Η ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ - ΚΙΚΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

 

Κι ούτε κατάλαβα πως βρέθηκες εκεί.

Ποιος σε τοποθέτησε, γιατί εσύ;

Τι δουλειά έχεις εκεί πάνω; Δίπλα στους ξύλινους στυλοβάτες;

Και τα φύλλα σου, ολόκληρα, δε δείχνουν λειψά. Κανείς δεν σε μάδησε, κανείς δεν θέλησε να μάθει, αν κάποιος άλλος, τον αγαπά.

Ανέγγιχτη ήσουν,

λευκή, παρθένα, στο βωμό να αφοσιώνεσαι και σε καλοστημένους, στρατιώτες πλάνης, έτοιμη να θυσιαστείς.

Κι ούτε που κατάλαβα. Τι θέλεις εσύ εκεί πάνω; Εκεί πέρα; Τι έχεις να πείσεις, να μας πεις. Μα είσαι μόνο μία Μαργαρίτα και έχουν μάθει να σε χαρακτηρίζουν "ελαφρά".

Κι αν είχες στόμα να μιλήσεις, τι θα σου επέτρεπαν να πεις;

Καταδικασμένη ήσουν, φυλακισμένη, ασύστολα να ερωτοτροπείς.

Κι ούτε που κατάλαβα, πως η Μαργαρίτα γέννησε, επτά, ξανθά παιδιά.

Ήσουν μόνο μία άψυχη Μαργαρίτα που δεν μάδησε κανείς.. τι μπορεί, να έχεις, να μας πεις;

"Είμαι μια Μαργαρίτα​ που αγαπήθηκε όσο κανείς.

Ακουμπούσα στην καρδιά του ευλαβικά, να μεταφέρω όμορφο μαντάτο ετοιμαζόμουν και έπειτα, ο ουρανός γέμισε με κεραυνούς και το Δόρυ του, βρέθηκε μίλια, μακριά. Η λευκή του μπλούζα, έγινε πέλαγος φυγής. Και ένα μικρό, ξύλινο μανταλάκι ήταν η μόνη ελπίδα διαφυγής.

Έφυγε... απροσπέλαστα έφυγε​ και έκτοτε, κυριαρχώ, υποτάσσοντας την όποια εικονική ελευθερία μου, για το καλό των άλλων.

Λιάζονται και ξαποσταίνουν και σήμερα, οι ζώσες ελπίδες των ανθρώπων.

Κι αυτά ήταν όλα, όσα είχα να σου πω"

~~ Η Μαργαρίτα - Κική Κωνσταντίνου

#Κική_Κωνσταντίνου
#Εκφράσου
#Ποίηση
#Ονειρεύομαι
#Δημιουργώ


Τι; Έτσι θα σας άφηνα εγώ;
Παγκόσμια Μέρα Ποίησης και δεν θα σας χάριζα απλόχερα ένα νεογέννητο ποίημα;


Η Μαργαρίτα λοιπόν!

Χρόνια πολλά στον Ποιητή, μέσα μας! 

Καλημέρα, εκφραστικοί!