Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

'ΆΣΤΡΑ ΣΙΓΗΣ - ΚΙΚΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ






Μετράω άστρα σιγής,
για να μάθω ένα πεπρωμένο που δεν θέλησα.


Ξεκινάω από τον αριθμό εκατό και πάω αντίστροφα.
Στο ενενήντα εννέα, η γλώσσα της σκέψης μου, έχει ήδη καταρρεύσει.


Δαγκώνω την πύρινη λαίλαπα
και το αίμα, ανυπερθέτως γλυκά, με διαρρέει.


Άλλη γεύση θυμόμουνα,
άλλη επιζητούσα.


Μακάρι να είχα τα δόντια ενός βρικόλακα
και τους κυνόδοντες, του πιο δυνατού σκύλου.
Έχω όμως τα σοφά δόντια ενός μωρού
και τα ούλα μου, όπου να ‘ναι θα πληγιάσουν.


Ξημερώνει, ευτυχώς ξημερώνει.
Τα άστρα εξαφανίζονται
όλοι και όλα, τρέχουν να κρυφτούν
πίσω από το πανάγαθο εκείνο, δέντρο.


Όλα, όλα εκτός από ένα
Τον μετεωρίτη, εκείνον, που από ’κει πάνω, συνεχίζει να με νανουρίζει.





#Κική_Κωνσταντίνου
#Ποίηση
#Δημιουργώ
#Εκφράσου
#Ελεύθερος_στίχος
#Ονευρεύομαι

Αν σας θυμίζει κάτι ή αν θέλετε να μάθετε τον λόγο έμπνευσης και δημιουργίας του, ρίξτε μια ματιά εδώ και θα καταλάβετε: http://ekfrastite.blogspot.gr/2017/12/blog-post_43.html

Σχόλια

  1. Πραγματικα υπεροχο! Απο τα καλυτερα σου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ πολύ, πεταλουδίτσα μου.
      Καλές γιορτές, να περάσετε όμορφα!

      Διαγραφή
  2. «τα σοφά δόντια ενός μωρού» Οξύμωρο σχἠμα αλλά πολύ εύστοχη νοηματική σύλληψη! Το ποίημα είναι καινούργιο ή προερχεται από τα ήδη εκδιδόμενα βιβλία σου;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Σταμάτη, χαίρομαι που σου άρεσεη η ιδέα.
      Είναι καινούργιο αλλά θα περιλαμβάνεται στην τρίτη μου ποιητική συλλογή που ετοιμάζεται. Θα αργήσει λίγο βέβαια μιας και γράφω την τριλογία της αγάπης αλλά θα έρθει κι αυτή.

      Διαγραφή
  3. πολύ όμορφο!
    Εύχομαι καλές γιορτές με Υγεία!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Δυνατό πολύ και αρκετά διαφορετικό απ' το ύφος που σε είχαμε συνηθίσει Κική μου.
    Και σου πάει πολύ!
    Με το καλό να λάμψουν όλα στη ζωή σου! Βιβλία,έμπνευση, υγεία, χαρά και αγάπη ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. I'am glad to read the whole content of this blog and am very excited,Thank you for sharing good topic.

    หนังชีวประวัติ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Ο Αύγουστος μας αποχαιρετά

  Ο Αύγουστος περπατά αργά, με τα βήματά του βαριά από ήλιο που σβήνει, σαν να κουβαλάει ολόκληρο τον χρόνο σε μια ανάσα, σε μια τελευταία ματιά πριν χαθεί πίσω από το κατώφλι του φθινοπώρου. Η πόλη μοιάζει να κρατά την αναπνοή της, με το χώμα ακόμα ζεστό κάτω από τα πόδια, το κελάηδημα των πουλιών λιγοστό και νωχελικό, τα τζιτζίκια σιγούν, μα ο αέρας ακόμα φέρνει την ανάμνηση του ατελείωτου καλοκαιριού — των απογευμάτων που λιώσαμε σε γέλια, των βραδιών με αστέρια να πέφτουν σαν βροχή και της θάλασσας που αγκάλιαζε κάθε μας βήμα. Στην αυλή η κούνια κουνιέται ακόμα, σαν να χαιρετάει εκείνους που σίγουρα θα φύγουν, τραγουδώντας έναν ήσυχο αποχαιρετισμό, μ’ ένα γλυκό, μακρινό τραγούδι που θυμίζει: «Μείνετε εδώ λίγο ακόμα — η στιγμή δεν τέλειωσε». Τα δέντρα στέκονται βαρύθυμα, φύλλα χρυσά, κόκκινα και καφέ, αρχίζουν να πέφτουν απαλά στο χώμα, σαν να φυλάνε μέσα τους μνήμες που θα κρατήσουν τη ζεστασιά του ήλιου και της βροχής, το άρωμα των λουλουδιών που έλιωσα...

Καλοκαιρινός Θησαυρός: Τα Κρυμμένα Σημεία της Γειτονιάς μας – Η Αυλή της Κατίνας

Καλημέρα σας, εκφραστικοί μου! Δεν ήξερα αν θα κάνω άλλη ανάρτηση για τον καλοκαιρινό θησαυρό που εμπνεύστηκα, αλλά τελικά ένιωσα πως ήταν ανάγκη να το κάνω. Ίσως γιατί γυρνάμε πίσω στα παιδικά μας χρόνια, σε εκείνες τις γλυκές, αθώες αναμνήσεις που φωτίζουν την ψυχή. Ίσως γιατί το καλοκαίρι φτάνει στο τέλος του και μια γλυκιά μελαγχολία με γυρίζει εκεί που η καρδιά νιώθει ασφαλής. Δεν ξέρω ακριβώς το γιατί, ξέρω μόνο πως το θέλησα – κι αυτό έχει σημασία. Σε αυτή την ανάρτηση σας καλώ να θυμηθείτε μαζί μου την ιδέα και τον σκοπό του διαδικτυακού δρώμενου, που στόχο έχει να φέρει στο φως μικρές στιγμές από τις ζωές μας, εκείνες που ίσως μοιάζουν ασήμαντες αλλά κρύβουν θησαυρούς. Στο τέλος της δημοσίευσης θα βρείτε και όλες τις συμμετοχές μέχρι στιγμής για τις οποίες σας ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου. Αν κατά λάθος ξέχασα κάποια, σας παρακαλώ συγχωρέστε με και προσθέστε τη στα σχόλια. Δεν χρειάστηκε πολλή σκέψη για το τι θα γράψω – το ήξερα καλά. Και αυτή τη φορά, ήξερα τι ή...