Η ΖΩΗ ΣΥΝΤΡΙΜΜΙΑ ΦΤΙΑΧΝΕΙ, ΣΥΝΑΡΜΟΛΟΓΗΣΕ ΕΝΑ ΚΙ ΕΣΥ

 

 

"Η νύχτα ήταν ήσυχη. Ο ουρανός γεμάτος αστέρια και το φεγγάρι ολόγιομο, να «λούζει», τις ζωές των ανθρώπων.
Κοίταξε το φεγγάρι και διαπίστωσε πως είχε πανσέληνο.
Ναι πανσέληνο! Σήμερα είχε πανσέληνο, μόλις θυμήθηκε πως είχε δει παντού αφίσες να «δηλώνουν» πως εκείνο το βράδυ, θα γιόρταζαν στη παραλία, το «γεμάτο» φεγγάρι.
Με τη ματιά του έψαξε κατά μήκος την παραλία. Πολλά φωτά διέκρινε σε ένα μέρος και σύσσωμο, πολύ κόσμο. Μουσικές ακούγονταν. Περίεργο, τόση ώρα δεν είχε ακούσει μουσική. Ήταν τόσο προσηλωμένος στις σκέψεις του, που απλώς όλα τα άλλα γύρω του, δεν είχαν σημασία.
Κι ύστερα, είναι και το άλλο. Βγήκε από το δωμάτιο και αντί να κοιτάξει απευθείας τη θάλασσα, κοίταξε τον ουρανό.
Τι στο καλό γινότανε; Κάνα σχολιαρόπαιδο ήταν που στο πρώτο σκίρτημα του έρωτα έβγαινε να αντικρίσει το φεγγάρι;"

_________

Απόσπασμα από το νέο μου βιβλίο, "Η Αγάπη Δηλώνει Παρών", για να συνοδέψω αυτή την πανέμορφη φωτογραφία που μας έστειλε από την αγαπημένη Χαλκιδική, ο υπέροχος φίλος - αναγνώστης, Makis Alevizopoulos

Eυχαριστώ πάρα πάρα πολύ!!!

#Η_Αγάπη_Δηλώνει_Παρών
#Κική_Κωνσταντίνου
#Εκφράσου
#Φωτοεκφράσεις
#Τριλογία_Αγάπης
#Ιστορίες_Αγάπης

 

 

 

" Ο νεαρός ερμηνευτής είχε ήδη αποκτήσει τον πρώτο του θαυμαστή.
Και ξαφνικά ο στίχος - έναυσμα ακούστηκε:
«Έλα και πάρε την αγάπη, μη την αφήσεις να χαθεί,
η ζωή συντρίμμια φτιάχνει, συναρμολόγησε ένα κι εσύ»!

Όχι, αυτή την αγάπη δε θα την άφηνε να χαθεί!
Θα τη συναρμολογούσε κι όπου έβγαινε.
Δεν τον ένοιαζε. Το μόνο που τον ένοιαζε ήταν να είναι μαζί της.
«Διψούσε» τόσο να ακούσει τη φωνή της.
Είχε έρθει η ώρα. «Ή τώρα ή ποτέ» είπε για δεύτερη φορά στον εαυτό του και πριν το καλοσκεφτεί βρέθηκε μπροστά στη παρέα, τεσσάρων κοριτσιών να τον κοιτάζουν περίεργα και κάπως ζεστά, συνάμα.
Τα σκιστά μάτια τον καλοσώρισαν.
Με θέρμη ανταπέδωσε το καλοσώρισμα.
Πλησίασε κάπως διστακτικά τις κοπέλες και η μία, με τα καστανόξανθα μαλλιά που καθόταν δεξιά της, του έκανε χώρο και νόημα να καθίσει.
Εκείνος, αφού την ευχαρίστησε κάθισε ανάμεσά τους και χάθηκε στο «ταξίδι» των σκιστών ματιών.
Πέρασαν λίγα λεπτά ώσπου να συνέλθει από αυτό το τραγούδι.
Ευχήθηκε να μην ήταν όνειρο όλο αυτό. Φοβήθηκε πως ήταν όνειρο.
Δεν ήταν όμως! Βρισκόταν εκεί, στη παραλία, δίπλα της, με συντροφιά τη θάλασσα, τη μουσική, τη φωτιά και τ’ αστέρια. "

______

Απόσπασμα από το νέο μου βιβλίο, "Η Αγάπη Δηλώνει Παρών", για να συνοδέψω αυτή την πανέμορφη φωτογραφία που μας έστειλε από την αγαπημένη Κόρινθο, η ομοτέχνης και συνοδοιπόρος στον κόσμο των μπλοκς, Αλεξάνδρα Μητραβέλλα

Eυχαριστώ πάρα πάρα πολύ!!!

#Η_Αγάπη_Δηλώνει_Παρών
#Κική_Κωνσταντίνου
#Εκφράσου
#Φωτοεκφράσεις
#Τριλογία_Αγάπης
#Ιστορίες_Αγάπης

 

 

 

"Ένα ειδυλλιακό τοπίο, στις αποχρώσεις του γκρι-μαύρου-πορτοκαλί χρώματος, έκανε την εμφάνισή του.
Βράχια «καμαρωτά» έστεκαν κατά ύψος της παραλίας και από κάτω τους, μια φωτιά έκαιγε αρμονικά, κάνοντας τις φλόγες της, να μοιάζουν πως «χορεύουν» πεντοζάλη.
Διασκορπισμένες παρεούλες τριγύρω από το μέρος της εστίας, απολάμβαναν την ηρεμία και τη ευεξία του τοπίου, ακούγοντας γαλήνια μουσική από καλοκουρδισμένες κιθάρες.
Οι σπίθες της φωτιάς ήταν οι πρώτες που φωτογράφισε.
Πολλά διαδοχικά «κλικ» έκαναν ξανά την εμφάνιση τους.
Οι άνθρωποι, τουρίστες κι εκείνοι, καμία σχέση όμως με τους τουρίστες που είχε πριν προσπεράσει, του χαμογελούσαν γλυκά απολαμβάνοντας τη μαγεία του τοπιού, τη μουσική της ήσυχης βραδιάς και τον όμορφο θόρυβο της θάλασσας που «έσκαγε» μεγαλόχαρη στα πόδια τους.
Άρχισε να φωτογραφίζει διαδοχικά τις παρέες δίνοντας έμφαση σε όμορφα πρόσωπα και σε εκδηλώσεις αγάπης των ζευγαριών.
«Αυτά μάλιστα! Αυτά αξίζουν να φωτογραφηθούν!» σκέφτηκε όταν κάπου πίσω από τις φλόγες της τρεμουλιαστής και παθιασμένης φωτιάς είδε μια κοπέλα με ένα όμορφο, κόκκινο-μπρονζέ καφτάνι, να χαμογελάει τρυφερά στους συνομιλητές της.
Όμορφα, σκιστά μάτια προσέφεραν ζεστασιά και θαλπωρή στους ανθρώπους που τη πλαισίωναν και επιβλητικές, πυκνές, μαύρες αφέλειες, έδιναν έμφαση στο τόσο εκφραστικό πρόσωπό της.
Η φωτιά αγκάλιαζε, την χρυσαφί από τις φλόγες, επιδερμίδα της και εκείνος ένοιωσε μια άπειρη ζεστασιά να πλημμυρίζει τη ψυχή του.
Η μηχανή έμεινε μετέωρη στο λαιμό του… "

_________

Απόσπασμα από το νέο μου βιβλίο, "Η Αγάπη Δηλώνει Παρών", για να συνοδέψω αυτή την πανέμορφη φωτογραφία που μας έστειλε από την αγαπημένη Χαλκιδική, ο υπέροχος φίλος - αναγνώστης, Makis Alevizopoulos

Eυχαριστώ πάρα πάρα πολύ!!!

#Η_Αγάπη_Δηλώνει_Παρών
#Κική_Κωνσταντίνου
#Εκφράσου
#Φωτοεκφράσεις
#Τριλογία_Αγάπης
#Ιστορίες_Αγάπης