Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

🎉 Μια Βραδιά Παραμυθιών, Αγκαλιών και Θεάτρου Σκιών στο Κόκκινο Σπίτι! 🎭🌟

 



Καλημέρα αγαπημένοι μου εκφραστικοί!
Ελπίζω να σας βρίσκω γεμάτους έμπνευση και καλοκαιρινό φως, γιατί χθες το βράδυ ζήσαμε κάτι μαγικό!

Την Τρίτη 17 Ιουνίου, στο αγαπημένο Κόκκινο Σπίτι στη Χαλκίδα, πραγματοποιήθηκε μια ξεχωριστή εκδήλωση του Συλλόγου Γονέων & Κηδεμόνων Παιδικών Σταθμών Χαλκίδας, γεμάτη γέλιο, φαντασία και συμμετοχή!

Το πρόγραμμα περιλάμβανε:

Διαδραστική αφήγηση παραμυθιών προσχολικής ηλικίας,
🎭 Και στη συνέχεια, την παράσταση Καραγκιόζη "Ο Ιππότης και η Αρχόντισσα" από τον ταλαντούχο Γιάννη Σταύρου.

📚 Τα παραμύθια αφηγήθηκε η εξαιρετική νηπιαγωγός Μαριάννα Χρυσάγη, με τη ζεστή, εκφραστική φωνή της και την ξεχωριστή παρουσία της, που μάγεψε μικρούς και μεγάλους. Ήταν εκείνη που έδωσε φωνή στις ιστορίες, που με τόση αγάπη και φροντίδα έχω γράψει. Η συμβολή της ήταν καθοριστική!

🖍️ Μετά την αφήγηση, τα παιδιά συμμετείχαν σε δραστηριότητες εμπνευσμένες από τα παραμύθια, όπως:

  • Ζωγραφική του δέντρου της ιστορίας μας ✍️🌳

  • Δημιουργικές κινήσεις και αναπαράσταση σκηνών

  • Αγκαλιές, φωνές, παλαμάκια και αυθεντική χαρά!

Η ενέργεια των παιδιών, η συμμετοχή τους, η ευγένεια και η προθυμία τους ήταν απλά συγκινητική.

🙏 Εκ μέρους του συλλόγου θέλω να εκφράσω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους όσους βρέθηκαν κοντά μας και στήριξαν αυτή την όμορφη βραδιά.

🍿 Ευχαριστούμε θερμά τις μαμάδες που με αγάπη και φροντίδα ετοίμασαν ποπ κορν, κούκις και καπκέικς, προσφέροντας γεύσεις χαράς και ενισχύοντας τον Σύλλογο με τη δράση τους.

🧃 Ιδιαίτερη αναφορά αξίζει ο μεγάλος μας χορηγός, το Μάρκετ Τροφίμων "Κώστας Ιωαννίδης", ο οποίος προσέφερε δωρεάν χυμούς στον Σύλλογό μας, συμβάλλοντας έτσι στην ενίσχυση του ταμείου μας μέσα από τη διάθεσή τους στο κοινό.
Η γενναιόδωρη υποστήριξή του είναι πολύτιμη και τον ευχαριστούμε θερμά για την έμπρακτη αλληλεγγύη του!

🌱 Τέτοιες δράσεις αποδεικνύουν τη δύναμη της συνεργασίας, της δημιουργικότητας και της αγάπης για τα παιδιά.
Ας ευχηθούμε να συνεχίσουμε να διοργανώνουμε τέτοιες όμορφες εκδηλώσεις, που ενώνουν, διδάσκουν και... γεμίζουν τις καρδιές όλων μας!

 


📚 Τα Παραμύθια της Βραδιάς

Διαδραστικό Παραμύθι 1: Ο Μικρός Λύκος που Έμαθε να Λέει «Καλημέρα!»

Συμμετοχή παιδιών: φωνές, επαναλήψεις, χειρονομίες

Μια φορά κι έναν καιρό, μέσα στο δάσος, ζούσε ένας μικρός λύκος που ποτέ δεν έλεγε καλημέρα!
Όταν ξυπνούσε το πρωί, έβγαινε έξω και έβλεπε το λαγό, την κουκουβάγια, την αλεπού, και τον σκαντζόχοιρο.
Αλλά ποτέ δεν έλεγε… τι λέμε παιδιά;
(Όλα τα παιδιά φωνάζουν) Καλημέρα!

Έτσι λοιπόν, ο λαγός του είπε:
— Μικρέ Λύκε, αν δεν λες "Καλημέρα", οι φίλοι σου θα λυπούνται.

Ο λύκος σκέφτηκε λίγο… και την επόμενη μέρα, σηκώθηκε από το κρεβάτι του, τεντώθηκε (παιδιά κάνουν "τρίιιν!" σαν να τεντώνονται), και βγήκε έξω.
Είδε τον λαγό και είπε:
— Ε… Κα… Κα… Καλιμέρι!
(Τα παιδιά τον διορθώνουν δυνατά) Κα-λη-μέ-ρα!

Ο λύκος χαμογέλασε και το είπε σωστά:
ΚΑΛΗΜΕΡΑ!!!

Όλα τα ζώα χειροκρότησαν (τα παιδιά χτυπούν παλαμάκια) και φώναξαν κι εκείνα δυνατά:
(Όλα τα παιδιά): Καλημέρα, Λύκε!

Από τότε, ο λύκος έγινε ο πιο ευγενικός λύκος του δάσους!
Μήνυμα: Οι ευγενικές λέξεις ανοίγουν πόρτες και… καρδιές!

 


 

Διαδραστικό Παραμύθι 2: Το Δέντρο που Ήθελε Ν’ Αγκαλιαστεί

Συμμετοχή παιδιών: κινήσεις, ήχοι ζώων, "αγκαλιές"

Σε μια όμορφη αυλή μεγάλωνε ένα μικρό δεντράκι. Το δεντράκι ένιωθε μοναξιά και ήθελε πολύ μια αγκαλιά.
Κοίταζε τα παιδάκια να παίζουν και έλεγε:
— Εγώ δεν μπορώ να παίξω… αλλά μήπως κάποιος θέλει να με αγκαλιάσει;
(Ρωτάμε τα παιδιά): Θέλετε να του δώσουμε μια αγκαλιά;
(Τα παιδιά τρέχουν ή κάνουν κίνηση σαν να αγκαλιάζουν το δέντρο)

Το δέντρο χαμογέλασε και είπε:
— Σας ευχαριστώ! Θέλετε να παίξουμε μαζί;

Και τότε, ήρθαν διάφορα ζωάκια:
🦋 Μια πεταλούδα πέταξε γύρω του (τα παιδιά κάνουν φτερουγίσματα με τα χέρια)
🐦 Ένα πουλάκι κελάηδησε (τα παιδιά κάνουν τσίου-τσίου)
🐿 Ένας σκίουρος σκαρφάλωσε πάνω του (τα παιδιά κάνουν σκαρφαλώματα με τα χέρια)
Και όλα μαζί τραγούδησαν:
(Ρυθμικά με παλαμάκια)

Το δέντρο μας γελάει,
όταν το αγκαλιάει
ο ήλιος, τα παιδιά,
και κάθε ζωάκι απλά!

Το δέντρο από τότε δεν ξαναένιωσε μόνο. Είχε φίλους, τραγούδια και πολλές… αγκαλιές!
Μήνυμα: Μια αγκαλιά μπορεί να κάνει κάποιον να ανθίσει.

 

🌙 Και κάπως έτσι, μια καλοκαιρινή βραδιά ντύθηκε με φως, παραμύθια και παιδικά χαμόγελα. Οι λέξεις έγιναν αγκαλιές, οι αγκαλιές έγιναν εικόνες, κι οι εικόνες ζωγράφισαν στις καρδιές μας αναμνήσεις. Γιατί όταν οι μεγάλοι γίνονται παιδιά και τα παιδιά πρωταγωνιστές, τότε γεννιέται η μαγεία. Ας κρατήσουμε αυτή τη νύχτα σαν μια χρυσόσκονη στις παλάμες μας… και ας ευχηθούμε να ξαναβρεθούμε κάτω από τον ίδιο ουρανό, με ιστορίες, χρώματα και όνειρα που συνεχίζουν να ανθίζουν.

Σχόλια

  1. Πραγματική μαγεία είναι να μπορείς να βάλεις να συμμετέχουν τα παιδιά μέσα σε ένα παραμύθι Κική μου και να τους μεταδίνουμε όμορφα μηνύματα. Το ξέρω από το μικρούλη μας ετών 3,5 που θα πάει φέτος προ νήπιο πόσο του αρέσουν τα μικρά παραμύθια μου, που διάβαζα στην μαμά του όταν εκείνη ήταν στην ηλικία του! 😄
    Να δίνουμε όμορφα παραδείγματα στα παιδιά με την δική μας συμπεριφορά μέσα στο σπίτι.
    Να περνάς όμορφα Κική μου με ότι κάνεις. Καλή σου μέρα φιλιααα! 🤗

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ, Ρούλα μου αγαπημένη, πόσο γλυκιά και αληθινή είσαι όπως πάντα! 💖
      Δεν υπάρχει μεγαλύτερη μαγεία από το να μοιραζόμαστε παραμύθια με τα μικρά μας και να βλέπουμε τα ματάκια τους να λάμπουν… Είναι οι στιγμές που μένουν για πάντα χαραγμένες στην καρδιά.
      Κι εσύ, με τον μικρούλη σας και τις όμορφες ιστορίες που συνεχίζονται από γενιά σε γενιά, είστε το πιο γλυκό παράδειγμα αγάπης και σύνδεσης! ✨
      Σε ευχαριστώ για την παρουσία σου, τη στήριξη και τα λόγια σου — πάντα γεμάτα ζεστασιά.
      Να είστε όλοι καλά και να περνάτε υπέροχα μαζί!
      Πολλά φιλιά! 🤗🌷

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Nέο Διαδικτυακό Δρώμενο - Καλοκαιρινός Θησαυρός: Τα Κρυμμένα Σημεία της Γειτονιάς μας - Η Βρύση «Μαυρομαντήλα»

Καλημέρα, εκφραστικοί μου φίλοι! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Υπάρχει χώρος και όρεξη για ένα ακόμη καλοκαιρινό διαδικτυακό δρώμενο στη γειτονιά μας; Νομίζω πως ναι! 😉 Ελάτε λοιπόν να σας παρουσιάσω τη δική μου ιδέα, η οποία εύχομαι να μην σας μπερδέψει, αλλά αντίθετα να σας βάλει στη διαδικασία της συμμετοχής και του μοιράσματος — η οποία, φυσικά, είναι ανοιχτή και αφορά όλο το καλοκαίρι. Εύχομαι να την απολαύσετε! Το concept είναι απλό: 🌞 Καλοκαιρινός Θησαυρός: Τα Κρυμμένα Σημεία της Γειτονιάς μας 🌿 Έχεις κάποιο αγαπημένο, κρυφό σημείο στη γειτονιά που λίγοι γνωρίζουν; Εκείνη τη γωνιά που σε μαγεύει, το μικρό μονοπάτι που ανακαλύπτεις στα καλοκαιρινά σου περπατήματα ή το μυστικό μέρος με την πιο όμορφη θέα; 📸 Μοιράσου μαζί μας μια φωτογραφία, ένα βίντεο, ένα τραγούδι ή ήχο που στο θυμίζει, μια ιστορία ή μια σύντομη περιγραφή. Αν θέλεις, πρόσθεσε και οδηγίες για να το βρούμε κι εμείς! Ας φτιάξουμε μαζί έναν χάρτη με τους μικρούς θησαυρούς που κρύβει η γειτονιά μας — να τα αν...

Ντύθηκε Θάλασσα

Ντύθηκε θάλασσα, όχι για να εντυπωσιάσει — αλλά γιατί δεν άντεχε πια να είναι στεριά. Άφησε πίσω της τους δρόμους, τα χαρτιά με τις εκκρεμότητες, τις λέξεις που δεν ειπώθηκαν ποτέ. Έπλεξε τα μαλλιά της με φύκια, φρόντισε να μπλέξει μέσα κι έναν μικρό ιππόκαμπο. Κανείς δεν τον είδε να κρύβεται, παρά μόνο ο άνεμος, που της μιλούσε σαν παλιός εραστής. Αστερίες για πιάστρες. Λευκά, χρυσά, κοκκινωπά — έστεκαν ήσυχα πάνω στους κυματισμούς των μαλλιών της, σαν να ήξεραν πως εκεί ανήκουν. Το φόρεμά της από διάφανο νερό. Στιγμές που κυλούν, λάμψεις ήλιου, μυστικά που άκουσαν τα βράχια και κράτησαν. Στο λαιμό της κρεμόταν ένα κοχύλι. Αν το πλησίαζες, θα άκουγες τη φωνή της — όχι να λέει λόγια, αλλά να τραγουδά παλιούς αποχαιρετισμούς. Περπατούσε ξυπόλυτη στην άμμο. Τα πόδια της δεν άφηναν ίχνη, λες και η γη δεν ήθελε να την κρατήσει, λες και της έδινε την ελευθερία να φεύγει όποτε το θελήσει. Πίσω της, τα παιδιά την φώναζαν "θεά", οι γέροι την κοιτούσαν με τα μάτ...