε αυτή τη ζωή είναι αυτογνωσία. Το να πιστεύεις πως είσαι το Παν είναι αυταπάτη. "


Όλοι μας μα όλοι ανεξαιρέτως είμαστε σημαντικοί και μοναδικοί στη ζωή για πολλούς και ποικίλους λόγους! Το να νομίζεις όμως πως είσαι το Παν και πως μπροστά σου όλοι οι άλλοι είναι ένα τίποτα τί είναι; Δεν είναι αυταπάτη; Τουλάχιστον αυταπάτη...

Δε ξέρω... εγώ αυτό συμπέρανα!

Σχόλια

  1. Όλοι είμαστε σημαντικοί και μοναδικοί για πολλούς λόγους...
    Νομίζω αυτό πρέπει να το θυμόμαστε! Ειδικά όταν περνάμε δύσκολα!
    Υπάρχουν πολλά είδη ανθρώπων που δεν αξίζουν καν την προσοχή μας... Εύχομαι κάποια μέρα να καταλάβουν και να διορθωθούν!
    Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. σωστα φιλη μου! κ εγω το ιδιο ευχομαι! για το καλο τους κυριως.

      καλο βραδυ κοριτσακι! φιλακια!!! <3

      Διαγραφή
  2. πες τα χρυσόστομη!ετοιμη είμαι να ξεμαλλιαστώ με μια του Παν!χαχαχαχα
    αλλά μ'αρεσει να τη σκάω μόνο με το βλέμμα μου και την αδιαφορία μου! όχι που θα σκάσω εγώ!
    φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαχαχα τοτε εσενα σε εξεφρασα εντελως με αυτο! χαχαχα

      ναι ναι καλα εκανες! η αδιαφορια τους σκαει αυτους τους ανθρωους.

      καλο βραδυ! φιλιααα

      Διαγραφή
  3. Ο ορισμός της βλακείας είναι, αλλά ας μην τους το πούμε και τους πληγώσουμε κι άλλο :))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αυταπάτη είναι μία ευγενική λέξη για να χαρακτηρίσει κανείς τέτοιες συμπεριφορές. Θα έλεγα την λέξη που σκέφτομαι, αλλά σέβομαι αυτό εδώ το βλογ και δεν θέλω να ρίξω το επίπεδο!
    Και επειδή σήμερα μόλις κατάφερα να περάσω, επί τη ευκαιρία να σου ευχηθώ καλό φθινόπωρο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αθηνα μου καλως ορισες! καλο χειμωνα! χαρηκα ου σε ειδα!!! θα τα λεμε συχνα! φιλια ολλα! να εισαι καλα! <3

      μας ελειψες!!!!!

      Διαγραφή
  5. Η πιο πολυφορεμένη έκφραση του νεοέλληνα,
    "Ξέρεις ποιος ειμαι εγώ;" :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Γεια σου αγαπημένη μου φίλη!

    Συμφωνώ και επαυξάνω στο συμπέρασμα σου! Σαφώς και όλοι μας είμαστε σημαντικοί, ιδιαίτεροι, διαφορετικοί.. και μοναδικοί!! Αυτή είναι και η ουσία της ζωής για μένα, να αναπτύξει ο καθένας τη μοναδικότητα του.. Όμως, το να πιστεύει κάποιος πως αυτός είναι και κανένας άλλος, να το παίζει εξυπνάκιας και πολλά άλλα, τότε κάπου έχει χάσει την ουσία!! Αυταπατάται όπως πολύ σωστά γράφεις!

    Καλό βραδάκι! Πολλά γλυκά φιλιά!! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Έτσι ακριβώς είναι!!
    Το συμπέρασμά σου με κάλυψε!!
    Καλό βράδυ..φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Δυστυχώς είναι πάρα πολλοί αυτοί που νομίζουν ότι είναι το ΠΑΝ σε αυτή την ζωή και δεν διστάζουν να σου το δείξουν ότι εσύ είσαι ένα τίποτα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. οντως ειναι μιλιουνια αναμεσα μας. αυτοι χανουν βεβαια. θα εκλαγουν δυσαρεστα οταν το ανακαλυψουν.

      καλο βραδυ! φιλια ολλα! <3

      Διαγραφή
  9. Τα κενά δοχεία ηχούν περισσότερο!
    Μου αρέσει η απλότητα ! Εκεί νομίζω ξεχωρίζει ο πραγματικά άξιος άνθρωπος!
    Φιλάκια Κική μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. πολύ σωστά τα λές καλή μου Κική.. νασαι καλά... να μας τα λές παντα έτσι!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Παρασκευη μου! Γλυκια μου Παρασκευη! Το ξερεις πως και εγω μια Κυριακη ειμαι! χαχα (πιασαμε τις μερες ;) )

      φιλια πολλα αγαπημενη μου φιλη!

      Διαγραφή
  11. Είναι πολλοί... και τελικά δεν αξίζουν τίποτα. Το κακό είναι να σε κάνουν να νιώθεις μειονεκτικά κιόλας. Γιατί είναι σίγουρο πως θα προσπαθήσουν να σε υποτιμήσουν. Δεν αξίζουν την προσοχή μας.. Ας κάνουν ό,τι θέλουν.. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ναι ροζ αγγελακι ετσι ειναι. στη προσπαθεια να ανυψωσουν τους εαυτους τους καταληγουν να υποτιμουν παντοτε στο τελος.
      χαμενοι ομως βγαινουν συνηθως...

      καλημερα γλυκο κοριτσακι! <3

      Διαγραφή
  12. Καλησπέρα! Εγώ θα το διαχωρίσω λιγουλάκι: δεν έχω κανένα θέμα με τους ανθρώπους που έχουν αυτοπεποίθηση. Όμως έχεις δίκιο, το να είσαι στο άλλο άκρο και να νομίζεις ότι είσαι μόνον εσύ και κανένας άλλος, είναι άσχημο. Και καλά, αν έχεις καταφέρει και κάτι. Αν όχι όμως, προς τι το ύφος, αναρωτιέμαι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. δε μιλαω για θεμα αυτοπεποιθησης φιλη μου, για θεμα σνομπισμου και αδικαιολογητης υπερηφανειας.

      να εισαι καλα! φιλακια πολλα!

      παντως να ξερεις συμφωνω μαζι σου! ολοι πρεπει να ειμαστε περηφανοι αλλα οχι να βλεπουμε τους αλλους μηδαμινους μπροστα μας!

      καλο βραδυ! φιλακια πολλα!

      Διαγραφή
  13. Ας τους αφήσουμε στην αυταπάτη τους!! Δεν έχει νόημα!! :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Al

Καλημέρα εκφραστικοί μου, ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Α μφιταλαντεύτηκα πολύ για το εάν πρέπει και εάν θέλω πράγματι να κάνω αυτή την ανάρτηση και πότε, και τελικά αποφάσισα πως θέλω. Η ψυχή μου δηλαδή, θέλει.  Ί σως συνέβαλε και το γεγονός ότι η τελευταία μου ανάρτηση στο blog είχε ιδιαίτερα μεγάλη απήχηση, κάτι που ένιωσα σαν σημάδι πως "περιμένετε" να διαβάσετε κάτι από εμένα.   Παρότι μου ζητήθηκε νωρίτερα να ανοίξω την καρδιά μου και να πω όσα νιώθω, δεν το έκανα και δεν το μετανιώνω. Το έκανα όμως εκεί που έπρεπε, την ώρα που έπρεπε, και βλέποντας ένα ανθρώπινο ενδιαφέρον για το αν είμαι καλά, εγώ.  Τούτη η ανάρτηση, λοιπόν, δεν θα δημοσιευθεί τη στιγμή που γράφεται, θα προγραμματιστεί και θα δημοσιευθεί λίγο αργότερα και ίσως να είναι η πρώτη φορά που θα έχω κλειστά τα σχόλια και ο λόγος αυτού, γιατί το αντιλαμβάνομαι σαν μία πράξη "Αντίου".  Η παρομοίωση ποιητικά, θα ήταν σαν να κλείνεις μια πόρτα και να μην έχεις ανάγκη να ακούσεις ή να δεις κάτι άλλο γιατί...

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Η Μουσταλευριά

Καλημέρα εκφραστικοί μου! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Σήμερα ένιωσα την ανάγκη να γράψω ένα διήγημα από εκείνα, τα αγαπημένα, που με γυρίζουν τόσο πίσω, σε μια ζεστή αγκαλιά… Ήταν απόγευμα, πριν λίγες μέρες, όταν με κέρασαν μια μουσταλευριά από ένα μικρό μίνι μάρκετ της γειτονιάς μου. Το φτιάχνει μια τοπική, οικογενειακή επιχείρηση. Δεν ξέρω αν ήταν η γεύση της, η υφή της ή η μυρωδιά του μούστου που με χτύπησε κατευθείαν στην καρδιά. Πάντως, δεν ήταν ούτε τόσο νόστιμη ούτε τόσο όμορφη (εξωτερικά) όπως ήταν η δική της. Ξαφνικά βρέθηκα αλλού. Σαν να γύρισα πίσω, πολλά χρόνια πριν. Εκεί, στο χωριό… Στην αυλή της γιαγιάς, της δικής μου της λεβέντισσας. Με το χώμα να μυρίζει φθινόπωρο και τα τζιτζίκια να έχουν πια σωπάσει. Με τα ρούχα πλυμένα στο πλυσταριό και έπειτα απλωμένα στο  σχοινί και το πατητήρι γεμάτο σταφύλια που μας περίμεναν υπομονετικά. Κι όλα αυτά πλαισιωμένα με τη μυρωδιά του ασβέστη όταν ασβέστωνε το σπίτι της. Η εποχή του τρύγου… Αχ, αυτή η εποχή πόσο γρήγορα πάντ...