Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η Καραντίνα

 

 

Τι είναι η καραντίνα;
εγώ δεν ξέρω, την αγάπη θέλησα.
Μη μου μιλάτε για περιορισμούς και απαγορεύσεις,
είμαι εγώ που ξεχειλίζω αγάπη

Τι είναι η καραντίνα;
εγώ δεν ξέρω, τη φιλευσπλαχνία ελευθέρωσα.
Μη μου λέτε που να πάω, πως να κινηθώ,
εγώ με τα χνουδωτά μου γάντια, αγγίζω την τελειότητα:
μια μπάλα χιόνι – λευκό - στα χέρια μου, και έτοιμος, ο συνεπιβάτης της ελπίδας.

Τι είναι η καραντίνα;
εγώ δεν ξέρω… Μ’ αρέσει να κοιτώ τον ουρανό με τ΄ αστέρια.
Να μη τυφλώνομαι από γυαλιστερές αυταπάτες, να μην προσδοκώ τίποτα, πέρα από την αλήθεια.

Τι είναι η καραντίνα;
εγώ δεν ξέρω… την ανθρωπιά αναζήτησα
μέσα σου, κανείς
γύρω σου, όλοι

Τι είναι η καραντίνα;
εγώ δεν ξέρω… ανήμπορος υποχώρησα
ακούς πως τραγουδούν τα τζιτζίκια;
πως χορεύουν οι νεράιδες στην αντίπερα όχθη;

Τι είναι η καραντίνα;
εγώ δεν ξέρω…
μου αρκεί που για την ώρα, έχω συντροφιά, τα ποιήματά μου.

Τι είναι η καραντίνα;
εγώ ξέρω….

~ Η Καραντίνα – Κική Κωνσταντίνου

Για το "Παιχνίδι ποίησης" της ομάδας " Ποιητική έλξη "

Σχόλια

  1. Πολύ μου αρέσει αυτό το ποίημα. Καλή του επιτυχία.
    Φιλάκια πολλά Κική μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Στίχοι βγαλμένοι μέσα απ' τις σκέψεις των ημερών. Πολύ όμορφο με σειρά ερωτημάτων.
    Καλησπέρα Κική μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Κική μου βρισκόμαστε στα πρόθυρα..σαλέματος! Εσύ όμορφα τα λες και τρυφερά μα η καραντίνα ΕΙΝΑΙ καραντίνα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να

ΔΙΑΦΟΡΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΜΠΛΟΚΟΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΜΑΣ

Κρατώ στα χέρια μου το Λογοτεχνικό Ημερολόγιο 2020 απο το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλλονιάς "Κέφαλος" , όπου συμμετέχω με τρία έργα μου. Ξεφυλλίζοντας το, ανάμεσα σε τόσους δημιουργούς και έργα, νιώθω υπερήφανη και ευγνώμων. Τα συγχαρητήρια μου, σε όλους! Eπίσης, ΕΔΩ, μπορειτε να διαβασετε μια υπέροχη συνέντευξη του δικού μας "Σκρουτζάκου"  Giannis Koutris !! Συγχαρητήρια αγαπημένε μου φίλε! Ακόμη, σας έχω δύο εξαιρετικές προτάσεις, δικών μας πάλι, αγαπημένων προσώπων! "Στα παπούτσια των άλλων¨" το νέο βιβλίο της Μαρίας Κανελλάκη, εκδ. 24γραμματα Ανατομικές ιστορίες παντός καιρού και εδάφους, σε ποικιλία δερμάτων και χρωμάτων, για όλες τις (χ)ώρες και για όλα τα πέλματα. Η νέα τάξη υποδημάτων θέλει έντονες αντιθέσεις και άτολμους βηματισμούς. Σ’ αυτό το καλαπόδι κατασκευάστηκαν και οι ιστορίες του βιβλίου. Ψηλοτάκουνες γόβες για «φλατ» ήρωες και παπούτσια γδαρμένα για ανθρώπους-λουστρίνια. Ολοκαίνουργια

Μισός Άνθρωπος και Μισός Ζώο

  Ποια είσαι, εσύ; Τι θες; Ποια ψυχική αναλγησία σε φέρνει το βράδυ, τούτο, εδώ;   Τι με κοιτάς; Μη με κοιτάς! Δεν θέλω να με κοιτάς!   Σου φαίνομαι, παράξενος; Απροσπέλαστος; Όμορφος; Τι;   Μήπως το δάφνινο στεφάνι και τα χρυσά φτερά σε παραπέμπουν σε κάτι ξωτικό; Μήπως ακόμη χειρότερα σε ξεγέλασαν και νομίζεις πως είμαι ο γνωστός αγγελιοφόρος, ο Ερμής; Αν τόλμησες να σκεφτείς πως είμαι ο θεός Έρωτας, πραγματικά δεν ξέρω τι κάνεις σήμερα, εδώ.   Ακόμη με κοιτάζεις, έτσι; Συνεχίζεις να με κοιτάζεις. Επίμονα με κοιτάζεις και εγώ, θέλω να φύγεις. Απόστρεψε το βλέμμα, ταξίδεψε κάπου αλλού με τους στίχους και άσε με, μόνο μου.   Μόνο μου! Εδώ και χρόνια, είμαι μόνος μου! Αυτοεξόριστος και απρόθυμα, εριστικός!   Βλέπεις τα πόδια μου;   χμ… Τα πόδια μου!   Τα βλέπεις; Κινούνται, για να γλιτώσουν την ακινησία τους.   Θαμμένος είμαι έρημος τιμωρημένος μόνος πάντα μόνος   ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟΣ! αυτό είμαι, καταραμένος