Θέλω να κλάψω μα δεν κυλάει δάκρυ.
Θέλω να μιλήσω μα δεν μπορώ να αρθρώσω λέξη.
Θέλω να πω όσα δε τόλμησα ποτέ μου μα τα κλειδώνω στο μαύρο σεντούκι της ψυχής μου!
Προσπαθώ να περπατήσω μα μένω κολλημένη, στάσιμη στον συνήθη Εαυτό μου.
Προσπαθώ να κουνήσω τα δάχτυλα μα σαν αντικείμενα κέρινου ομοιώματος μένουν εκεί άπραγα να στολίζουν την επιφανειακή μου βιτρίνα.
Νιώθω τη βαριά ανάσα μου μα δεν ακούω τον χτύπο της καρδιάς μου.
Ακούω ήχους από γύρω μου μα δεν αισθάνομαι τον κόσμο που δραστηριοποιούμαι.
Είναι σα να είμαι άνθρωπος αλλά και σα να μην είμαι κιόλας!
Σα να έχω σάρκα με οστά μα σα να μην έχω εγκέφαλο και νεύρα για να κινήσω το σώμα μου.
Δεν είναι πως νιώθω ρομπότ! Είναι που οι άλλοι με ανάγκασαν να γίνω! Κι εγώ απλώς υπάκουσα!
Κι όχι πως τους χρεώνω τα λάθη μου! Τους πιστώνω όμως την ώθησή μου σε αυτά!
~~ Τα Λάφυρα της Ψυχής μου - Κική Κωνσταντίνου
Κι είναι το πράσινο!
Μια κάμπια που έσκασε και θα γίνει πεταλούδα.
Ένα λουλούδι που φύτρωσε στη γη και σύντομα θα ανθίσει.
Κι είναι το πράσινο!
Μια εύηχη λέξη, μια κομπανία έγχορδων οργάνων που στόχο έχει
να μάθει να παίζει μουσική σαν τσοπανόπαιδο απο τα φύλλα ενός δέντρου!
Κι είναι το πράσινο!
Ένα χρώμα, ένας συμβολισμός, ένα συσπειρωμένο θέλω τόσων ανθρώπων!
Μια αλυσίδα ανθρώπινων αντιδράσεων που στόχο έχει να ανακάμψει έναν βρώμικο αέρα που χρόνια τώρα αναπνέουμε.
Κι είναι το πράσινο!
Μια βροχή απο συντονισμένες συνιστώσες ανθρώπων που προσπαθούν , δεν επαναπαύονται. Δεν ειναι οικολόγοι επειδή κάποιοι τους έμαθαν να αγαπάνε τη φύση μόνο όταν ειναι εντός της. Αγαπούν τη φύση γιατί ξέρουν να κάνουν χώρο στην επόμενη γενιά που θα κατοικήσει.
~~ Τα Λάφυρα της Ψυχής μου - Κική Κωνσταντίνου
Μια κάμπια που έσκασε και θα γίνει πεταλούδα.
Ένα λουλούδι που φύτρωσε στη γη και σύντομα θα ανθίσει.
Κι είναι το πράσινο!
Μια εύηχη λέξη, μια κομπανία έγχορδων οργάνων που στόχο έχει
να μάθει να παίζει μουσική σαν τσοπανόπαιδο απο τα φύλλα ενός δέντρου!
Κι είναι το πράσινο!
Ένα χρώμα, ένας συμβολισμός, ένα συσπειρωμένο θέλω τόσων ανθρώπων!
Μια αλυσίδα ανθρώπινων αντιδράσεων που στόχο έχει να ανακάμψει έναν βρώμικο αέρα που χρόνια τώρα αναπνέουμε.
Κι είναι το πράσινο!
Μια βροχή απο συντονισμένες συνιστώσες ανθρώπων που προσπαθούν , δεν επαναπαύονται. Δεν ειναι οικολόγοι επειδή κάποιοι τους έμαθαν να αγαπάνε τη φύση μόνο όταν ειναι εντός της. Αγαπούν τη φύση γιατί ξέρουν να κάνουν χώρο στην επόμενη γενιά που θα κατοικήσει.
~~ Τα Λάφυρα της Ψυχής μου - Κική Κωνσταντίνου
Ξάφνου όλα σταματάνε!
Μπορώ να ανοίξω τα μάτια με ευκολία πια!
Η πλάση έχει ηρεμήσει!
Σα να επήλθε Άνοιξη σε έναν βαρύ Χειμώνα!
Σας βλέπω!
Είστε εκεί!
Μούσκεμα!
Δείχνετε μουδιασμένοι!
Μα πλήρως συνειδητοποιημένοι!
Στρέφω το βλέμμα στο έδαφος!
Αντικρίζω ίχνη από λιωμένες πανοπλίες!
Μια καραμπίνα σπασμένη και ένα όπλο που στάζει νερό μαρτυρούνε πως έχουν πια χαλάσει!
Και ένα ξεφτισμένο λάσο μαρτυρά πως δεν είναι ικανό ούτε μια θηλιά να κρατήσει.
Χαίρομαι!
Αχ να ήξερες πόσο χαίρομαι!
Σας κοιτώ και σας βλέπω καθαρούς!
Μουσκεμένους μα καθαρούς!
Κανένα κόκκινο ρυάκι δεν διασχίζει το σώμα και την ψυχή σας!
Κοιτάζω κάτω στο γρασίδι και ψάχνω για κόκκινο χρώμα!
Μόνο πράσινο υπάρχει και είναι ολόφρεσκο! Σα να φύτρωσε εχθές!
Ξέρω! Νέα όνειρα η ζωή χαράζει!
Η ελπίδα αναγεννιέται! Ο θάνατος έχασε!
Καλπάζεις!
Είσαι πάνω στην ωριμότητα και προσπαθείς να συνεχίσεις να καλπάζεις.
Το βλέπω. Καλπάζεις!
Μοιάζεις κουρασμένος μα και απολύτως συνειδητοποιημένος με όσα ανέλαβε η ζωή να σου διδάξει!
Έχεις δύναμη μα σε βλέπω, δεν καλπάζεις με την ίδια χαρά όπως με είχες συνηθίσει!
Ξέρω! Δεν έχεις ελεύθερο χρόνο πια! Εχεις αναλάβει πολλές ευθύνες και υποχρεώσεις μα χαίρομαι που μπορείς ακόμη να καλπάζεις!
Έχεις τη θέληση το ξέρω, το νιώθω, το βλέπω μα δεν έχεις τον χρόνο, την απαραίτητη αν θες προετοιμασία!
Δεν πειράζει! Αφιέρωσε τις στιγμές σου στους ανθρώπους και όταν μπορείς έλα εδώ, το μονοπάτι τούτο θα σε περιμένει με λαχτάρα και υπομονή να το διαβείς!
Πάντα θα υπάρχει ένα σύννεφο, μια ηλιαχτίδα και μια πολύχρωμη πεταλούδα για σένα να ανυψώνεται στον ουρανό και να αντικρούει τα σύννεφα που προκαλούν την καταιγίδα!
Πάντα θα υπάρχουν ίχνη στο χώμα για να θυμίζουν πως κάποια κομμάτια του σώματος και της ψυχής σου πέρασαν από εδώ και χάραξαν τη δική τους Ιστορία.
~~ Τα Λάφυρα της Ψυχής μου - Κική Κωνσταντίνου
Μπορώ να ανοίξω τα μάτια με ευκολία πια!
Η πλάση έχει ηρεμήσει!
Σα να επήλθε Άνοιξη σε έναν βαρύ Χειμώνα!
Σας βλέπω!
Είστε εκεί!
Μούσκεμα!
Δείχνετε μουδιασμένοι!
Μα πλήρως συνειδητοποιημένοι!
Στρέφω το βλέμμα στο έδαφος!
Αντικρίζω ίχνη από λιωμένες πανοπλίες!
Μια καραμπίνα σπασμένη και ένα όπλο που στάζει νερό μαρτυρούνε πως έχουν πια χαλάσει!
Και ένα ξεφτισμένο λάσο μαρτυρά πως δεν είναι ικανό ούτε μια θηλιά να κρατήσει.
Χαίρομαι!
Αχ να ήξερες πόσο χαίρομαι!
Σας κοιτώ και σας βλέπω καθαρούς!
Μουσκεμένους μα καθαρούς!
Κανένα κόκκινο ρυάκι δεν διασχίζει το σώμα και την ψυχή σας!
Κοιτάζω κάτω στο γρασίδι και ψάχνω για κόκκινο χρώμα!
Μόνο πράσινο υπάρχει και είναι ολόφρεσκο! Σα να φύτρωσε εχθές!
Ξέρω! Νέα όνειρα η ζωή χαράζει!
Η ελπίδα αναγεννιέται! Ο θάνατος έχασε!
Καλπάζεις!
Είσαι πάνω στην ωριμότητα και προσπαθείς να συνεχίσεις να καλπάζεις.
Το βλέπω. Καλπάζεις!
Μοιάζεις κουρασμένος μα και απολύτως συνειδητοποιημένος με όσα ανέλαβε η ζωή να σου διδάξει!
Έχεις δύναμη μα σε βλέπω, δεν καλπάζεις με την ίδια χαρά όπως με είχες συνηθίσει!
Ξέρω! Δεν έχεις ελεύθερο χρόνο πια! Εχεις αναλάβει πολλές ευθύνες και υποχρεώσεις μα χαίρομαι που μπορείς ακόμη να καλπάζεις!
Έχεις τη θέληση το ξέρω, το νιώθω, το βλέπω μα δεν έχεις τον χρόνο, την απαραίτητη αν θες προετοιμασία!
Δεν πειράζει! Αφιέρωσε τις στιγμές σου στους ανθρώπους και όταν μπορείς έλα εδώ, το μονοπάτι τούτο θα σε περιμένει με λαχτάρα και υπομονή να το διαβείς!
Πάντα θα υπάρχει ένα σύννεφο, μια ηλιαχτίδα και μια πολύχρωμη πεταλούδα για σένα να ανυψώνεται στον ουρανό και να αντικρούει τα σύννεφα που προκαλούν την καταιγίδα!
Πάντα θα υπάρχουν ίχνη στο χώμα για να θυμίζουν πως κάποια κομμάτια του σώματος και της ψυχής σου πέρασαν από εδώ και χάραξαν τη δική τους Ιστορία.
~~ Τα Λάφυρα της Ψυχής μου - Κική Κωνσταντίνου
Πολλοί σε αγαπήσανε και σε λατρέψανε, Νύχτα μου, μα άλλοι πάλι σε μισήσανε και πονέσανε εξαιτίας σου!
Δεν είναι που σέρνεις σκοτάδι και άβυσσο μαζί σου, έχεις άλλωστε προσωπικό οδηγό το υπέρλαμπρο φεγγάρι και πολλούς συνοδοιπόρους τα χιλιάδες φωτεινά σου άστρα, είναι που η ίδια ξέχασες πως υπάρχεις για το καλό των ανθρώπων και μας άφησες να σε αγγίξουμε, να σε λερώσουμε και να σε μολύνουμε ξανά και ξανά!
Είναι σα να επέτρεψες σε κάποιους να σε χρίσουν κατάχρηση ενώ στην ουσία ξέρεις πως είσαι δικαίωμα, Ελευθερία!
Κανείς δε νοιάζεται που δείχνεις τόσο ταλαιπωρημένη, εξαρτημένη, εξασθενημένη. Νοιάζονται μόνο που δεν είσαι μαζί τους ανεκτική όπως παλιά. Που δεν συγχωρείς τα λάθη τους αλλά τους τα επιστρέφεις!
Ξέρω πως δε τους τιμωρείς, ίσως απλά τους δοκιμάζεις, όμως μην αρρρωστήσεις άλλο Νύχτα μου γιατί υπάρχουμε και εμείς που σε αγαπάμε και σε έχουμε πραγματική ανάγκη!
Πρόσεξε τον εαυτό και την ειλικρινή σου υπόσταση, όχι τόσο για εμάς τους ανθρώπους, άλλωστε εμείς σε βλάψαμε Νύχτα μου, αλλά για όλους και όλα εκείνα που σε αγαπάνε και σε προστατεύουνε μαχητικά.
Δε μπορούνε να ζήσουνε χωρίς εσένα Νύχτα μου, δεν μπορούν!
Φρόντισέ τα γιατί είναι τα παιδιά σου!
Σε έχουνε ανάγκη!
Σε έχουμε ανάγκη!
Για κάθε φορά που σε μολύναμε, σε εξαπατήσαμε, παραποιήσαμε τους δικούς σου νόμους και κάναμε κακό σε όλα τα πλάσματα που σε έχουνε ανάγκη, συγνώμη σου ζητάω και την εννοώ!
Γιατί εσύ Νύχτα μου δε μας έκανες κανένα κακό!
Δε μας έβλαψες πουθενά!
Μας έδωσες το δικαίωμα της διασκέδασης, της ξεκούρασης, της περισυλλογής, της ομορφιάς του σκοταδιού και εμείς σε καταστρέψαμε και αντιστρέψαμε τους δικούς σου άγραφους κανόνες!
~~ Τα Λάφυρα της Ψυχής μου - Κική Κωνσταντίνου
Δεν είναι που σέρνεις σκοτάδι και άβυσσο μαζί σου, έχεις άλλωστε προσωπικό οδηγό το υπέρλαμπρο φεγγάρι και πολλούς συνοδοιπόρους τα χιλιάδες φωτεινά σου άστρα, είναι που η ίδια ξέχασες πως υπάρχεις για το καλό των ανθρώπων και μας άφησες να σε αγγίξουμε, να σε λερώσουμε και να σε μολύνουμε ξανά και ξανά!
Είναι σα να επέτρεψες σε κάποιους να σε χρίσουν κατάχρηση ενώ στην ουσία ξέρεις πως είσαι δικαίωμα, Ελευθερία!
Κανείς δε νοιάζεται που δείχνεις τόσο ταλαιπωρημένη, εξαρτημένη, εξασθενημένη. Νοιάζονται μόνο που δεν είσαι μαζί τους ανεκτική όπως παλιά. Που δεν συγχωρείς τα λάθη τους αλλά τους τα επιστρέφεις!
Ξέρω πως δε τους τιμωρείς, ίσως απλά τους δοκιμάζεις, όμως μην αρρρωστήσεις άλλο Νύχτα μου γιατί υπάρχουμε και εμείς που σε αγαπάμε και σε έχουμε πραγματική ανάγκη!
Πρόσεξε τον εαυτό και την ειλικρινή σου υπόσταση, όχι τόσο για εμάς τους ανθρώπους, άλλωστε εμείς σε βλάψαμε Νύχτα μου, αλλά για όλους και όλα εκείνα που σε αγαπάνε και σε προστατεύουνε μαχητικά.
Δε μπορούνε να ζήσουνε χωρίς εσένα Νύχτα μου, δεν μπορούν!
Φρόντισέ τα γιατί είναι τα παιδιά σου!
Σε έχουνε ανάγκη!
Σε έχουμε ανάγκη!
Για κάθε φορά που σε μολύναμε, σε εξαπατήσαμε, παραποιήσαμε τους δικούς σου νόμους και κάναμε κακό σε όλα τα πλάσματα που σε έχουνε ανάγκη, συγνώμη σου ζητάω και την εννοώ!
Γιατί εσύ Νύχτα μου δε μας έκανες κανένα κακό!
Δε μας έβλαψες πουθενά!
Μας έδωσες το δικαίωμα της διασκέδασης, της ξεκούρασης, της περισυλλογής, της ομορφιάς του σκοταδιού και εμείς σε καταστρέψαμε και αντιστρέψαμε τους δικούς σου άγραφους κανόνες!
~~ Τα Λάφυρα της Ψυχής μου - Κική Κωνσταντίνου
Τα Λάφυρα της ψυχής σου....
ΑπάντησηΔιαγραφήένας μικρός αγνός θησαυρός δοσμένος και σε εμάς. Κομμάτι απ τις σκέψεις και τις δημιουργίες σου.
Πολλές και όμορφες καλησπέρες Κική μου.
Καλημέρα κουκλίτσα μας με τις ευαισθησίες των στίχων σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήThanks for sharing this blog its very informative and useful for use.
ΑπάντησηΔιαγραφήหนังชีวประวัติ
Well we really like to visit this site, many useful information we can get here. PLease search webstagram to discover nice photos and videos on instagram.
ΑπάντησηΔιαγραφή