Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΈΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΜΕΓΑΛΟ ΤΙΠΟΤΑ






Καλημέρα και καλοί εβδομάδα να έχετε, εκφραστικοί μου
Αυτή η όμορφη αλλά ασφυκτική - ενδεχομένως ασφυκτική - φωτογραφία, μου θυμίζει το πόσο σημαντικό είναι να περιβαλλόμαστε από άνθη και όχι από αγκάθια! Βέβαια, θα μου πείτε και ίσως ορθά, πως τα περισσότερα άνθη συνοδεύονται από αγκάθια, όμως ποιος είναι αυτός που δεν θέλησε να αγγίξει την πηγή, τον ναό, να γευτεί το νέκταρ, να θησαυρίσει με την οσμή.... Οι Εκλεκτοί είναι λίγοι, πάντα θα είναι λίγοι και είθισται να είναι αυτοί που ασχολούνται με τις ρίζες και όχι με τα πέταλα του λουλουδιού. Πώς περιμένεις Κύριε, να καλλιεργήσεις έναν όμορφο κήπο αν δεν τον έχεις σκάψει εσύ; Να τον σκαλίσεις, να τον ποτίσεις, να φυτέψεις, να περιθάλψεις ρίζες αρρωστημένων φυτών; Τα φυτά θέλουν αγάπη, στοργή, περιποίηση, ζητούν να τους μιλάς, να τους διαβάζεις, να τους βάζεις ωραία μουσική. Τα φυτά είναι ζωντανοί οργανισμοί, είναι πήγες, είναι υπηρέτες του ήλιου, μιας αλησμόνητης συντροφιάς. Ζητάς τα όμορφα άνθη μα δεν ξέρεις τίποτα για τον τρόπο ανάπτυξής τους. Μένοντας στην επιφάνεια χάνεις όλη την διαδικασία και χωρίς την διαδικασία θα είσαι για ένας αδαής αυτοονομαζόμενος κηπουρός. Πόσο λυπηρό. Στρωμένος μπροστά σου ο δρόμος και εσύ να πουλάς λουλούδια μην ξέροντας καν να τα καλλιεργήσεις.
Αυτή η φωτογραφία είναι τρικυμιώδης, σαν έναν οργανισμό που αγκυροβολήθηκε σε βρώμικα πελάγη.



Γνώρισα πολλούς αδαής κηπουρούς φίλοι μου, από μερικούς το ομολογώ ξεγελάστηκα, όμως όλοι τους είχαν ένα κοινό! Ποιο κοινό; Μέσα τους αλλά και καλά κρυμμένο στο πίσω πίσω μέρος των ματιών τους, ένα μεγάλο μέγαλο ΤΙΠΟΤΑ!!!!

 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να

Σ’ αγαπώ πάρα πολύ

  Εγώ, σ’ αγαπώ πάρα πολύ. Μπορώ να ακούω τους χτύπους της καρδιάς σου από χιλιόμετρα μακριά. Να τρέφομαι με τις σκέψεις σου για μέρες · αιώνια. Μπορώ να απολαμβάνω στα μάτια σου, φεγγαροστόλιστους ουρανούς και καταρράκτες, που στάζουν διαμάντια. Μπορώ να χορεύω ολονυχτίς στους ήχους της φωνής σου, και να γεύομαι κελαριστό κρασί από τα χείλη σου, τα μισοφαγωμένα.   Εγώ, σ’ αγαπώ πάρα πολύ. Νιώθω τα συναισθήματά σου πριν βρούνε λέξεις για να εκφραστούν και διώχνω τους φόβους σου, πριν ο ίδιος τους ανακαλύψεις. Βλέπω τα θέλω σου, πελώρια σύννεφα, και ζωγραφίζω ήλιους, σε τόπους πεδινούς, που μυρίζουν μια νοσταλγική μυρωδιά που θυμίζει παιώνια.   Εγώ, σ’ αγαπώ πάρα πολύ. Γίνομαι καλύτερη, γίνομαι δυνατότερη, γίνομαι μια εκδοχή που θαυμάζω.   Με νοιάζει ο κόσμος. Με νοιάζει η φύση. Με νοιάζει το αύριο. Με νοιάζει το μέλλον. Με νοιάζει η μουσική. Με νοιάζει το θέατρο. Με νοιάζει ο κινηματογράφος. Με νοιάζει ο χορός. Με νοιάζει η ζωγραφική. Με

ΧΟΡΟΙ ΤΗΣ ΕΥΒΟΙΑΣ

    Παραδοσιακοί χοροί Εύβοιας Εύβοια   Στο όμορφο νησί της Εύβοιας ο κορυφαίος χορός είναι ο καβοντορίτικος ή καλλιανιώτικος που χαρακτηρίζεται από ένα ιδιαίτερο χορευτικό και μουσικό στυλ. Άλλοι χοροί του νησιού είναι ο συρτός και ο µηλωνιάτικος, παραλλαγή του συρτού χορού. Στην περιοχή χορεύεται ακόµα ο λεγόµενος όρθιος μπάλος (διαφοροποιείται από τον κυκλαδίτικο µπάλο) από ένα ή δύο ζευγάρια. Βόρειο Εύβοια   Στη Β. Εύβοια συναντάµε περισσότερο τους λεγόµενους στεριανούς χορούς όπως τσάµικα, καγκέλια, πατινάδες και συρτούς. Από τους πιο διαδεδοµένους χορούς ήταν ο Χειµαριώτικος, οργανική αργή µελωδία που παιζόταν και µε φύλλο από κοτσύκι ή άλλο δέντρο. Ακολουθούσε ο Συρτός, ο Τσάµικος και κάποιες φορές χορευόταν και το ηπειρώτικο Στα Τρία. Όσον αφορά το Συρτό, όταν παρατηρήθηκε (µε βάση τις καταγραφές) ότι οι µεγάλης ηλικίας άνθρωποι δεν κάνουν δύο διαδοχικά σταυρώµατα αλλά πάτηµα και άρση, ειπώθηκε ότι τα σταυρώµατα "τα κάναν οι δασκάλοι". Η τέχνη του