Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η ΚΟΛΩΝΑ - ΚΙΚΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ


Εκείνη η κολώνα, σαν ανθοστήλη
- παράφορα ερωτευμένη -
με τον βαρκάρη που εγκατέλειψε την βάρκα του.

Κι ας υπήρχε νηνεμία...
Πόσοι τυφώνες εσωτερικοί είχαν αναποδογυρίσει τη βάρκα ανά τους ωκεανούς τους...
Γερό σκαρί.
Πολύ γερό, για ένα τόσο μικρό καράβι με μηδαμινή αξία

Δώρο ήτανε•
Γενιές και γενιές
Διεκδικήσεις και απολαύσεις
Φαύλοι κύκλοι και γραμμές παράλληλες

Την εγκατέλειψε χωρίς δάκρυ
Χωρίς γιατί
Χωρίς ένα υπεκφυγές βλέμμα

Απλώς την άφησε
Εκεί
Παράφορα δοσμένη στο νέο φανοστάτη της

Εκείνη η κολώνα, ήταν ολάνθιστη από καιρό

Έβλεπε
Καραδοκούσε
Αλίευε
Μα το κυριότερο, φανέρωνε την διασπορά των υποτιθέμενων ναυαγίων

Η Κολώνα - Κική Κωνσταντίνου

Ένα ποίημα που έγραψα  με έμπνευση τη φωτογραφία της αγαπημένης μου Alexandra Mouriopoulou.

Προσέξτε τα λουλούδια της κολώνας παρακαλώ.

Αγαπημένη μου, αφιερώμενο με αγάπη​!!




" Κουβαλώ στον ανθισμένο κόσμο μου, όλους τους κόσμους που δεν υπάρχουν πια... "

- Ρ. Ταγκόρ.

Σχόλια

  1. γλυκο μου κοριτσι!!! πολυ ομορφο το ποιημα που εγραψε η φιλη σου!!! μου αρεσε παρα πολυ η εικονα !!! φιλια πολλα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μπράβο στην έμπνευσή σου Κική μου. Εξαίρετο.Μπράβο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. σας ευχαριστω ολους παρα παρα πολυ!!!!
    την αγαπη μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Η Μουσταλευριά

Καλημέρα εκφραστικοί μου! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Σήμερα ένιωσα την ανάγκη να γράψω ένα διήγημα από εκείνα, τα αγαπημένα, που με γυρίζουν τόσο πίσω, σε μια ζεστή αγκαλιά… Ήταν απόγευμα, πριν λίγες μέρες, όταν με κέρασαν μια μουσταλευριά από ένα μικρό μίνι μάρκετ της γειτονιάς μου. Το φτιάχνει μια τοπική, οικογενειακή επιχείρηση. Δεν ξέρω αν ήταν η γεύση της, η υφή της ή η μυρωδιά του μούστου που με χτύπησε κατευθείαν στην καρδιά. Πάντως, δεν ήταν ούτε τόσο νόστιμη ούτε τόσο όμορφη (εξωτερικά) όπως ήταν η δική της. Ξαφνικά βρέθηκα αλλού. Σαν να γύρισα πίσω, πολλά χρόνια πριν. Εκεί, στο χωριό… Στην αυλή της γιαγιάς, της δικής μου της λεβέντισσας. Με το χώμα να μυρίζει φθινόπωρο και τα τζιτζίκια να έχουν πια σωπάσει. Με τα ρούχα πλυμένα στο πλυσταριό και έπειτα απλωμένα στο  σχοινί και το πατητήρι γεμάτο σταφύλια που μας περίμεναν υπομονετικά. Κι όλα αυτά πλαισιωμένα με τη μυρωδιά του ασβέστη όταν ασβέστωνε το σπίτι της. Η εποχή του τρύγου… Αχ, αυτή η εποχή πόσο γρήγορα πάντ...

ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ.

Τα μάτια της είναι δυο άντρα όπου σπινθηρίζει αόριστα το μυστήριο, και το βλέμμα της φωτίζει σαν αστραπή: είναι μια έκρηξη μέσα στα σκότη… Υπάρχουν γυναίκες που εμπνέουν την επιθυμία να τις νικήσεις και να τις απολαύσεις… αλλά αυτή εδώ σου γεννάει τον πόθο να πεθάνεις αργά κάτω απ’ το βλέμμα της (Σαρλ Μπωντλαίρ, από το ποίημα «Η επιθυμία της περιγραφής»)