Ακολούθησέ με,
σε ένα δύσβατο δρόμο, σε ένα μονοπάτι βαθύ που οδηγεί στην εξαθλίωση.
Γίνε το αστέρι που έπεσε, η τροφή που πετάχτηκε στα σκουπίδια, το χορτάρι που το έκοψε η τσάπα,
η Νύφη που δεν παντρεύτηκε ποτέ.
Απόψε, η νύχτα θα φωτίσει ένα παράνομο κάστρο, μια ηγεσία ανέγγιχτων συναισθημάτων, θα ποδοπατηθεί.
Μέσα στα πιο μεγάλα μου οράματα, γεννήθηκε η υπεροχή.
Μέσα στα πιο απίθανά μου σχέδια, άνθισε ένα χειμερινό καλοκαίρι.
Κι ύστερα, γεννήθηκε η νηνεμία.
Μέσα σε καταστροφικούς Χειμώνες, ήρθε η βλάστηση της ψυχής.
Το κατάλαβα μετά από χρόνια,
τα χρόνια της κατοχής.
Κατοχικά στρατεύματα του κόσμου, παροικία της πόλης μας και απόψε, οι δύο ομάδες που λεηλάτησαν το Κάστρο.
Οδήγησέ με κι απόψε, στην ολοκλήρωση της πιο φευγαλέας στιγμής.
Κράτησέ με, σαν την πιο ζεστή θαλπωρή.
Κι αντιστέκομαι...
Κράτησέ με - Κική Κωνσταντίνου
#Εκφράσου
#Κική_Κωνσταντίνου
#Ποίηση
#Δημιουργώ
Κική,
ΑπάντησηΔιαγραφήένα δέος διατρέχει αυτό σου το ποίημα....! δεν ξέρω αλλά ένιωσα κάτι να με πάει σε ένα κλίμα και ατμόσφαιρα φόβου.
Νιώθω ότι εξαίρετα το δουλεύεις αυτό το κομμάτι τελευταία με επιτυχία κορίτσι μου.
Εξαίρετο το ποίημα και η ατμόσφαιρά του.
Καλό σου βράδυ.
χαίρομαι πολύ Γιάννη μου που το αγάπησες τόσο
Διαγραφήνιώθω τυχερή που σε έχω κοντά μου, τόσο θερμός υποστηρικτής μου εσύ, τι άλλο να θέλω;
ευχαριστω παρα πολυ