ΠΗΓΗ ΠΑΙΔΕΙΑΣ - ΠΗΓΗ 'ΕΜΠΕΥΣΗΣ, ΠΗΓΗ ΓΝΩΣΗΣ (ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΤΖΙΑΚΑ)

Eκφραστικοί μου, καλημέρα.
Καλή εβδομάδα να έχουμε.


Σήμερα, θα σας μιλήσω για ένα σαιτ ιδιαίτερο, στο οποίο μάλιστα, είχα την χαρά να φιλοξενηθώ και να μιλήσω για τα έργα μου. ΕΔΩ μπορείτε δείτε την συνέντευξη που μου πρόσφεραν.

Και να, που έφτασε η στιγμή, με την καθοριστική βοήθεια της Ευαγγελίας Τζιάκα, να σας συστήσω και εγώ από την πλευρά μου, το πορταλ "Πηγή Παιδείας" και τον νεοσύσαστο σύλλογό τους. Όμως, ας μην χάνουμε άλλο χρόνο, πάμε ευθύς, να τους γνωρίσουμε.

Μίλησέ μας για το Πηγή Παιδείας. Τι είναι, πως δημιουργήθηκε, που αποσκοπεί και τι βλέψεις έχει για το μέλλον.

Είναι ένα πόρταλ ποικίλης εκπαιδευτικής ύλης με πρωτότυπα άρθρα. Αποτελείται από 15 άτομα που στην πλειονότητα τους είναι καθηγητές, φοιτητές παιδαγωγικών σχολών καθώς και από λογοθεραπευτές και ψυχολόγους. Ο επισκέπτης έχει την δυνατότητα να ενημερωθεί για θέματα που αφορούν την ιστορία της εκπαίδευσης, πτυχές της ελληνικής και παγκόσμιας ιστορίας, μαθησιακές δύσκολιες, παιδαγωγούς και παιδαγωγικά κινήματα. Η ιδιαιτερότητα αυτού του πόρταλ είναι η συγγραφή παραμυθιών και η διάθεση του να στηρίξει και να υποστηρίξει την εναλλακτική εκπαίδευση. Εκεί αποσκοπούν τόσο τα άρθρα μας όσο και τα σεμινάρια τα οποία διεξαγουμε: στη διαδοση της εναλλακτικής εκπαίδευσης. Με άλλα λόγια προσπαθούμε να γίνουμε ο συνδετικός κρίκος όλων των εκπαιδευτικών και των κινημάτων που έχουν εφαρμόσει στις τάξεις τους μια πιο φιλελεύθερη και βιωματική παιδαγωγική προσέγγιση. Έτσι αποφασίσαμε να ιδρύσουμε το Σύλλογο Εναλλακτικής Εκπαίδευσης "Πηγή Παιδείας". Έναν σύλλογο εκπαιδευτικό με συγκεκριμένο προσανατολισμό και κατεύθυνση. Και να σημειώσω εδώ ότι δεν ιδρύονται εύκολα στις μέρες μας εκπαιδευτικοί σύλλογοι. 

Πέραν του εκπαιδευτικού υλικού, είστε δίπλα στους συγγραφείς και στην λογοτεχνία, με την ευρεία έννοια. Πως πρόεκυψε αυτή η συνοχή; Μοιάζουν διαφορετικοί κόσμοι, που όμως, κάπου συγκλίνουν. Ισχύει; 

Μοιαζουν αλλά δεν είναι. Η λογοτεχνία, όπως και κάθε άλλη μορφή τέχνης, προάγει τον πολιτισμό και την Παιδεία. Μέσα από τη λογοτεχνία ο άνθρωπος έρχεται σε επαφή με τον εσωτερικο κόσμο του συγγραφέα, τα συναισθήματα του, τις σκέψεις του αλλά και τις ανησυχίες του για τους καιρούς στους οποίους ζει. Η λογοτεχνία σου ανοίγει ένα παράθυρο στον κόσμο του φανταστικού και κάνει την ψυχή να ταξιδεύει. Την πλάθει όπως πλάθεις την πλαστελίνη. Μέσα από την ανάγνωση των κειμένων διαμορφώνεται ο κριτικός νους και εμπλουτίζεται το λεξιλόγιο του αναγνώστη. Είναι ένα κατεξοχήν εκπαιδευτικό εργαλείο άρα είναι και Πηγή Παιδείας. Δεν μπορείς να μιλάς για εκπαίδευση χωρίς να μιλάς για τέχνη. Άλλωστε και αυτό τέχνη είναι. Μην ξεχνάς το πόσες διδακτικές ώρες αφιερώνονται στη διδασκαλία της λογοτεχνίας στο σχολείο. 

 Επειδή ξέρω πως η δουλειά σας στηρίζεται σε μια συλλογική δράση θα ήθελα, εάν είναι εύκολο, να μας αναφέρεις όλους τους συντελεστές. 

 Νομίζω πώς πολλά από όσα κάνουμε σαν Πηγή Παιδείας (σύλλογος ή σάιτ δεν έχει σημασία) οφείλεται στο έμψυχο δυναμικό του το οποίο προσφέρει εθελοντικά. Με αρκετούς από αυτούς είμαστε μαζί από την αρχή. Είναι η Ειρήνη Μαρκιανού και η Ειρήνη Κεμερλη, από την Αθήνα και το Λεωνίδιο, που αποτελούν τις αρχισυντάκτριες του site. Είναι ο Κωνσταντίνος Μπατσιολας, η Ντόρα Παπαζή, η Αφροδίτη Μηλοβιανού, η Βιβή Μπαϊράμι, η Μαριάνα Μανωλοπούλου, η Άρτεμις Πραπα, η Φανή Αρβανιτιδου, η λογοθεραπευτρια μας Χριστίνα Γαβριήλ, η Κατερίνα Τσιλιμπαρη και Μαρία Χριστοδούλου. Τώρα αν σε όλους αυτούς προσθέσεις όσους συνεργάζονται μαζί μας στις εκδηλώσεις ναι εκεί φτάνουμε τους 30. Αυτοί είναι ανθρώποι που μας βοηθάνε στη διοργάνωση των σεμιναρίων. Μερικοί εξ αυτών είναι οι: ο καθηγητής Βιολογίας- Οικολογίας Γιώργος Μπλιώνης, η ψυχολόγος/ψυχοθεραπευτρια Αντιγόνη Συμεωνίδου, ο ειδικός καρδιολόγος και Διδάκτορ Ιατρικής Διαμαντής Γκολιδάκης, η Ελισάβετ Γεωργιάδου από το Σχολείο της Φύσης στον Τρίλοφο Θεσσαλονίκης και πολλοί άλλοι. Όλοι αυτοί είναι ανθρώποι που έχουν στηρίξει τη δουλειά μας από την πρώτη στιγμή που μας γνώρισαν.

Σαν εκπαιδευτικός, θα μου άρεσε να μοιραστείς μαζί μας την άποψή σου για τους νέους και την εκπαίδευση. 

Θα ξεκινήσω από το τελευταίο γιατί είναι αυτό που επηρεάζει και τους νέους κατά γενικό κανόνα. Το εκπαιδευτικό σύστημα, μέσω του οποίου γαλουχήθηκαμε, προάγει μυαλά αλλά όχι ταλέντα. Σύσσωμος ο εκπαιδευτικός κόσμος γονείς, παιδιά και καθηγητές έχουν επιδοθεί σε ένα ατελείωτο κυνήγι βαθμών, πτυχίων και γνώσεων και δεν δίνεται το περιθώριο ανάπτυξης της κριτικής σκέψης. Τα παιδιά έχουν μάθει να είναι παθητικοί δέκτες. Λειτουργούν ως κομπιούτερ... Μπαίνει ο σκληρός δίσκος καταγράφεται η διδακτέα ύλη και κατόπιν την αναπαράγουν. Δεν έχουν μάθει να δημιουργούν και να μαθαίνουν βιωματικα. Για αυτό θα δεις ότι πλέον τους είναι πιο εύκολο να αντιγράψουν όσα βλέπουν από τηλεόραση και υπολογιστή παρά να βγουν έξω και να παίξουν. Δεν γνωρίζουν τις αξίες της ζωής, τις πραγματικές. Δεν έχουν ιδανικά γιατί δεν ανατράφηκαν με αυτές. Έμαθαν για αυτά στο βωμό της πιο σκληρής αξιολόγησης που δέχθηκε ποτέ κοινωνική ομάδα. Δεν έχουν περιθώριο, ούτε για να καλλιεργήσουν τα χόμπι τους με τόση παπαγάλια. Έγιναν αυτό που τους μάθαμε να είναι, υπολογιστές.Και φυσικά υπάρχουν εξαιρέσεις στον κανόνα. 

Και θα κλείσω με μια ερώτηση, γύρω από τα Παραμύθια. Μιας και έχετε και ανάλογη στήλη, μιας και που τα παιδιά πάντα σχετίζονται με αυτή την τόσο ονειρική λέξη και κατάσταση, θα ήθελα να μας πεις ποια η γνώμη σου, για τα σημερινά παραμύθια.

Θεωρείς πως η παιδική λογοτεχνία και πιο εστιασμένα εάν θες, ο κόσμος του παραμυθιού, είναι αδικημένος ή τα έργα όσων των τιμούν ακόμη, είναι αρκετά για να μη χαθεί ποτέ η μαγεία τους, από τη ζωή μας; 

Νομίζω ότι η παιδική λογοτεχνία η ελληνική τουλάχιστον είναι αρκετά πλούσια και υπάρχουν ανθρώποι που προσπαθούν να την εμπλουτίσουν όπως ο Τριβιζάς και ο Ηλιόπουλος. Ανθρώποι όπως αυτοί προσπαθούν μέσα από τη γραφή να μεταφέρουν στα παιδιά ιδέες και αξίες για τον κόσμο μας χρησιμοποιώντας το παραμυθικό στοιχείο. Ειδικά ο Ηλιόπουλος χρησιμοποιεί τον Τριγωνοψαρούλη για να μιλήσει για τον ρατσισμό και τη διαφορετικότητα. Τα παραμύθια είναι και θα είναι πάντα εδώ για να μυήσουν τις ψυχές των παιδιών στον κόσμο της φαντασίας. Να ανοίξουν ένα παράθυρο μέσα στις καρδιές τους και να μεταφέρουν μηνύματα πανανθρώπινα και διαχρονικά. Όπως η ποίηση αποτελεί βάλσαμο για τον πόνο της ψυχής και του ανθρώπου μεταφέροντας και εκφράζοντας μυχιες σκέψεις και συναισθήματα το ίδιο είναι και με τα παραμύθια. Όσο ο κόσμος ματώνει ο άνθρωπος θα προσπαθεί πάντα να βρει την μαγεία.... είτε ανάμεσα σε ιαμβικους δεκαπεντασύλλαβους είτε ανάμεσα στους φανταστικούς ήρωες ενός παραμυθιού. Οι λέξεις είναι πάντα εκεί έτοιμες να γιατρέψουν.

Η Ευαγγελία Τζιάκα γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε Αγγλική Φιλολογία και συνεχίζει τις σπουδές μου κάνοντας το δεύτερο πτυχίο της στην Γερμανική Φιλολογία του ΑΠΘ.

Είναι Πρόεδρος του Συλλόγου, Πηγή Παιδείας.

Εκδότρια/Αρθρογράφος www.pigipaideias.wordpress.com www.womanseye.gr 

Ευχαριστούμε πάρα πολύ για την συνέντευξη, Ευαγγελία μου.

Καλή συνέχεια τόσο στο συλλογικό σας έργο, όσο και στο προσωπικό σας.