Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΚΑΤΙ ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ ΘΑ ΣΥΜΒΕΙ...


Eκφραστικοί μου, καλημέρα.
Όταν έχετε χρόνο, μην παραλείψετε να διαβάσετε την Μπέλα, τη Χριστουνέλλα. Θα τη βρείτε στις τρεις προγενέστερες αναρτήσεις. Ένα παιδικό θεατρικό παραμύθι που έγραψα μετά από πέντε ολόκληρα χρόνια αποχής από τα παραμύθια μου. 

Θέλω να ευχηθώ στον καθένα σας προσωπικά καλές γιορτές. 
Να περάσετε όμορφα και να ξεκουραστείτε.





Ευτυχισμένο, δημιουργικό και καλότυχο να είναι το νέο έτος.

Οι αναρτήσεις που θα βλέπετε το διάστημα των εορτών είναι προγραμματισμένες, θα βρίσκομαι στο χωριό και θα έχω πρόσβαση μόνο από κινητό, κάτι που δεν με βοηθάει για την εισαγωγή μου στον μπλόκερ.

Να περάσετε υπέροχα!
Καλές γιορτές!
Και τα λέμε, του χρόνου! ;)

Με υγεία, εκφραστικοί μου!
Το σημαντικότερο!



Σχόλια

  1. Κική μου διάβασα το θεατρικό σου και κατέθεσα την άποψή μου. Ήταν πολύ όμορφο. Δεν σε είχα συνηθίσει και σε αυτό το κομμάτι και διαπιστώνω πόσο έχεις εξελιχθεί σε καλλιτεχνική γραφή. Μπράβο κορίτσι μου.
    Να σου ευχηθώ ότι καλύτερο με την καρδιά μου. Καλή χρονιά ψυχή μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κική μου,
    Καλώς σε βρήκα! Να περάσεις υπέροχες γιορτές! Καλά, ευλογημένα Χριστούγεννα με τους ανθρώπους που αγαπάς! Και όπως τα λες, υγεία πάνω από όλα!

    Λία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλές γιορτές Κική μου! Να περάσεις τέλεια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλά Χριστούγεννα Κική μου! Με αγάπη και υγεία κι όμορφες στιγμές!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Κική μου Καλές γιορτές και να είσαι πάντα όπως τα αστεράκια στον ουρανό..φωτεινή και ορατή από παντού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Καλές γιορτές, Κική μου!
    Να περάσετε όμορφα!
    Πολλά-πολλά ΣΣΣΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Να περάσεις όμορφα
    Καλά Χριστούγεννα ,καλές γιορτές με υγεία ,αγάπη και ωραίες στιγμές

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Κική μου σου εύχομαι από καρδιάς καλά Χριστούγεννα να περάσεις τέλεια και αξέχαστα !!! Θα διαβάσω το παραμύθι σου αυτές τις μέρες των γιορτών !! Πολλά φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Κάδος Εξομολόγησης

Στη γωνία μιας παλιάς γειτονιάς της Χαλκίδας, ανάμεσα σε δυο ξεθωριασμένα φανάρια και κάτω από μια γέρικη νεραντζιά, ζούσε ένας κάδος σκουπιδιών. Όχι από αυτούς τους καινούριους, τους πράσινους με τα ροδάκια που τρίζουν. Όχι! Αυτός ήταν παλιός, μεταλλικός, με βαθουλώματα και σημάδια από βροχές, κλωτσιές και καλοκαιρινές φωτιές. Τον έλεγαν Στέφανο. Ο Στέφανος δεν ήταν απλά ένας κάδος. Ήταν παρατηρητής. Ήξερε ποιος πετάει σκουπίδια στις δέκα το πρωί και ποιος στις τρεις τα ξημερώματα. Ήξερε ποια παιδιά κάνουν κοπάνα και κρύβουν τις τσάντες τους πίσω του, ποιος πετάει χαρτιά γεμάτα τύψεις αλλά και ποιος με ευχαρίστηση, ποιος πετάει το φαγητό του χωρίς να ενδιαφέρεται για όσους πεινούν αλλά και ποιοι φροντίζουν σε ειδική σακούλα, να κρεμάνε στο πλάι του φαγητά για τους άπορους.  Ένα βράδυ, καθώς η πόλη έβγαζε τις ρυτίδες της στο φως των δρόμων, ένας νεαρός στάθηκε μπροστά του. Κρατούσε ένα μικρό πακέτο χρώματος καφέ, το οποίο δεν έμοιαζε με σκουπίδι, αλλά ούτε και με σακούλα. Ο νεαρός ...

Οι κουρτίνες της γιαγιάς Χρυσάνθης

  Πηγή Η γιαγιά Χρυσάνθη ξύπνησε πολύ πρωί. Ο ήλιος  είχε αρχίσει να φωτίζει δειλά το σαλόνι της. Οι σκιές πάνω στα έπιπλα έλιωναν αργά και το φως χάιδευε τις λευκές κουρτίνες της, εκείνες με το κέντημα που είχε φτιάξει η ίδια, χρόνια πριν. Δεν ήταν απλές κουρτίνες. Τις είχε φτιάξει η ίδια, ώρες ατέλειωτες στα χέρια της, βελονιά τη βελονιά, τότε που είχε υπομονή και τα χέρια της δεν έτρεμαν. Τότε που οι μέρες ΄ήταν διαφορετικές. Τότε που όλα γίνονταν πιο αργά, πιο απλά, πιο ήρεμα. Χωρίς πίεση, χωρίς ρολόγια και προθεσμίες. Οι κουρτίνες της κρέμονταν σαν ανάλαφρα σύννεφα μπροστά στα παράθυρα. Ήταν σχεδόν διάφανες. Άφηναν το φως να μπει αλλά κρατούσαν για τον εαυτό τους τη σιωπή και τη λαχτάρα της. Εκεί στεκόταν κάθε τόσο, τραβούσε λίγο τη μία και μετά λίγο την άλλη, με τα λεπτά της δάχτυλα, εκείνα που πια κουράζονται γρήγορα, και κοίταζε έξω. Ο δρόμος ήταν ήσυχος. Που και που περνούσε ένα αυτοκίνητο και έσπαγε για λίγο την ησυχία. Τίποτα ακόμα. Αλλά ήξερε ότι θα έρθουν. Της ...