Μαζί σου στο χάος,
σε ένα σύμπαν δίχως φραγμούς και όρια, δίχως απελπισία μόνο αγάπη, αγάπη, αγάπη, ευθυτενή και ακέραιη.
Μαζί σου σε έναν αιώνιο πέλαγος μονίμως υποφερτό και γαλήνιο.
Σε έναν κρατήρα ηφαιστείου γεμάτο λουλούδια.
Διάσπαρτα λουλούδια, σαν άστρα που ζωγραφίζουν τη γη.
Μαζί σου, ως μία ακαταμάχητη αγκαλιά, ως ένα φιλί ανάσας, ως μια Αιγαιοπελαγίτικη στοργή.
Η σημαία της Αγάπης κυματίζει το άπειρο μα λίγοι το διακρίνουν. Άλλοι βλέπουν σβόλους και άλλοι, διάστημα σε κάθε μαύρο κενό.
Η φωτογραφία επάνω στο τζάκι ξεθώριασε, τα χρώματα μαρτυρούν λησμονημένη ευωδιά σκόνης και το λευκό, κρύο, όσο άλλοτε.
Το κάδρο έσπασε, σαν τα χρόνια που ράγισαν τα κόκκαλα της σπονδυλικής μου, στήλης. Έτσι βρέθηκε η φωτογραφία μετέωρη, σαν εικόνισμα, επάνω στο ετοιμόρροπο τζάκι.
Το τζάκι μας.
Πόσα χρόνια έμεινε κλειστό;
Η στάχτη έγινε ορυχείο
Μετάλλευμα η ψυχή μου
Όραμα έγινε η ζωή μου, σαν μια καθημερινή συλλογή γραμματοσήμων.
Κι ενθυμούμαι την αγάπη σου για το ποδήλατο και τρέχω σε ένα δάσος εικονικό.
Μαζί σου γεννιέμαι
Μαζί σου πεθαίνω
Μαζί σου τέμνομαι κι ας είμαι, 122 χρονών!!
Δεν μπορώ να διαιρεθώ με τον εαυτό μου, να ειμαι σύνθετη και είμαι και ΕΣΥ.
Μοιάζω με την Γκέρντα, τον μεγάλο αστεροειδή. Πολλές φορές, χάζεψα τη ζωή μου, μέσα από τηλεσκόπιο.
~~ Γκέρντα - Κική Κωνσταντίνου
σε ένα σύμπαν δίχως φραγμούς και όρια, δίχως απελπισία μόνο αγάπη, αγάπη, αγάπη, ευθυτενή και ακέραιη.
Μαζί σου σε έναν αιώνιο πέλαγος μονίμως υποφερτό και γαλήνιο.
Σε έναν κρατήρα ηφαιστείου γεμάτο λουλούδια.
Διάσπαρτα λουλούδια, σαν άστρα που ζωγραφίζουν τη γη.
Μαζί σου, ως μία ακαταμάχητη αγκαλιά, ως ένα φιλί ανάσας, ως μια Αιγαιοπελαγίτικη στοργή.
Η σημαία της Αγάπης κυματίζει το άπειρο μα λίγοι το διακρίνουν. Άλλοι βλέπουν σβόλους και άλλοι, διάστημα σε κάθε μαύρο κενό.
Η φωτογραφία επάνω στο τζάκι ξεθώριασε, τα χρώματα μαρτυρούν λησμονημένη ευωδιά σκόνης και το λευκό, κρύο, όσο άλλοτε.
Το κάδρο έσπασε, σαν τα χρόνια που ράγισαν τα κόκκαλα της σπονδυλικής μου, στήλης. Έτσι βρέθηκε η φωτογραφία μετέωρη, σαν εικόνισμα, επάνω στο ετοιμόρροπο τζάκι.
Το τζάκι μας.
Πόσα χρόνια έμεινε κλειστό;
Η στάχτη έγινε ορυχείο
Μετάλλευμα η ψυχή μου
Όραμα έγινε η ζωή μου, σαν μια καθημερινή συλλογή γραμματοσήμων.
Κι ενθυμούμαι την αγάπη σου για το ποδήλατο και τρέχω σε ένα δάσος εικονικό.
Μαζί σου γεννιέμαι
Μαζί σου πεθαίνω
Μαζί σου τέμνομαι κι ας είμαι, 122 χρονών!!
Δεν μπορώ να διαιρεθώ με τον εαυτό μου, να ειμαι σύνθετη και είμαι και ΕΣΥ.
Μοιάζω με την Γκέρντα, τον μεγάλο αστεροειδή. Πολλές φορές, χάζεψα τη ζωή μου, μέσα από τηλεσκόπιο.
~~ Γκέρντα - Κική Κωνσταντίνου
Καλημέρα Κική μου! Παραστατικότατα τα λόγια σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜιλάς στις λέξεις και αυτές ανταποκρίνονται στη γραφίδα σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγχαρητήρια!
Τι να πω; Υπέροχο!! Βλέπω, νιώθω, ακούω με κάθε σου λέξη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ'ευχαριστώ γι αυτό
Φιλάκια
Αχ βρε Κική, ερχόμαστε εδώ στην αυλή σου κάθε μέρα να ρουφήξουμε το λυρισμό σου, τις ποιητικές και εκφραστικές σου ανάσες. Και κάθε φορά έχουμε να υποδεχτούμε κάτι το διαφορετικό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκόμα ένας σπουδαίος σταθμός εδώ.
Σε φιλώ γλυκιά μου.
Έρωτας (και όχι μόνο, αν κατάλαβα καλά)... αλά star trek! Ατελείωτος όπως το σύμπαν, με τροχιές ασταμάτητες!
ΑπάντησηΔιαγραφή