Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Μια φορά και έναν καιρό.... η ζωή




Έχουν περάσει 3, ίσως και 4 χρόνια από την πρώτη ανάγνωση του βιβλίου "Και το παραμύθι δεν τελείωσε" του Odin Dupeyron.
Το διαβάσαμε, μας προβλημάτισε, το συζητήσαμε, πειραματιστήκαμε και... το βάλαμε στην άκρη.
Πριν από 1 χρόνο περίπου, η καρδιά μας, σχεδόν επιμόνως, αναζήτησε ξανά την ενέργεια αυτού του βιβλίου.
Το ξαναδιαβάσαμε, μας ξαναπροβλημάτισε, το ξανασυζητήσαμε και ξαναπειραματιστήκαμε... και η προετοιμασία για την παράστασή μας ξεκίνησε.
Το παραμύθι, ήρθε σε μια περίοδο που χρειαζόμασταν μια υπενθύμιση της ζωής. Μια υπενθύμιση για το τι σημαίνει "ονειρεύομαι", "επιθυμώ", "θέλω" αλλά και έφερε στην επιφάνεια τα πιο δύσκολα κομμάτια μας "φοβάμαι", "δεν ξέρω πως..", "και αν δεν..."
Τελικά, η ανάγκη μας να ανεβάσουμε στη σκηνή όλα αυτά τα "μαγικά" της ζωής, ήταν ισχυρή και αδιαπραγμάτευτη.
Βουτιά μεγάλη λοιπόν στα παραμύθια που έχουν μέσα τους τη ζωή και στη ζωή που έχει μέσα της παραμύθι....

"Η λέξη θέατρο είναι ελληνική. Σημαίνει το μέρος όπου βλέπουμε. Οι άνθρωποι πηγαίνουν εκεί για να δουν την αλήθεια για τη ζωή. Το θέατρο είναι η πνευματική και κοινωνική ακτίνα Χ της εποχής του. Το θέατρο δημιουργήθηκε για να λέει στους ανθρώπους την αλήθεια για τη ζωή." (Στέλλα Άντλερ)


Σκηνοθεσία: Σοφία Ρούσσου
Συνεργασία στη σκηνοθεσία : Όλος ο θίασος
Κείμενα : Ο θίασος
Σύμβουλος Κίνησης: Ματίνα Μπάνου
Πρωτότυπη μουσική και ζωντανή συμμετοχή : Μαντάρα & Δημήτρης Μακρής
Εικαστική αφίσα : Κωνσταντίνος Τσιτσίγκος
Τεχνική Υποστήριξη : Γιώργος Χρήστου

Παίζουν :
Βάσω Αναστασίου
Σοφία Ανδριτσοπούλου
Λεμονιά Κοκελίδη
Ντίνα Κολιαρουδάκη
Αριστέα Κότσαρη
Κώστας Μπασούκος
Ελένη Μπούρικα
Αποστόλης Μώρος
Ιωάννα Σταματίου
Τζένη Χρήστου

Κυριακή 16 Δεκεμβρίου 2018 στις 19.00

Καθρέφτης Τεχνών & Ιδεών
Σταμάτη 4, Χαλκίδα

Προτεινόμενη συνεισφορά: 7€

Περιορισμένος αριθμός θέσεων
Τηλέφωνα κρατήσεων:
6980286281 & 6940130609
(Διαθέσιμες ώρες επικοινωνίας: 18:00-21:00)

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να

ΔΙΑΦΟΡΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΜΠΛΟΚΟΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΜΑΣ

Κρατώ στα χέρια μου το Λογοτεχνικό Ημερολόγιο 2020 απο το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλλονιάς "Κέφαλος" , όπου συμμετέχω με τρία έργα μου. Ξεφυλλίζοντας το, ανάμεσα σε τόσους δημιουργούς και έργα, νιώθω υπερήφανη και ευγνώμων. Τα συγχαρητήρια μου, σε όλους! Eπίσης, ΕΔΩ, μπορειτε να διαβασετε μια υπέροχη συνέντευξη του δικού μας "Σκρουτζάκου"  Giannis Koutris !! Συγχαρητήρια αγαπημένε μου φίλε! Ακόμη, σας έχω δύο εξαιρετικές προτάσεις, δικών μας πάλι, αγαπημένων προσώπων! "Στα παπούτσια των άλλων¨" το νέο βιβλίο της Μαρίας Κανελλάκη, εκδ. 24γραμματα Ανατομικές ιστορίες παντός καιρού και εδάφους, σε ποικιλία δερμάτων και χρωμάτων, για όλες τις (χ)ώρες και για όλα τα πέλματα. Η νέα τάξη υποδημάτων θέλει έντονες αντιθέσεις και άτολμους βηματισμούς. Σ’ αυτό το καλαπόδι κατασκευάστηκαν και οι ιστορίες του βιβλίου. Ψηλοτάκουνες γόβες για «φλατ» ήρωες και παπούτσια γδαρμένα για ανθρώπους-λουστρίνια. Ολοκαίνουργια

Μισός Άνθρωπος και Μισός Ζώο

  Ποια είσαι, εσύ; Τι θες; Ποια ψυχική αναλγησία σε φέρνει το βράδυ, τούτο, εδώ;   Τι με κοιτάς; Μη με κοιτάς! Δεν θέλω να με κοιτάς!   Σου φαίνομαι, παράξενος; Απροσπέλαστος; Όμορφος; Τι;   Μήπως το δάφνινο στεφάνι και τα χρυσά φτερά σε παραπέμπουν σε κάτι ξωτικό; Μήπως ακόμη χειρότερα σε ξεγέλασαν και νομίζεις πως είμαι ο γνωστός αγγελιοφόρος, ο Ερμής; Αν τόλμησες να σκεφτείς πως είμαι ο θεός Έρωτας, πραγματικά δεν ξέρω τι κάνεις σήμερα, εδώ.   Ακόμη με κοιτάζεις, έτσι; Συνεχίζεις να με κοιτάζεις. Επίμονα με κοιτάζεις και εγώ, θέλω να φύγεις. Απόστρεψε το βλέμμα, ταξίδεψε κάπου αλλού με τους στίχους και άσε με, μόνο μου.   Μόνο μου! Εδώ και χρόνια, είμαι μόνος μου! Αυτοεξόριστος και απρόθυμα, εριστικός!   Βλέπεις τα πόδια μου;   χμ… Τα πόδια μου!   Τα βλέπεις; Κινούνται, για να γλιτώσουν την ακινησία τους.   Θαμμένος είμαι έρημος τιμωρημένος μόνος πάντα μόνος   ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟΣ! αυτό είμαι, καταραμένος