Πάγωσε η αλήθεια,
σαν μια σκηνή που έλιωσε, επάνω σε μια φλεγόμενη άμμο
Κι οι αστερίες κρύφτηκαν
τα φύκια, αιμορραγούν ξανά
Τα βλέπω
σε ασπρόμαυρο φόντο, μα τα βλέπω
Είναι το κόκκινο
το βαθύ κόκκινο
Εκείνο, που μοιάζει με σμαράγδι
Μέσα στη γιηνη φυλακή,
έτρεξε βύσσινο από ένα αιχμηρό δέντρο
Κόφτης
Και κόφτης
Και κόφτης
Σφαγείο
Μέσα σε μια γκρι θάλασσα
κοιμήθηκε απόψε η συμφορά
Την νανούρισαν, τα σύννεφα και τα κύματα θαρρώ
Ήχοι, μεθυστικοι, επουράνιοι
Ονειροβατώ
Στα χείλη μου, έχω ακόμα την αλμύρα
Γεύομαι•
Ασπρόμαυρη θάλασσα - Κική Κωνσταντίνου
Καλημέρα Κική μου!! Πολύ δυνατοί οι στίχοι σου και μου άφησαν πράγματι την γεύση της αλμύρας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑσπρόμαυρη θάλασσα, σκέψεις λεύτερες από τα βάθη της καρδιάς. Εικόνα αισθησιακή γεμάτη ατμόσφαιρα. Ένα όμορφο ακόμα δημιούργημά σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην καλησπέρα μου.
Δυνατό!!! Αιχμηρές σκέψεις υπέροχοι στίχοι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο Κική μου
Καλώς σε βρήκα τη νέα σεζόν
Φιλάκια πολλά
σας ευχαριστω ολους παρα παρα πολυ!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήτην αγαπη μου