Είπα να μην αναφέρω την προσωπική μου άποψη - δεν έχει άλλωστε σημασία -
όμως κάτι μέσα μου επέμενε να μιλήσει, οπότε δεν γινόταν αλλιώς, παρά
να το υπακούσω.
Βλέπω σήμερα παντού αναρτήσεις για το βιβλίο του Ντάνου και την ουρά - που αψηφώντας το κρύο - περίμενε καρτερικά, για μία μόνο υπογραφή του.
Προσωπικά δεν με ενοχλεί το ότι ο Ντάνος έβγαλε ένα βιβλίο, δεν είναι άλλωστε και ο πρώτος, θυμάμαι από πολύ παλιά, παίχτες ριάλιτυ και όχι μόνο, να εκδίδουν βιβλία και σίγουρα χωρίς να χρειαστεί να πληρώσουν το παραμικρό, τη στιγμή μάλιστα που "θησαυροί", κλείνονται σε συρτάρια λόγω της οικονομικής κρίσης (πολλές φορές ψεύτικος λόγος) που κάνει τους εκδοτικούς, να μη σε στηρίζουν όπως θα έπρεπε! Επίσης, δεν με ενοχλεί η προσέλευση του κόσμου - αν αυτό ορίζει την επιτυχία ενός βιβλίου (που μεταξύ μας δεν το νομίζω) - καλά κάνει, μιας και πουλάει εφόσον είναι αγαπητός στον κόσμο, αυτό όμως που πραγματικά με ενοχλεί είναι η φωτογραφία που επέλεξε για εξώφυλλο και ο τίτλος του βιβλίου του.
Σαν μάνα τεσσάρων πνευματικών παιδιών - που πιστέψτε με, μιλάω με τα παιδιά μου - είμαι κατηγορηματική στο να ντύνουμε τα βιβλία με το όνομα και το πρόσωπό μας. Αυτό για εμένα θα είναι επιτρεπτό, σε ελάχιστες περιπτώσεις. Είμαι ενάντια στην φιλοδοξία του κάθε ανθρώπου μέσα από τις πνευματικές γέννες. Το ίδιο κάθετη είμαι και σε αυτούς που κόβουν τούρτες με τις φωτογραφίες των βιβλίων τους. Πως μπορείς να κόβεις και να τρως το παιδί σου; Πως μπορείς να γεννάς τον εαυτό σου όταν δεν ξέρεις ποιος είσαι; Και ποτέ δε θα ξέρεις γιατί αν ήξερες θα ήσουν σε θέση να καταλάβεις πως το βιβλίο δεν μας ανήκει, είμαστε υπηρέτες κάθε μορφής τέχνης και πάντα θα είμαστε κάτω από αυτή! Υπηρετούμε δεν μας υπηρετεί. Οι κανονικοί καλλιτέχνες το γνωρίζουν αυτό.
Ο Ντάνος και ο κάθε Ντάνος θα υπάρχει σε κάθε μορφή τέχνης και σε κάθε επάγγελμα, το γνωρίζουμε αυτό εκ των αρχαιοτάτων χρόνων, για όλους υπάρχει χώρος κι ας νιώθουμε την αδικία, δεν θα είναι η πρώτη φορά, το θέμα είναι άλλο! Σεβασμός στην τέχνη, σεβασμός σε ότι παράγουν με πόνο ψυχής οι συνάνθρωποί μας, σεβασμό σε ότι αγαπάμε και υπηρετούμε με σκυμμένο κεφάλι. Μόνο αυτό, μόνο αυτό. Χώρος υπάρχει για όλους, πριν μπεις όμως, αφουγκράσου και δείξε τον δέοντα σεβασμό. Μόνο αυτός θα μας μείνει!
Βλέπω σήμερα παντού αναρτήσεις για το βιβλίο του Ντάνου και την ουρά - που αψηφώντας το κρύο - περίμενε καρτερικά, για μία μόνο υπογραφή του.
Προσωπικά δεν με ενοχλεί το ότι ο Ντάνος έβγαλε ένα βιβλίο, δεν είναι άλλωστε και ο πρώτος, θυμάμαι από πολύ παλιά, παίχτες ριάλιτυ και όχι μόνο, να εκδίδουν βιβλία και σίγουρα χωρίς να χρειαστεί να πληρώσουν το παραμικρό, τη στιγμή μάλιστα που "θησαυροί", κλείνονται σε συρτάρια λόγω της οικονομικής κρίσης (πολλές φορές ψεύτικος λόγος) που κάνει τους εκδοτικούς, να μη σε στηρίζουν όπως θα έπρεπε! Επίσης, δεν με ενοχλεί η προσέλευση του κόσμου - αν αυτό ορίζει την επιτυχία ενός βιβλίου (που μεταξύ μας δεν το νομίζω) - καλά κάνει, μιας και πουλάει εφόσον είναι αγαπητός στον κόσμο, αυτό όμως που πραγματικά με ενοχλεί είναι η φωτογραφία που επέλεξε για εξώφυλλο και ο τίτλος του βιβλίου του.
Σαν μάνα τεσσάρων πνευματικών παιδιών - που πιστέψτε με, μιλάω με τα παιδιά μου - είμαι κατηγορηματική στο να ντύνουμε τα βιβλία με το όνομα και το πρόσωπό μας. Αυτό για εμένα θα είναι επιτρεπτό, σε ελάχιστες περιπτώσεις. Είμαι ενάντια στην φιλοδοξία του κάθε ανθρώπου μέσα από τις πνευματικές γέννες. Το ίδιο κάθετη είμαι και σε αυτούς που κόβουν τούρτες με τις φωτογραφίες των βιβλίων τους. Πως μπορείς να κόβεις και να τρως το παιδί σου; Πως μπορείς να γεννάς τον εαυτό σου όταν δεν ξέρεις ποιος είσαι; Και ποτέ δε θα ξέρεις γιατί αν ήξερες θα ήσουν σε θέση να καταλάβεις πως το βιβλίο δεν μας ανήκει, είμαστε υπηρέτες κάθε μορφής τέχνης και πάντα θα είμαστε κάτω από αυτή! Υπηρετούμε δεν μας υπηρετεί. Οι κανονικοί καλλιτέχνες το γνωρίζουν αυτό.
Ο Ντάνος και ο κάθε Ντάνος θα υπάρχει σε κάθε μορφή τέχνης και σε κάθε επάγγελμα, το γνωρίζουμε αυτό εκ των αρχαιοτάτων χρόνων, για όλους υπάρχει χώρος κι ας νιώθουμε την αδικία, δεν θα είναι η πρώτη φορά, το θέμα είναι άλλο! Σεβασμός στην τέχνη, σεβασμός σε ότι παράγουν με πόνο ψυχής οι συνάνθρωποί μας, σεβασμό σε ότι αγαπάμε και υπηρετούμε με σκυμμένο κεφάλι. Μόνο αυτό, μόνο αυτό. Χώρος υπάρχει για όλους, πριν μπεις όμως, αφουγκράσου και δείξε τον δέοντα σεβασμό. Μόνο αυτός θα μας μείνει!
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου και λίγα λες. Στο όνομα του χρήματος τα θυσιάζουν όλα. Δεν υπολογίζουν τίποτα.
ΑπάντησηΔιαγραφή