Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΗ: ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΠΡΕΜΙΕΡΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΟ ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΜΟΝΟΛΟΓΟ ΤΟΥ ΣΙΜΟΥ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΠΕΡΙ ΤΕΧΝΩΝ ΧΑΛΚΙΔΑΣ



Αυτή η εβδομάδα προβλέπεται δύσκολη, την Παρασκευή όμως:




 Ο Κύριος Τίποτα ( ψυχολογικός θεατρικός μονόλογος)

Κείμενο : Σίμος Πετρόπουλος

Σκηνοθεσία : Γεώργιος Πετρογιαννης

Υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων: Βιβιανα Πετρογιαννη
Τηλ επικοινωνίας : 6987392701/6984990832



Η πρεμιέρα θα γίνει την Παρασκευή 15 Φεβρουαρίου 2019 και ώρα 21:15 στο Θέατρο Περί - Τεχνών και θα ακολουθήσουν οι παραστάσεις 22 Φεβρουαρίου, 1 Μαρτίου και 8 Μαρτίου. 



Λίγα λόγια για το έργο:
Δεν ξέρω αν πέθανα ή αν έχω πεθάνει χρόνια πριν πάντως λένε πως πριν πεθάνεις βλέπεις όλη τη ζωή σου σαν ταινία. Ο λόγος της μάνας στο παιδί έχει δύναμη, αυτήν εμπιστεύεται και αυτήν πιστεύει. Όταν ήμουν μικρό παιδί αποδεχόμουν απόλυτα τον εαυτό μου, δεν υπήρχε κάτι που να με φόβιζε. Μόνο το σκοτάδι μούδιαζε τον εγκέφαλο μου και με αποπροσανατόλιζε. Μου ξυπνούσε κάτι που έμαθα μεγάλος, τις αρνητικές σκέψεις. Φοβόμουν το θάνατο, μετά τη ζωή και μεγάλωνα με το Δεν θα κάνεις τίποτα στη ζωή σου.

Θα μπορούσα ή μπόρεσα να ζήσω μια ζωή γεμάτη ευδαιμονία με έναν και μόνο τρόπο, να είμαι απλά ο εαυτός μου. Όμως αυτό το κατάλαβα αργότερα, αφού το σκοτάδι που φοβόμουν μικρός με ακολούθησε για χρόνια.
Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε σε παλαιότερή μου ανάρτηση, εδώ: http://ekfrastite.blogspot.com/2019/01/o-k.html

Θέατρο Περί τεχνών - Μαυρογένους 2, απέναντι από Δαριγκ
Τηλ κρατήσεων 6987392701/6984990832
Καλή επιτυχία!

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Ευτυχία, η Κλόουν

  Την λέγανε Ευτυχία. Όχι ειρωνικά. Αυτό της είχαν δώσει για όνομα κι ας μην τα έφερε εύκολα η ζωή της. Είχε περάσει πολλά. Είχε χάσει ανθρώπους, είχε κλείσει πράγματα μέσα της, είχε κλάψει σιωπηλά αλλά ποτέ της δεν τα ξέχασε. Δεν έκανε πως δεν υπάρχουν. Τα κράτησε! Όχι για να την βαραίνουν, αλλά για να τα γυρίσει ανάποδα και να τα κάνει κάτι άλλο, κάτι το αναγεννητικό. Μια μέρα αποφάσισε να γίνει Κλόουν . Όχι για να κάνει την αστεία. Δεν της ταίριαζε αυτό, το έκανε γιατί ήθελε να είναι κοντά σε παιδιά που πονούσαν. Να τους δώσει κάτι απλό, κάτι καθαρό, κάποιου είδους μαγεία. Κάτι που της είχε λείψει όταν ήταν εκείνη μικρή. Λίγη χαρά χωρίς ερωτήσεις. Έραψε μόνη της τη στολή της. Ζωγράφισε στο μάγουλο ένα μικρό φεγγάρι. Πήρε μια σακούλα, την γέμισε μπαλόνια και πήγε σε παιδικά νοσοκομεία. Όμως τα μπαλόνια της δεν ήταν απλά ούτε μονότονα. Ήταν πολύχρωμα. Κόκκινα, μπλε, πράσινα, κίτρινα, ροζ. Και το καθένα είχε ζωγραφισμένο πάνω του ένα  δάκρυ . Όχι όπως το φαντάζεσαι. Όχι...

ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ.

Τα μάτια της είναι δυο άντρα όπου σπινθηρίζει αόριστα το μυστήριο, και το βλέμμα της φωτίζει σαν αστραπή: είναι μια έκρηξη μέσα στα σκότη… Υπάρχουν γυναίκες που εμπνέουν την επιθυμία να τις νικήσεις και να τις απολαύσεις… αλλά αυτή εδώ σου γεννάει τον πόθο να πεθάνεις αργά κάτω απ’ το βλέμμα της (Σαρλ Μπωντλαίρ, από το ποίημα «Η επιθυμία της περιγραφής»)