Απαγορεύεται η ξηρασία.
Στην καρδιά κατοικεί ένα σπουργίτι.
Ένα μικρό, πληγωμένο, φοβισμένο σπουργίτι.
Ήταν απόγευμα Χειμώνα, όταν βρέθηκε στο περβάζι μου.
Έτρεμε, λες και εξορία το είχαν στείλει.
Πέρασε καιρός για να το πλησιάσω.
Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί επέλεξε να μείνει.
Κι ούτε το ρώτησα, τι σημασία είχε άλλωστε αφού η πρόθεσή του ήταν να βοηθήσει.
Σε μια στιγμή, οι χτύποι της καρδιάς μου έμοιαζαν σαν ξύλινο ρολόι που μαρτυρούσε ήχο πένθους.
Μου κελάηδησε εκείνη την στιγμή με έναν απαρηγόρητο τρόπο.
Στη χούφτα μου κατοικεί ένα σπουργίτι
Και στην καρδιά μου είναι το σπίτι του.
Το Σπουργίτι - Κική Κωνσταντίνου
#Εκφράσου
#Κική_Κωνσταντίνου
#Ποίηση
#Δημιουργώ
Στην καρδιά κατοικεί ένα σπουργίτι.
Ένα μικρό, πληγωμένο, φοβισμένο σπουργίτι.
Ήταν απόγευμα Χειμώνα, όταν βρέθηκε στο περβάζι μου.
Έτρεμε, λες και εξορία το είχαν στείλει.
Πέρασε καιρός για να το πλησιάσω.
Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί επέλεξε να μείνει.
Κι ούτε το ρώτησα, τι σημασία είχε άλλωστε αφού η πρόθεσή του ήταν να βοηθήσει.
Σε μια στιγμή, οι χτύποι της καρδιάς μου έμοιαζαν σαν ξύλινο ρολόι που μαρτυρούσε ήχο πένθους.
Μου κελάηδησε εκείνη την στιγμή με έναν απαρηγόρητο τρόπο.
Στη χούφτα μου κατοικεί ένα σπουργίτι
Και στην καρδιά μου είναι το σπίτι του.
Το Σπουργίτι - Κική Κωνσταντίνου
#Εκφράσου
#Κική_Κωνσταντίνου
#Ποίηση
#Δημιουργώ
Αχ βρε Κική μου......!
ΑπάντησηΔιαγραφήπάλι μας συγκίνησες με το ποίημά σου....!
πολύ όμορφο, πολύ αισθαντικό. Και το έχεις δέσει και με μία υπέροχη εικόνα.
Οι δύο τελευταίες φράσεις ηχούν στην καρδιά μου.
Τα φιλιά μου.
ευχαριστω πολυ φιλε μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήπαντα με συγκινεις!