Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΤΟ ΌΦΕΛΟΣ - ΚΙΚΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ






Αιωρούμαι σε ένα αμυχές συναίσθημα και προκαταβάλλομαι, σαν την κυνηγημένη λύπη, που πρέπει και πάλι να αιχμαλωτίσω.

Το γυμνό σώμα, γυρεύει μια ψυχή να το κατοικήσει μα κανείς δεν ανήκει πια εδώ.
Πλήρης και αγωνιώδης, η εξαφάνισης.

Έφυγα,
σε παραβολές χώθηκα.
Σε σωτήριους μανδύες, φύλαξα το πιο θαμπό όνειρο.

Κανείς δεν καταλαβαίνει, ενώ όλων τα μάτια, σε παρακολουθούν και σε εγκαταλείπουν​.

Όλα τα βλέμματα πάνω μου
Φύγετε
Φύγετε από εδώ

Αποστροφή στο τίποτα,
στο φευγαλέο μινόρε της αυγής.
Η ιστορία του ελληνικού λαού είναι χαραγμένη στην ψυχή μου ως το στοιχείο εκείνο​ το πιο ανατρεπτικό.

Μαζί μου κουβαλάω μια γυμνή και μια θλιμμένη Ελλάδα.
Μαζί μου σέρνω το όνειρο, το βαθιά νωχελικό.

Μα εγκαταλείπω•
σαν αόρατος άνθρωπος, την δύναμη εγκαταλείπω και ευδοκιμώ στη μέση μιας πετρόχτιστης εκκλησίας.

Γύρω μου να βάλλομαι και μέσα μου, να απελευθερώνω και να απελευθερώνομαι.

Τυφλώθηκα, βλέποντας την αιχμηρή αλήθεια και βρήκα το φως μου, πάνω και μέσα σε "πλατείες" ονειρικές.

Σε εκείνες τις πλατείες* κατοικεί το όφελος
Το γυναικείο όφελος που σαν ζωής ευρυματικής το μένος, ανήκει.

~~ Το Όφελος - Κική Κωνσταντίνου



_________

Και μην ξεχνάτε την προσφορά για τα βιβλία μου. 
Με 32€ κοντά σου και τα τρεία πνευματικά μου παιδιά χωρίς επιβάρυνση αποστολής και αντικαταβολής και με δωράκι γιορτινό από εμένα.
Μακάρι να μπορούσα να κάνω περισσότερα αλλά αυτά τα κάνω με αγάπη.

Να περνάτε όμορφα, εκφραστικοί.
Καλό τριήμερο να έχετε.

Σχόλια

  1. Καλησπέρα Κική. Από σήμερα ξεκίνησε πολύ κρύο και θα περνάω τα βράδια μου δίπλα στο τζάκι διαβάζοντας τα δημιουργήματά σου και γράφοντας στο μπλογκ μου. Εύχομαι και σε εσένα καλό και δημιουργικό τριήμερο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αχ βρε Κική μου.
    Και αυτό σου το αγάπησα. Πολύ όμορφο. Με τα λόγια σου, τις εικόνες και τα συναισθήματά σου. Μερικές φορές, ένα ποίημα, δεν μπορείς να το αιτιολογήσεις γιατί σου αρέσει. Είναι ο τρόπος που μπαίνει στην καρδιά σου και την κυριεύει.
    Την καλησπέρα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Η Μουσταλευριά

Καλημέρα εκφραστικοί μου! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Σήμερα ένιωσα την ανάγκη να γράψω ένα διήγημα από εκείνα, τα αγαπημένα, που με γυρίζουν τόσο πίσω, σε μια ζεστή αγκαλιά… Ήταν απόγευμα, πριν λίγες μέρες, όταν με κέρασαν μια μουσταλευριά από ένα μικρό μίνι μάρκετ της γειτονιάς μου. Το φτιάχνει μια τοπική, οικογενειακή επιχείρηση. Δεν ξέρω αν ήταν η γεύση της, η υφή της ή η μυρωδιά του μούστου που με χτύπησε κατευθείαν στην καρδιά. Πάντως, δεν ήταν ούτε τόσο νόστιμη ούτε τόσο όμορφη (εξωτερικά) όπως ήταν η δική της. Ξαφνικά βρέθηκα αλλού. Σαν να γύρισα πίσω, πολλά χρόνια πριν. Εκεί, στο χωριό… Στην αυλή της γιαγιάς, της δικής μου της λεβέντισσας. Με το χώμα να μυρίζει φθινόπωρο και τα τζιτζίκια να έχουν πια σωπάσει. Με τα ρούχα πλυμένα στο πλυσταριό και έπειτα απλωμένα στο  σχοινί και το πατητήρι γεμάτο σταφύλια που μας περίμεναν υπομονετικά. Κι όλα αυτά πλαισιωμένα με τη μυρωδιά του ασβέστη όταν ασβέστωνε το σπίτι της. Η εποχή του τρύγου… Αχ, αυτή η εποχή πόσο γρήγορα πάντ...

ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ.

Τα μάτια της είναι δυο άντρα όπου σπινθηρίζει αόριστα το μυστήριο, και το βλέμμα της φωτίζει σαν αστραπή: είναι μια έκρηξη μέσα στα σκότη… Υπάρχουν γυναίκες που εμπνέουν την επιθυμία να τις νικήσεις και να τις απολαύσεις… αλλά αυτή εδώ σου γεννάει τον πόθο να πεθάνεις αργά κάτω απ’ το βλέμμα της (Σαρλ Μπωντλαίρ, από το ποίημα «Η επιθυμία της περιγραφής»)