Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Επίλεκτον” συλλεκτικό λεύκωμα με τίτλο: “ΟΤΑΝ Η ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΣΥΝΑΝΤΑ ΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ”


Δηλώσεις συμμετοχής στο info@ostriaeditions.com μέχρι τις 31/07/2019.


Σκέφτηκα πως θα σας ενδιαφέρει εκφραστικοί μου!


Δήλωση δωρεάν συμμετοχής στο “Επίλεκτον” συλλεκτικό λεύκωμα με τίτλο: “ΟΤΑΝ Η ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΣΥΝΑΝΤΑ ΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ”

Ο Εκδοτικός Οίκος Όστρια συμπληρώνει φέτος 7 δημιουργικά χρόνια παρουσίας στο χώρο των εκδόσεων, έχοντας στο ενεργητικό του πάνω από 700 τίτλους και περισσότερες από 1.400 παρουσιάσεις σε όλη την Ελλάδα!

Με την ευκαιρία αυτής της σημαντικής πορείας δημιουργεί
ένα “Επίλεκτον” συλλεκτικό λεύκωμα με τίτλο: “ΟΤΑΝ Η ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΣΥΝΑΝΤΑ ΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ” προσφέροντας τη δυνατότητα σε όλους τους φίλους των γραμμάτων
και των τεχνών, να συμμετάσχουν εντελώς δωρεάν και χωρίς καμία
απολύτως υποχρέωση σε αυτή τη συλλεκτική έκδοση.

H πολυτελής σκληρόδετη υψηλών προδιαγραφών έκδοση, διάστασης 17Χ24cm θα τυπωθεί σε χαρτί σαμουά 100gr και ακουαρέλα 150gr.
Κάθε συμμετέχων μπορεί να επιλέξει μόνο ένα έργο ή ποίημά του, το οποίο θα φιλοξενηθεί μαζί με τη φωτογραφία και το βιογραφικό του σε δύο σελίδες.
Το λεύκωμα θα περιλαμβάνει 50 έργα και 150 ποιήματα.
Πρέπει να επισημάνουμε, ότι λόγω όγκου είναι αδύνατον να συμπεριλάβουμε όλους τους ενδιαφερόμενους, οπότε θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας η οποία καθορίζεται από την ημερομηνία αποστολής του υλικού.

Η αποστολή των αρχείων θα πρέπει να γίνει το αργότερο έως τις 30 Αυγούστου μόνο στο email: info@ostriaeditions.com και θα χρειαστεί να μας στείλετε τρία διαφορετικά αρχεία:
1. Πίνακα, σε υψηλή ανάλυση (μορφή jpg, pdf, tif κ.λπ.)
ή ποίημα, σε μορφή word, αυστηρά έως 100 λέξεις
2. Φωτογραφία βιογραφικού, σε υψηλή ανάλυση (μορφή jpg, pdf, tif κ.λπ.)
3. Σύντομο Βιογραφικό, σε μορφή word, αυστηρά έως 60 λέξεις

Η παρουσίαση του λευκώματος θα πραγματοποιηθεί σε εορταστική εκδήλωση το Σαββάτο 28 Σεπτεμβρίου 2019, στον ανακαινισμένο πολυχώρο εκδηλώσεων των Εκδόσεων Όστρια, στην οδό Χέυδεν 3, στο Πεδίον του Άρεως στην Αθήνα.

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ευχή και κατάρα

    Είναι ευλογία και βάρος μαζί, να κρατάς την αγάπη και το όνειρο ζωντανά, σε έναν κόσμο που σε ξεχνά, σε έναν κόσμο που τρέχει μόνο για να επιβιώσει. Είναι ευχή, γιατί η ψυχή σου παραμένει φωτεινή. Είναι κατάρα, γιατί συχνά μένεις μόνος, παρεξηγημένος, ξεχασμένος. Κι όμως, εκεί βρίσκεται η αλήθεια: να συνεχίζεις να αγαπάς, να συνεχίζεις να ονειρεύεσαι, να συνεχίζεις να θυμάσαι ποιος είσαι, ακόμα κι όταν ο κόσμος γύρω σου προσπαθεί να σε κάνει να το ξεχάσεις. Κική Κωνσταντίνου   _____________   Καλημέρα εκφραστικοί μου, ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Εχθές βράδυ μας ταρακούνησε ο σεισμός. Εγώ δεν τον κατάλαβα — ευτυχώς, γιατί πάντα με φόβιζαν. Από ότι έμαθα όμως, ήταν αρκετά δυνατός, με διάρκεια και φόβο για όσους τον ένιωσαν. Θα περάσει κι αυτό. Στην Εύβοια, άλλωστε, είμαστε μαθημένοι. Σας φιλώ και σας εύχομαι μια όμορφη μέρα!  🌸  

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Ο Αύγουστος μας αποχαιρετά

  Ο Αύγουστος περπατά αργά, με τα βήματά του βαριά από ήλιο που σβήνει, σαν να κουβαλάει ολόκληρο τον χρόνο σε μια ανάσα, σε μια τελευταία ματιά πριν χαθεί πίσω από το κατώφλι του φθινοπώρου. Η πόλη μοιάζει να κρατά την αναπνοή της, με το χώμα ακόμα ζεστό κάτω από τα πόδια, το κελάηδημα των πουλιών λιγοστό και νωχελικό, τα τζιτζίκια σιγούν, μα ο αέρας ακόμα φέρνει την ανάμνηση του ατελείωτου καλοκαιριού — των απογευμάτων που λιώσαμε σε γέλια, των βραδιών με αστέρια να πέφτουν σαν βροχή και της θάλασσας που αγκάλιαζε κάθε μας βήμα. Στην αυλή η κούνια κουνιέται ακόμα, σαν να χαιρετάει εκείνους που σίγουρα θα φύγουν, τραγουδώντας έναν ήσυχο αποχαιρετισμό, μ’ ένα γλυκό, μακρινό τραγούδι που θυμίζει: «Μείνετε εδώ λίγο ακόμα — η στιγμή δεν τέλειωσε». Τα δέντρα στέκονται βαρύθυμα, φύλλα χρυσά, κόκκινα και καφέ, αρχίζουν να πέφτουν απαλά στο χώμα, σαν να φυλάνε μέσα τους μνήμες που θα κρατήσουν τη ζεστασιά του ήλιου και της βροχής, το άρωμα των λουλουδιών που έλιωσα...