Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Μια φορά και έναν καιρό.... η ζωή




Έχουν περάσει 3, ίσως και 4 χρόνια από την πρώτη ανάγνωση του βιβλίου "Και το παραμύθι δεν τελείωσε" του Odin Dupeyron.
Το διαβάσαμε, μας προβλημάτισε, το συζητήσαμε, πειραματιστήκαμε και... το βάλαμε στην άκρη.
Πριν από 1 χρόνο περίπου, η καρδιά μας, σχεδόν επιμόνως, αναζήτησε ξανά την ενέργεια αυτού του βιβλίου.
Το ξαναδιαβάσαμε, μας ξαναπροβλημάτισε, το ξανασυζητήσαμε και ξαναπειραματιστήκαμε... και η προετοιμασία για την παράστασή μας ξεκίνησε.
Το παραμύθι, ήρθε σε μια περίοδο που χρειαζόμασταν μια υπενθύμιση της ζωής. Μια υπενθύμιση για το τι σημαίνει "ονειρεύομαι", "επιθυμώ", "θέλω" αλλά και έφερε στην επιφάνεια τα πιο δύσκολα κομμάτια μας "φοβάμαι", "δεν ξέρω πως..", "και αν δεν..."
Τελικά, η ανάγκη μας να ανεβάσουμε στη σκηνή όλα αυτά τα "μαγικά" της ζωής, ήταν ισχυρή και αδιαπραγμάτευτη.
Βουτιά μεγάλη λοιπόν στα παραμύθια που έχουν μέσα τους τη ζωή και στη ζωή που έχει μέσα της παραμύθι....

"Η λέξη θέατρο είναι ελληνική. Σημαίνει το μέρος όπου βλέπουμε. Οι άνθρωποι πηγαίνουν εκεί για να δουν την αλήθεια για τη ζωή. Το θέατρο είναι η πνευματική και κοινωνική ακτίνα Χ της εποχής του. Το θέατρο δημιουργήθηκε για να λέει στους ανθρώπους την αλήθεια για τη ζωή." (Στέλλα Άντλερ)


Σκηνοθεσία: Σοφία Ρούσσου
Συνεργασία στη σκηνοθεσία : Όλος ο θίασος
Κείμενα : Ο θίασος
Σύμβουλος Κίνησης: Ματίνα Μπάνου
Πρωτότυπη μουσική και ζωντανή συμμετοχή : Μαντάρα & Δημήτρης Μακρής
Εικαστική αφίσα : Κωνσταντίνος Τσιτσίγκος
Τεχνική Υποστήριξη : Γιώργος Χρήστου

Παίζουν :
Βάσω Αναστασίου
Σοφία Ανδριτσοπούλου
Λεμονιά Κοκελίδη
Ντίνα Κολιαρουδάκη
Αριστέα Κότσαρη
Κώστας Μπασούκος
Ελένη Μπούρικα
Αποστόλης Μώρος
Ιωάννα Σταματίου
Τζένη Χρήστου

Κυριακή 16 Δεκεμβρίου 2018 στις 19.00

Καθρέφτης Τεχνών & Ιδεών
Σταμάτη 4, Χαλκίδα

Προτεινόμενη συνεισφορά: 7€

Περιορισμένος αριθμός θέσεων
Τηλέφωνα κρατήσεων:
6980286281 & 6940130609
(Διαθέσιμες ώρες επικοινωνίας: 18:00-21:00)

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

ΧΟΡΟΙ ΤΗΣ ΕΥΒΟΙΑΣ

    Παραδοσιακοί χοροί Εύβοιας Εύβοια   Στο όμορφο νησί της Εύβοιας ο κορυφαίος χορός είναι ο καβοντορίτικος ή καλλιανιώτικος που χαρακτηρίζεται από ένα ιδιαίτερο χορευτικό και μουσικό στυλ. Άλλοι χοροί του νησιού είναι ο συρτός και ο µηλωνιάτικος, παραλλαγή του συρτού χορού. Στην περιοχή χορεύεται ακόµα ο λεγόµενος όρθιος μπάλος (διαφοροποιείται από τον κυκλαδίτικο µπάλο) από ένα ή δύο ζευγάρια. Βόρειο Εύβοια   Στη Β. Εύβοια συναντάµε περισσότερο τους λεγόµενους στεριανούς χορούς όπως τσάµικα, καγκέλια, πατινάδες και συρτούς. Από τους πιο διαδεδοµένους χορούς ήταν ο Χειµαριώτικος, οργανική αργή µελωδία που παιζόταν και µε φύλλο από κοτσύκι ή άλλο δέντρο. Ακολουθούσε ο Συρτός, ο Τσάµικος και κάποιες φορές χορευόταν και το ηπειρώτικο Στα Τρία. Όσον αφορά το Συρτό, όταν παρατηρήθηκε (µε βάση τις καταγραφές) ότι οι µεγάλης ηλικίας άνθρωποι δεν κάνουν δύο διαδοχικά σταυρώµατα αλλά πάτηµα και άρση, ειπώθηκε ότι τα σταυρώµατα "τα κάναν οι δασκά...

Καλικαντζούρια / Η ανάμνηση / Χριστούγεννα σε τέσσερις πράξεις

Καλημέρα, εκφραστικοί μου! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Ήρθε η στιγμή να μοιραστώ κι εγώ τη δική μου ανάμνηση, στο πλαίσιο του δρώμενου  "Χριστούγεννα σε τέσσερις πράξεις" που επινόησε  ο καλός μας φίλος και πάντα δημιουργικός Γιάννης Πιταροκοίλης, μέσα από το blog του «Ηδύποτον».   Η δική μου έντονη ανάμνηση είναι μια εικόνα που έχω στο μυαλό μου για τα καλικαντζούρια. Τα γνωρίζετε; Είναι εκείνα τα μικρά, άτακτα πλασματάκια της παράδοσης, που μέσα στο παιδικό μου μυαλό φτιάχτηκαν και μεγάλωσαν όπως ακριβώς τα φανταζόμουν: σκανταλιάρικα, σκοτεινά, γεμάτα ενέργεια και αταξία. Μια εικόνα που ακόμη και σήμερα, όταν τη θυμάμαι, με κάνει να χαμογελώ αλλά παράλληλα και να τρομάζω.  Θέλω να μοιραστώ μια παιδική ανάμνηση που ακόμα και σήμερα με ακολουθεί, άλλοτε σαν φόβος και άλλοτε σαν γλυκιά ζεστασιά. Ήμουν μικρή, στο χωριό, μαζί με την ξαδέρφη μου. Έκανε κρύο εκείνη τη μέρα και οι δυο μας παίζαμε καθισμένες πάνω στο βυσσινί χαλί, βυθισμένες στον δικό μας παιδικό κόσμο. ...