σε ψάχνω......
Καλημέρα εκφραστικοί μου, ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Α μφιταλαντεύτηκα πολύ για το εάν πρέπει και εάν θέλω πράγματι να κάνω αυτή την ανάρτηση και πότε, και τελικά αποφάσισα πως θέλω. Η ψυχή μου δηλαδή, θέλει. Ί σως συνέβαλε και το γεγονός ότι η τελευταία μου ανάρτηση στο blog είχε ιδιαίτερα μεγάλη απήχηση, κάτι που ένιωσα σαν σημάδι πως "περιμένετε" να διαβάσετε κάτι από εμένα. Παρότι μου ζητήθηκε νωρίτερα να ανοίξω την καρδιά μου και να πω όσα νιώθω, δεν το έκανα και δεν το μετανιώνω. Το έκανα όμως εκεί που έπρεπε, την ώρα που έπρεπε, και βλέποντας ένα ανθρώπινο ενδιαφέρον για το αν είμαι καλά, εγώ. Τούτη η ανάρτηση, λοιπόν, δεν θα δημοσιευθεί τη στιγμή που γράφεται, θα προγραμματιστεί και θα δημοσιευθεί λίγο αργότερα και ίσως να είναι η πρώτη φορά που θα έχω κλειστά τα σχόλια και ο λόγος αυτού, γιατί το αντιλαμβάνομαι σαν μία πράξη "Αντίου". Η παρομοίωση ποιητικά, θα ήταν σαν να κλείνεις μια πόρτα και να μην έχεις ανάγκη να ακούσεις ή να δεις κάτι άλλο γιατί...
Τι όμορφο...πόσες λίγες λέξεις πόσο μεγάλο νόημα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλί γλυκό γλυκό!
Βλέπω μια ροπή για αγάπη στο τραίνο Κωνσταντίνα και μου αρέσει. Κρύβει μεγάλες δυνατότητες για σκέψεις και γενικά για περιθώριο λογοτεχνίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου άρεσε.
Καλό σου βράδυ.
Καλησπέρα Κική
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι που βρεθήκαμε ξανά στην όμορφη μπλογκογειτονιά μας
Μόλις διάβασα την ανάρτηση που αφιέρωσε σε σένα και στο έργο σου ο Giannis Pit {το σχόλιο πριν από το δικό μου}
Καλή δύναμη και κάθε επιτυχία στα βιβλία σου
Ευχαριστώ
Καλημέρα Κική μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤόσες λίγες λέξεις και τόσο μεγάλο νόημα!
Καλή συνέχεια και φιλάκια πολλά.
Πέρασα να πάρω μία ...τζούρα από την ομορφιά των στίχων σου ομορφούλα μας!Καλημέρα όλη μέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφή