Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΤΟ ΜΑΥΡΟ ΑΤΙ - ΚΙΚΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ


Έχω το δικαίωμα να βιώνω αυτήν την κατάσταση!
Κανείς δεν σε βάφτισε "νονό" μου ή ακόμα χειρότερα, "τροχονόμο" μου.

Το φυσιολογικό αυτό συναίσθημα, έχω ανάγκη να το νιώθω• να αγκαλιάζει - τρυφερά - τα πλευρά μου. Να με απαλλάσσει και να με κατηγοριοποιεί. Μην αναπνέεις, αναλώνεσαι. Γίνεσαι έτσι, το πιο εγκάρδιο φινάλε της στιγμής.

Απόψε τα χαμοπούλια με προσέλκυσαν.
Αιγαίου γλάρους, ρίχνουν στη θάλασσα, οι αιώνιοι αντίπαλοι της ξαφνικής φυγής.

Κατά μέτωπο επίθεση
και σ' ακολουθώ•

Το σκοτεινό στενό, μοιάζει περισσότερο με αυλόπορτα μιας ουτοπικής παροικίας που δεν επέλεξα να διανύσω - μα διαβαίνω εδώ και χρόνια - νοερά.

Πάντα στα όνειρά μου φωλιάζει το ΚαΚό και στους εφιάλτες μου, η πιο φωτεινή μου πληρότητα.

Πάντα, πηγαίνω αντίθετα στα όσα νομίζουν οι άλλοι για εμένα.

Είναι που πλέον, τους αναγνωρίζω και είναι όλοι, τέρατα ΕΠΙ Γης.

Χθες, τράφηκε το πιο μεγάλο, το πιο σπουδαίο και τρανό: Μέσα μου!
Ακόμη ακούω την καρδιά του.

Περήφανό μου, Άτι.
Έρχομαι!

- Το μαύρο Άτι - Κική Κωνσταντίνου

#Εκφράσου
#Κική_Κωνσταντίνου

Σχόλια

  1. Μια ακόμα φορά εξαίρετο. Καλησπέρα Κική μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. "Πάντα στα όνειρά μου φωλιάζει το ΚαΚό και στους εφιάλτες μου, η πιο σκοτεινή μου πληρότητα"!
    Τί υπέροχο, Κική μου! 1000 μπράβο, κορίτσι μου!
    ΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ πολλά και ολόγλυκα σαν εσένα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλημέρα ομορφούλα, όπως πάντα αναβλύζει το συναίσθημα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Η Μουσταλευριά

Καλημέρα εκφραστικοί μου! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Σήμερα ένιωσα την ανάγκη να γράψω ένα διήγημα από εκείνα, τα αγαπημένα, που με γυρίζουν τόσο πίσω, σε μια ζεστή αγκαλιά… Ήταν απόγευμα, πριν λίγες μέρες, όταν με κέρασαν μια μουσταλευριά από ένα μικρό μίνι μάρκετ της γειτονιάς μου. Το φτιάχνει μια τοπική, οικογενειακή επιχείρηση. Δεν ξέρω αν ήταν η γεύση της, η υφή της ή η μυρωδιά του μούστου που με χτύπησε κατευθείαν στην καρδιά. Πάντως, δεν ήταν ούτε τόσο νόστιμη ούτε τόσο όμορφη (εξωτερικά) όπως ήταν η δική της. Ξαφνικά βρέθηκα αλλού. Σαν να γύρισα πίσω, πολλά χρόνια πριν. Εκεί, στο χωριό… Στην αυλή της γιαγιάς, της δικής μου της λεβέντισσας. Με το χώμα να μυρίζει φθινόπωρο και τα τζιτζίκια να έχουν πια σωπάσει. Με τα ρούχα πλυμένα στο πλυσταριό και έπειτα απλωμένα στο  σχοινί και το πατητήρι γεμάτο σταφύλια που μας περίμεναν υπομονετικά. Κι όλα αυτά πλαισιωμένα με τη μυρωδιά του ασβέστη όταν ασβέστωνε το σπίτι της. Η εποχή του τρύγου… Αχ, αυτή η εποχή πόσο γρήγορα πάντ...

ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ.

Τα μάτια της είναι δυο άντρα όπου σπινθηρίζει αόριστα το μυστήριο, και το βλέμμα της φωτίζει σαν αστραπή: είναι μια έκρηξη μέσα στα σκότη… Υπάρχουν γυναίκες που εμπνέουν την επιθυμία να τις νικήσεις και να τις απολαύσεις… αλλά αυτή εδώ σου γεννάει τον πόθο να πεθάνεις αργά κάτω απ’ το βλέμμα της (Σαρλ Μπωντλαίρ, από το ποίημα «Η επιθυμία της περιγραφής»)