Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η ΤΖΑΖ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ - ΚΙΚΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ


Κι αν θες να χορέψεις στην βροχή,
θα πρέπει πρώτα - να προσευχηθείς - για να βρεθείς στην αγκαλιά της.

Να έρθει, να σε "κυκλώσει" ειρηνικά.
Να σε πείσει, πως η ζωή δεν είναι υποδουλωμένη υπόθεση, πως ο δρόμος, είναι πάντα η στιγμή της ανεξάρτητης ευτυχίας.

Μέσα στην κάθε μέρα που περνά, ανακαλύπτω κρυμμένες συγκινήσεις και αμέτρητες χαρές - παιδιών - υποθέσεις.

Κάτω από την ομπρέλα κρύβω όνειρα και όνειρα - μα όλα - ανομολόγητα και ευκαιριακά, σαν άλλοτε.

Μέσα στη νύχτα θα έρθει ο βασιλιάς
και μέσα σε μιαν αίγλη, θα κλέψει την πριγκιποπούλα.

Είναι που ο περίπατος ανάμεσα στα λουλούδια της βροχής κρύβει λάσπη μα και γκρεμισμένα αγκάθια.

Στο χέρι μου κρατώ μια μούσκεμη ανθοδέσμη
Κι ως απρόσμενο γεγονός, είμαι ένα από τα άνθη της.

Είναι που πάντα, θα κρύβομαι στην αγκαλιά σου....
Άλλοτε ως ναυαγός
Και άλλοτε, ως δραπέτης

H τζαζ της βροχής ήταν η μόνη μου ευκαιρία, ο πλήρης, αυτοσχεδιασμός μου.

Και πως να καταλάβεις....

Εσύ....
Εσύ....
Ανήξερος, χορεύεις στην πηγή της

~~ H Τζαζ της Βροχής - Κική Κωνσταντίνου

#Εκφράσου
#Κική_Κωνσταντίνου



Χωρίς σκιά, χωρίς ήλιο, χωρίς πεταλούδες, χωρίς μέλισσες.
Χωρίς φρούτα, χωρίς λουλούδια, χωρίς φύλλα, χωρίς μπουμπούκια.
Νοέμβριος.
Τhomas Hood - Άγγλος ποιητής.

Εντάξει λοιπόν, χωρίς όλα αυτά, τα όμορφα στοιχεία της φύσης, καλό μας μήνα. Με υγεία, με όμορφες στιγμές, με ανθρώπους και όνειρα. Καλώς ήρθες Νοέμβρη. Ετοίμασε τη φύση για την αναγέννησή της!

Να περνάτε όμορφα, εκφραστικοί! 

 
Labels:

Σχόλια

  1. Maria1 Νοεμβρίου 2018 στις 1:19 μ.μ.

    Πόσο όμορφη είναι η έκφραση της γραφής σου!!!
    Σου εύχομαι γλυκιά μου να περάσεις έναν όμορφο,δημιουργικό κι ευλογημένο μήνα!!!
    Φιλάκια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Giannis Pit.1 Νοεμβρίου 2018 στις 2:31 μ.μ.

    Η Τζαζ της βροχής ! πόσο όμορφη έκφραση ! και πόσο εκφραστική ατμόσφαιρα στη γραφή σου.
    Κική μου καλό σου μήνα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Woman in Blogs1 Νοεμβρίου 2018 στις 4:28 μ.μ.

    βροχή και τζαζ... τι καλύτερο;;;
    Καλό μήνα, Κικίτσα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αστοριανή2 Νοεμβρίου 2018 στις 3:29 π.μ.

    Πάντα χαρούμενα να στροβιλίζεσαι...

    Υιώτα,
    "Αστοριανή"

    ΝΥ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Apokalipsis9992 Νοεμβρίου 2018 στις 12:08 μ.μ.

    Dancing in the rain, με ότι μουσική εκπέμπουν οι στάλες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...
42 σχόλια
Read more »

Καλοκαιρινός Θησαυρός: Τα Κρυμμένα Σημεία της Γειτονιάς μας – Η Αυλή της Κατίνας

Καλημέρα σας, εκφραστικοί μου! Δεν ήξερα αν θα κάνω άλλη ανάρτηση για τον καλοκαιρινό θησαυρό που εμπνεύστηκα, αλλά τελικά ένιωσα πως ήταν ανάγκη να το κάνω. Ίσως γιατί γυρνάμε πίσω στα παιδικά μας χρόνια, σε εκείνες τις γλυκές, αθώες αναμνήσεις που φωτίζουν την ψυχή. Ίσως γιατί το καλοκαίρι φτάνει στο τέλος του και μια γλυκιά μελαγχολία με γυρίζει εκεί που η καρδιά νιώθει ασφαλής. Δεν ξέρω ακριβώς το γιατί, ξέρω μόνο πως το θέλησα – κι αυτό έχει σημασία. Σε αυτή την ανάρτηση σας καλώ να θυμηθείτε μαζί μου την ιδέα και τον σκοπό του διαδικτυακού δρώμενου, που στόχο έχει να φέρει στο φως μικρές στιγμές από τις ζωές μας, εκείνες που ίσως μοιάζουν ασήμαντες αλλά κρύβουν θησαυρούς. Στο τέλος της δημοσίευσης θα βρείτε και όλες τις συμμετοχές μέχρι στιγμής για τις οποίες σας ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου. Αν κατά λάθος ξέχασα κάποια, σας παρακαλώ συγχωρέστε με και προσθέστε τη στα σχόλια. Δεν χρειάστηκε πολλή σκέψη για το τι θα γράψω – το ήξερα καλά. Και αυτή τη φορά, ήξερα τι ή...
8 σχόλια
Read more »

Ο Αύγουστος μας αποχαιρετά

  Ο Αύγουστος περπατά αργά, με τα βήματά του βαριά από ήλιο που σβήνει, σαν να κουβαλάει ολόκληρο τον χρόνο σε μια ανάσα, σε μια τελευταία ματιά πριν χαθεί πίσω από το κατώφλι του φθινοπώρου. Η πόλη μοιάζει να κρατά την αναπνοή της, με το χώμα ακόμα ζεστό κάτω από τα πόδια, το κελάηδημα των πουλιών λιγοστό και νωχελικό, τα τζιτζίκια σιγούν, μα ο αέρας ακόμα φέρνει την ανάμνηση του ατελείωτου καλοκαιριού — των απογευμάτων που λιώσαμε σε γέλια, των βραδιών με αστέρια να πέφτουν σαν βροχή και της θάλασσας που αγκάλιαζε κάθε μας βήμα. Στην αυλή η κούνια κουνιέται ακόμα, σαν να χαιρετάει εκείνους που σίγουρα θα φύγουν, τραγουδώντας έναν ήσυχο αποχαιρετισμό, μ’ ένα γλυκό, μακρινό τραγούδι που θυμίζει: «Μείνετε εδώ λίγο ακόμα — η στιγμή δεν τέλειωσε». Τα δέντρα στέκονται βαρύθυμα, φύλλα χρυσά, κόκκινα και καφέ, αρχίζουν να πέφτουν απαλά στο χώμα, σαν να φυλάνε μέσα τους μνήμες που θα κρατήσουν τη ζεστασιά του ήλιου και της βροχής, το άρωμα των λουλουδιών που έλιωσα...
12 σχόλια
Read more »