Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ο ΠΙΝΑΚΑΣ - ΚΙΚΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ


 
Εκείνο το ύφασμα,
εκείνο το ύφασμα, ναι
σε αγκάλιαζε, θαρρείς και προσκυνούσε την πιο πολύτιμη ύπαρξη, που μπορεί κανείς να συναντήσει στην γη.

Θυμάμαι έκλαιγα
και διψούσα
και είχα ματωμένες πατούσες και γδαρμένα γόνατα
όταν ήρθες εσύ και σαν μια περίεργη μορφή, με αγκάλιασες και με πήγες εκεί που όλα είναι φτιαγμένα από βαμβάκι.

Πράσινο βαμβάκι
Μώβ βαμβάκι
Μπλε βαμβάκι
Θαρρείς και μπορείς να καταλάβεις
Θαρρείς και μπορείς να με ακολουθήσεις σε αυτήν την εξευτελιστική στιγμή
Θαρρείς και έμαθες να ακούς

Δεν έμαθες να ακούς.
Δεν έμαθες.

Άκουσες ποτέ τα αγκομαχητά του πόνου;
Τον βουβό τρόμο, τον διέκρινες ποτέ στο πρόσωπό μου;

Σαν Παναγιά,
σκύβω και φιλώ τα γόνατά σου.

Λύτρωσέ με
Άσε με, σαν τη νέα Σαλώμη, να παραπεμφθώ σε μια αλησμόνητη ιστορία.

Δεν μπορείς να θυμηθείς.
Ο πίνακας, μας εγκατέλειψε όλους από καιρό.

Μαζί ταξιδεύει, με τον καμβά του.

~~ Ο Πίνακας - Κική Κωνσταντίνου


#Εκφράσου
#Κική_Κωνσταντίνου
#Ποιήματα
#Δημιουργώ
#Ονειρεύομαι

Σχόλια

  1. "Ο Πίνακας μας εγκατέλειψε όλους από καιρό. Μαζί ταξιδεύει, με τον καμβά του...."
    Τι λόγος, τι κλείσιμο.
    Κική μου, δεν ξέρω, στο έχω ξαναπεί. Βρε καλή μου, που βρίσκεις αυτόν τον εκφραστικό πλούτο κάθε φορά ; πόσο όμορφος είναι και πολλές φορές σε παρασύρει.
    Υπέροχο κορίτσι μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαίρομαι πολύ που σου άρεσε Γιάννη μου
      πάρα πολύ για την ακρίβεια
      να είσαι πάντα καλά!

      Διαγραφή
  2. Καλησπέρα και καλή εβδομάδα! ότι πιο όμορφο διάβασα σήμερα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Απαντήσεις
    1. σε ευχαριστώ αννετά..κι
      καλως ήρθες στην εκφραστική μου γωνιά

      Διαγραφή
  4. Να χαθούμε σε μια αλησμόνητη ιστορία!!!
    😚

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

ΧΟΡΟΙ ΤΗΣ ΕΥΒΟΙΑΣ

    Παραδοσιακοί χοροί Εύβοιας Εύβοια   Στο όμορφο νησί της Εύβοιας ο κορυφαίος χορός είναι ο καβοντορίτικος ή καλλιανιώτικος που χαρακτηρίζεται από ένα ιδιαίτερο χορευτικό και μουσικό στυλ. Άλλοι χοροί του νησιού είναι ο συρτός και ο µηλωνιάτικος, παραλλαγή του συρτού χορού. Στην περιοχή χορεύεται ακόµα ο λεγόµενος όρθιος μπάλος (διαφοροποιείται από τον κυκλαδίτικο µπάλο) από ένα ή δύο ζευγάρια. Βόρειο Εύβοια   Στη Β. Εύβοια συναντάµε περισσότερο τους λεγόµενους στεριανούς χορούς όπως τσάµικα, καγκέλια, πατινάδες και συρτούς. Από τους πιο διαδεδοµένους χορούς ήταν ο Χειµαριώτικος, οργανική αργή µελωδία που παιζόταν και µε φύλλο από κοτσύκι ή άλλο δέντρο. Ακολουθούσε ο Συρτός, ο Τσάµικος και κάποιες φορές χορευόταν και το ηπειρώτικο Στα Τρία. Όσον αφορά το Συρτό, όταν παρατηρήθηκε (µε βάση τις καταγραφές) ότι οι µεγάλης ηλικίας άνθρωποι δεν κάνουν δύο διαδοχικά σταυρώµατα αλλά πάτηµα και άρση, ειπώθηκε ότι τα σταυρώµατα "τα κάναν οι δασκά...

Καλικαντζούρια / Η ανάμνηση / Χριστούγεννα σε τέσσερις πράξεις

Καλημέρα, εκφραστικοί μου! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Ήρθε η στιγμή να μοιραστώ κι εγώ τη δική μου ανάμνηση, στο πλαίσιο του δρώμενου  "Χριστούγεννα σε τέσσερις πράξεις" που επινόησε  ο καλός μας φίλος και πάντα δημιουργικός Γιάννης Πιταροκοίλης, μέσα από το blog του «Ηδύποτον».   Η δική μου έντονη ανάμνηση είναι μια εικόνα που έχω στο μυαλό μου για τα καλικαντζούρια. Τα γνωρίζετε; Είναι εκείνα τα μικρά, άτακτα πλασματάκια της παράδοσης, που μέσα στο παιδικό μου μυαλό φτιάχτηκαν και μεγάλωσαν όπως ακριβώς τα φανταζόμουν: σκανταλιάρικα, σκοτεινά, γεμάτα ενέργεια και αταξία. Μια εικόνα που ακόμη και σήμερα, όταν τη θυμάμαι, με κάνει να χαμογελώ αλλά παράλληλα και να τρομάζω.  Θέλω να μοιραστώ μια παιδική ανάμνηση που ακόμα και σήμερα με ακολουθεί, άλλοτε σαν φόβος και άλλοτε σαν γλυκιά ζεστασιά. Ήμουν μικρή, στο χωριό, μαζί με την ξαδέρφη μου. Έκανε κρύο εκείνη τη μέρα και οι δυο μας παίζαμε καθισμένες πάνω στο βυσσινί χαλί, βυθισμένες στον δικό μας παιδικό κόσμο. ...