Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ακόμη το θυμάμαι! Σαν ένα απατηλό όνειρο που διήρκησε μόλις χθες!



"Φοβάμαι!
Τρέμω στην ιδέα πως θα μου φύγεις, πως θα σε χάσω!
Πως θα ξυπνήσω ένα πρωί και το σεντόνι θα έχει πάνω του χαραγμένο και τσαλακωμένο το γκρίζο της σκιάς σου.

Νιώθω σαν ένα σκληρό όνειρο με χαμένες αυταπάτες που φεγγοβολάει ανελέητα πίσω από ένα πυρακτωμένο και συνάμα θαμπό χθες.

Μια κλειδαρότρυπα ο φόβος μου, μια κλειδωνιά με ένα χιλιοσπασμένο αύριο, που επίμονα αποζητούσες μα ο κουτός, δεν κατάλαβες ότι στο είχα ήδη δώσει!

Ακόμη το θυμάμαι! Σαν ένα απατηλό όνειρο που διήρκησε μόλις χθες!"

#Εκφράσου
#Κική_Κωνσταντίνου

Σχόλια

  1. Οι στίχοι σου είναι σαν ένα πραγματικό όνειρο που διαρκούν για πάντα. Είσαι απλά υπέροχη, Κική μου. Χίλια μπράβο, φίλη μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. "Το σεντόνι θα έχει πάνω του χαραγμένο και τσαλακωμένο το γκρίζο της σκιάς σου...."

    Υπέροχο !
    Κική μου !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Κικη μου να ηξερες αυτο το φοβαμαι του πρωτου στιχου πόσο ειναι αληθινό!!!
    ΤΟ ίδιο νιωθω και εγω.. αυτος ο φοβος εγινε υπεροχο ποιημα ..
    Χαιρομαι καθε φορα που διαβαζω δικό σου πόνημα.!
    Να είσαι καλα Κικη μου να περνας ομορφα.. φιλακιααα!! καλο Σαββατοκυριακο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Η Μουσταλευριά

Καλημέρα εκφραστικοί μου! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Σήμερα ένιωσα την ανάγκη να γράψω ένα διήγημα από εκείνα, τα αγαπημένα, που με γυρίζουν τόσο πίσω, σε μια ζεστή αγκαλιά… Ήταν απόγευμα, πριν λίγες μέρες, όταν με κέρασαν μια μουσταλευριά από ένα μικρό μίνι μάρκετ της γειτονιάς μου. Το φτιάχνει μια τοπική, οικογενειακή επιχείρηση. Δεν ξέρω αν ήταν η γεύση της, η υφή της ή η μυρωδιά του μούστου που με χτύπησε κατευθείαν στην καρδιά. Πάντως, δεν ήταν ούτε τόσο νόστιμη ούτε τόσο όμορφη (εξωτερικά) όπως ήταν η δική της. Ξαφνικά βρέθηκα αλλού. Σαν να γύρισα πίσω, πολλά χρόνια πριν. Εκεί, στο χωριό… Στην αυλή της γιαγιάς, της δικής μου της λεβέντισσας. Με το χώμα να μυρίζει φθινόπωρο και τα τζιτζίκια να έχουν πια σωπάσει. Με τα ρούχα πλυμένα στο πλυσταριό και έπειτα απλωμένα στο  σχοινί και το πατητήρι γεμάτο σταφύλια που μας περίμεναν υπομονετικά. Κι όλα αυτά πλαισιωμένα με τη μυρωδιά του ασβέστη όταν ασβέστωνε το σπίτι της. Η εποχή του τρύγου… Αχ, αυτή η εποχή πόσο γρήγορα πάντ...

ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ.

Τα μάτια της είναι δυο άντρα όπου σπινθηρίζει αόριστα το μυστήριο, και το βλέμμα της φωτίζει σαν αστραπή: είναι μια έκρηξη μέσα στα σκότη… Υπάρχουν γυναίκες που εμπνέουν την επιθυμία να τις νικήσεις και να τις απολαύσεις… αλλά αυτή εδώ σου γεννάει τον πόθο να πεθάνεις αργά κάτω απ’ το βλέμμα της (Σαρλ Μπωντλαίρ, από το ποίημα «Η επιθυμία της περιγραφής»)