Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΤΟ ΣΑΛΙΓΚΑΡΙ - ΚΙΚΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ





Η Φθινοπωρινή βροχή την Άνοιξη, με παγιδεύει.

Σε έναν ιστό προσδοκώ, τον Ήλιο της Συμφοράς.
Περιορισμένη διαθεσιμότητα, η ύψιστη προστασία.

Ημερομηνία καταχώρησης των στίχων σου, θα στείλω αύριο το πρωί, θα μυρίζει ακόμα χώμα το πεντάγραμμο.

Μ' αρέσει!

Σε ένα μισοτελειωμένο κουφάρι, βρήκαν εχθές ένα νεκρό σαλιγκάρι.
Το σπίτι του, δεν το άφησε
σαν σε μεσοτοιχία, πολέμησε.

Νίκησε, καταδιώκοντας τον κατακτητή.

Στο χώμα μαράθηκε η στάχτη
κι η πολυπόθητη βροχή δεν άνθισε ποτέ.

Μια κόκκινη παπαρούνα,
το στεφάνι, η δοξασία.

Κανείς, δεν το αναζήτησε κανείς.

Ήταν ένας πραγματικός κόσμος
Αμφίεση•

~~ Το Σαλιγκάρι - Κική Κωνσταντίνου

#Εκφράσου
#Κική_Κωνσταντίνου
#Ποίηση
#Δημιουργώ


___________


Κι εχθές το μεσημέρι, ξαφνικά άρχισε η βροχή.....





#Εκφράσου
#Κική_Κωνσταντίνου




________

Γενικότερα, εισπράττω μια μελαγχολία που όμως περνά:







Κοίταγα με περιέργεια πώς κάνουν οι πεταλούδες
που τις αιφνιδίασε η βροχή στον κήπο.
Ματαίως γυρεύαν καταφύγιο μες στα φύλλα
και στων λουλουδιών τα βάθη.
Μιά τους όμως ανέβηκε πετώντας
προς τα μαύρα ασήκωτα σύννεφα
επιλέγοντας να βρει τον θάνατο σε μιαν αχτίδα
και να χαθεί του είδους της η μνήμη.
Με καρτερία εκάπνιζα εγώ πίσω από το τζάμι
και επιζούσα ήρεμος, προβάροντας
την ενασχόλησή μου με τη σχόλη, τις μεταφυσικές διακοπές μου,
αλλά συνάμα και σκεπτόμενος
ποιά κλάση θανάτου, ποιό μοντέλο τάφου
θα ταίριαζε στην αποκλειστική προσωπική μου ιστορία
και ποιό είδος πόνου θα μου πήγαινε εμένα καλύτερα.

ΒΡΟΧΗ ΣΤΟΝ ΚΗΠΟ - JOAQUÍN GIANNUZZI
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.




_____________


Είναι που εμπνέει:


Βρέχει. Έχω την παρόρμηση να γράψω ένα ποίημα. Αλλά θυμάμαι κάτι σε ένα απορριπτικό σημείωμα: μετά από μια καταρρακτώδη βροχή, ποιήματα με τίτλο "βροχή" καταφτάνουν από κάθε γωνιά της χώρας.

 Sylvia Plath


_______


Και έχω ξεχωρίσει, αγαπήσει, κρατήσει στη ψυχή μου:





Κική Δημουλά - Τα Πάθη της Βροχής

Διαβάζει η ίδια η ποιήτρια.

 

"πολύ με ζάλισε απόψε η βροχή
μ’ αυτή της τη μεροληψία
όλο εσύ, εσύ, εσύ,
σαν όλα τ’ άλλα νά’ ναι αμελητέα
και μόνο εσύ, εσύ, εσύ."

 

 

 Καλημέρα, εκφραστικοί μου.


 

Σχόλια

  1. Η βροχή εύκολα σπρώχνει το πνεύμα να εκτονωθεί στο γράψιμο. Ίσως το νερό να ανοίγει τις πόρτες του συναισθήματος και της σκέψης. Αν το αποτέλεσμα είναι καλό, αυτό θα φανεί στο πόσο αντανακλά τα χρώματα του ουράνιου τόξου που έπεται της βροχής, και δεν ήταν μόνο μια στιγμιαία παρόρμηση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. σε ευχαριστώ για το όμορφο σχόλιο, Σταμάτη
      δεν έχω παρά να συμφωνήσω

      καλο απόγευμα

      Διαγραφή
  2. Την καλησπέρα μου Κική μου, να είσαι καλά με τις ομορφιές σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Nέο Διαδικτυακό Δρώμενο - Καλοκαιρινός Θησαυρός: Τα Κρυμμένα Σημεία της Γειτονιάς μας - Η Βρύση «Μαυρομαντήλα»

Καλημέρα, εκφραστικοί μου φίλοι! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Υπάρχει χώρος και όρεξη για ένα ακόμη καλοκαιρινό διαδικτυακό δρώμενο στη γειτονιά μας; Νομίζω πως ναι! 😉 Ελάτε λοιπόν να σας παρουσιάσω τη δική μου ιδέα, η οποία εύχομαι να μην σας μπερδέψει, αλλά αντίθετα να σας βάλει στη διαδικασία της συμμετοχής και του μοιράσματος — η οποία, φυσικά, είναι ανοιχτή και αφορά όλο το καλοκαίρι. Εύχομαι να την απολαύσετε! Το concept είναι απλό: 🌞 Καλοκαιρινός Θησαυρός: Τα Κρυμμένα Σημεία της Γειτονιάς μας 🌿 Έχεις κάποιο αγαπημένο, κρυφό σημείο στη γειτονιά που λίγοι γνωρίζουν; Εκείνη τη γωνιά που σε μαγεύει, το μικρό μονοπάτι που ανακαλύπτεις στα καλοκαιρινά σου περπατήματα ή το μυστικό μέρος με την πιο όμορφη θέα; 📸 Μοιράσου μαζί μας μια φωτογραφία, ένα βίντεο, ένα τραγούδι ή ήχο που στο θυμίζει, μια ιστορία ή μια σύντομη περιγραφή. Αν θέλεις, πρόσθεσε και οδηγίες για να το βρούμε κι εμείς! Ας φτιάξουμε μαζί έναν χάρτη με τους μικρούς θησαυρούς που κρύβει η γειτονιά μας — να τα αν...

Ντύθηκε Θάλασσα

Ντύθηκε θάλασσα, όχι για να εντυπωσιάσει — αλλά γιατί δεν άντεχε πια να είναι στεριά. Άφησε πίσω της τους δρόμους, τα χαρτιά με τις εκκρεμότητες, τις λέξεις που δεν ειπώθηκαν ποτέ. Έπλεξε τα μαλλιά της με φύκια, φρόντισε να μπλέξει μέσα κι έναν μικρό ιππόκαμπο. Κανείς δεν τον είδε να κρύβεται, παρά μόνο ο άνεμος, που της μιλούσε σαν παλιός εραστής. Αστερίες για πιάστρες. Λευκά, χρυσά, κοκκινωπά — έστεκαν ήσυχα πάνω στους κυματισμούς των μαλλιών της, σαν να ήξεραν πως εκεί ανήκουν. Το φόρεμά της από διάφανο νερό. Στιγμές που κυλούν, λάμψεις ήλιου, μυστικά που άκουσαν τα βράχια και κράτησαν. Στο λαιμό της κρεμόταν ένα κοχύλι. Αν το πλησίαζες, θα άκουγες τη φωνή της — όχι να λέει λόγια, αλλά να τραγουδά παλιούς αποχαιρετισμούς. Περπατούσε ξυπόλυτη στην άμμο. Τα πόδια της δεν άφηναν ίχνη, λες και η γη δεν ήθελε να την κρατήσει, λες και της έδινε την ελευθερία να φεύγει όποτε το θελήσει. Πίσω της, τα παιδιά την φώναζαν "θεά", οι γέροι την κοιτούσαν με τα μάτ...