Υποσχόμαστε

 

Υποσχόμαστε ανάλογα με τις ελπίδες μας,
χτίζουμε γέφυρες στον αέρα της προσμονής,
με λόγια γεμάτα φως, γεμάτα όνειρα,
σαν να μπορούμε να αγγίξουμε τον ήλιο με τα χέρια μας.
Η καρδιά μας, γεμάτη με το βάρος των επιθυμιών,
παίρνει μορφή, ρίχνει λόγια,
και τα υποσχέσεις γίνονται αστερισμοί στον νυχτερινό ουρανό.

Αλλά εκτελούμε ανάλογα με τους φόβους μας.
Κάθε βήμα, κάθε πράξη,
γεμάτη αμφιβολίες που μας σκιάζουν,
σαν σκιές που ακολουθούν το φως μας,
σαν το πέπλο του αδιευκρίνιστου που κατακλύζει την ψυχή μας.
Οι φόβοι, πάντα εκεί, σφιχτά πλεγμένοι με την αλήθεια μας,
μας κρατούν πίσω, από το να ζήσουμε ολοκληρωτικά
εκείνα τα όνειρα που τόλμησαν να δουν το φως του κόσμου.

Η ελπίδα μας γεμίζει τον αέρα,
αλλά ο φόβος μας σφραγίζει τη διαδρομή.
Κι έτσι, προσπαθούμε, προσπαθούμε,
να γεφυρώσουμε το χάσμα ανάμεσα στον κόσμο των επιθυμιών
και τη σκληρή πραγματικότητα του χθες.
Γιατί πάντα υποσχόμαστε με την καρδιά,
αλλά εκτελούμε με την αμφιβολία και τη διστακτικότητα.

Και ίσως, στο τέλος, να είναι οι φόβοι μας
που μας διδάσκουν περισσότερα από τις ελπίδες μας.
Ίσως, γιατί χωρίς αυτούς, δεν θα γνωρίζαμε ποτέ
την πραγματική αξία του να ζούμε τη στιγμή
και να τολμούμε να αγαπήσουμε χωρίς όρια.

Κική Κωνσταντίνου