Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η ΤΖΑΖ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ - ΚΙΚΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ


Κι αν θες να χορέψεις στην βροχή,
θα πρέπει πρώτα - να προσευχηθείς - για να βρεθείς στην αγκαλιά της.

Να έρθει, να σε "κυκλώσει" ειρηνικά.
Να σε πείσει, πως η ζωή δεν είναι υποδουλωμένη υπόθεση, πως ο δρόμος, είναι πάντα η στιγμή της ανεξάρτητης ευτυχίας.

Μέσα στην κάθε μέρα που περνά, ανακαλύπτω κρυμμένες συγκινήσεις και αμέτρητες χαρές - παιδιών - υποθέσεις.

Κάτω από την ομπρέλα κρύβω όνειρα και όνειρα - μα όλα - ανομολόγητα και ευκαιριακά, σαν άλλοτε.

Μέσα στη νύχτα θα έρθει ο βασιλιάς
και μέσα σε μιαν αίγλη, θα κλέψει την πριγκιποπούλα.

Είναι που ο περίπατος ανάμεσα στα λουλούδια της βροχής κρύβει λάσπη μα και γκρεμισμένα αγκάθια.

Στο χέρι μου κρατώ μια μούσκεμη ανθοδέσμη
Κι ως απρόσμενο γεγονός, είμαι ένα από τα άνθη της.

Είναι που πάντα, θα κρύβομαι στην αγκαλιά σου....
Άλλοτε ως ναυαγός
Και άλλοτε, ως δραπέτης

H τζαζ της βροχής ήταν η μόνη μου ευκαιρία, ο πλήρης, αυτοσχεδιασμός μου.

Και πως να καταλάβεις....

Εσύ....
Εσύ....
Ανήξερος, χορεύεις στην πηγή της

~~ H Τζαζ της Βροχής - Κική Κωνσταντίνου

#Εκφράσου
#Κική_Κωνσταντίνου




Χωρίς σκιά, χωρίς ήλιο, χωρίς πεταλούδες, χωρίς μέλισσες.
Χωρίς φρούτα, χωρίς λουλούδια, χωρίς φύλλα, χωρίς μπουμπούκια.
Νοέμβριος.
Τhomas Hood - Άγγλος ποιητής.


Εντάξει λοιπόν, χωρίς όλα αυτά, τα όμορφα στοιχεία της φύσης, καλό μας μήνα. Με υγεία, με όμορφες στιγμές, με ανθρώπους και όνειρα. Καλώς ήρθες Νοέμβρη. Ετοίμασε τη φύση για την αναγέννησή της!

Να περνάτε όμορφα, εκφραστικοί! 

 

Σχόλια

  1. Πόσο όμορφη είναι η έκφραση της γραφής σου!!!
    Σου εύχομαι γλυκιά μου να περάσεις έναν όμορφο,δημιουργικό κι ευλογημένο μήνα!!!
    Φιλάκια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Η Τζαζ της βροχής ! πόσο όμορφη έκφραση ! και πόσο εκφραστική ατμόσφαιρα στη γραφή σου.
    Κική μου καλό σου μήνα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. βροχή και τζαζ... τι καλύτερο;;;
    Καλό μήνα, Κικίτσα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πάντα χαρούμενα να στροβιλίζεσαι...

    Υιώτα,
    "Αστοριανή"

    ΝΥ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Dancing in the rain, με ότι μουσική εκπέμπουν οι στάλες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Η Μουσταλευριά

Καλημέρα εκφραστικοί μου! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Σήμερα ένιωσα την ανάγκη να γράψω ένα διήγημα από εκείνα, τα αγαπημένα, που με γυρίζουν τόσο πίσω, σε μια ζεστή αγκαλιά… Ήταν απόγευμα, πριν λίγες μέρες, όταν με κέρασαν μια μουσταλευριά από ένα μικρό μίνι μάρκετ της γειτονιάς μου. Το φτιάχνει μια τοπική, οικογενειακή επιχείρηση. Δεν ξέρω αν ήταν η γεύση της, η υφή της ή η μυρωδιά του μούστου που με χτύπησε κατευθείαν στην καρδιά. Πάντως, δεν ήταν ούτε τόσο νόστιμη ούτε τόσο όμορφη (εξωτερικά) όπως ήταν η δική της. Ξαφνικά βρέθηκα αλλού. Σαν να γύρισα πίσω, πολλά χρόνια πριν. Εκεί, στο χωριό… Στην αυλή της γιαγιάς, της δικής μου της λεβέντισσας. Με το χώμα να μυρίζει φθινόπωρο και τα τζιτζίκια να έχουν πια σωπάσει. Με τα ρούχα πλυμένα στο πλυσταριό και έπειτα απλωμένα στο  σχοινί και το πατητήρι γεμάτο σταφύλια που μας περίμεναν υπομονετικά. Κι όλα αυτά πλαισιωμένα με τη μυρωδιά του ασβέστη όταν ασβέστωνε το σπίτι της. Η εποχή του τρύγου… Αχ, αυτή η εποχή πόσο γρήγορα πάντ...

ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ.

Τα μάτια της είναι δυο άντρα όπου σπινθηρίζει αόριστα το μυστήριο, και το βλέμμα της φωτίζει σαν αστραπή: είναι μια έκρηξη μέσα στα σκότη… Υπάρχουν γυναίκες που εμπνέουν την επιθυμία να τις νικήσεις και να τις απολαύσεις… αλλά αυτή εδώ σου γεννάει τον πόθο να πεθάνεις αργά κάτω απ’ το βλέμμα της (Σαρλ Μπωντλαίρ, από το ποίημα «Η επιθυμία της περιγραφής»)