Πάλι ήρθες.
Η νύχτα χαμογέλασε θαρρείς και τα άστρα, πιόνια, σε ένα καλά στερεωμένο, επιτραπέζιο παιχνίδι.
Αμέτοχη κοίταξες το θολό είδωλό σου και οι θύμησες, εστίασαν σε ένα πικρό γάλα.
Κι ούτε ευθύνες
Κι ούτε αναστολές.
Η μέρα έρχεται από μακριά και κουβαλά σταφύλια. Χιλιάδες τσαμπιά, σαν γυαλί που μόλις έσπασε και τα καθαρά μάτια της κοπέλας, θάφτηκαν στο πάτωμα, μαζί με κάθε κρύσταλλο που θύμιζε οίνο ενοχής.
Πάλι ήρθες και εγώ πρέπει πάση θυσία να με φυγαδεύσω. Το εισητήριο μου το έκλεψαν πριν τρίς χιλιάδες χρόνια. Αποβιβάζεται κι απόψε η μοναξιά, επικρατεί ο φόβος.
Σαν από καθρέπτη τη ζωή αντικρύζω κι ανάμεσα σε ξεχασμένα όνειρα, προσδοκώ.
Ο Καθρέπτης - Κική Κωνσταντίνου
#Κική_Κωνσταντίνου
#Εκφράσου
#Ποίηση
#Δημιουργώ
Καλό μήνα Κική μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚρατώ την τελευταία σου φράση στο ποίημά σου.
"Σαν από καθρέφτη τη ζωή αντικρύζω κι ανάμεσα σε ξεχασμένα όνειρα, προσδοκώ"
Πολύ όμορφο κοπέλα μου.
να σαι καλα αγαπημενε μου
Διαγραφήευχαριστω πολυ
καλο μηνα