Κι ήταν νωρίς....
Η αποκρουστική αλήθεια μάγεψε και πάλι, τους κλέφτες των συναισθημάτων.
Σε ένα κίτρινο κουτί έκλεισα τα όνειρά μου. Η κορδέλα για το χαρτί περιτυλίγματος ήταν ροζ.
Το λευκό χαρτί, ήταν άυλο.
Νοερά, σαν μαχαιριά, το ένιωσα.
Σαν κουτί ληγμένου γάλατος, σε κάδο ανακύκλωσης επιστράφηκα.
Κι εκεί, βρήκα την ζοφερή μου αξία.
Επαναπροσδιορίζω τους παράγοντες της καίριας μοναξιάς και τρέφω μέσα μου, τους επουράνιους καθρέπτες της ζωής που πλάθηκε, για να γίνει ένα στιβαρό δάκρυ.
Κι ούτε που φαντάζεσαι...
Το ρυάκι έγινε πέτρα και το γάλα, έγινε αμυχή.
Κι ούτε που φαντάζεσαι...
Και κυλάω
Βυθίζομαι, σε αποθεματικούς κόσμους.
Ρέω...
Η Ροή - Κική Κωνσταντίνου
#Εκφράσου
#Κική_Κωνσταντίνου
#Ποιήματα
#Ονειρεύομαι
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ