Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Μπέτυ, το ατίθασο μελομακάρονο (μέρος τέταρτο και τελευταίο)

 

Εκφραστικοί μου καλημέρα και χρόνια πολλά. Με υγεία και χαρά!

Ευχαριστώ για την αγάπη που δείξατε στη "Μπέτυ, το ατίθασο μελομακάρονο"

Εδώ: https://ekfrastite.blogspot.com/2020/12/blog-post_89.html για το πρώτο μέρος του παραμυθιού.

Εδώ: https://ekfrastite.blogspot.com/2020/12/blog-post_21.html 

για το δεύτερο. 

Εδώ:  https://ekfrastite.blogspot.com/2020/12/blog-post_23.html

το τρίτο 

Και πιο κάτω, η συνέχεια της..


Εκείνο το βράδυ, δεν της άρεσε της Μπέτυς, θα προτιμούσε να μη το είχε γνωρίσει. Σε καμία περίπτωση, δεν περίμενε η περιπλάνηση και η εξερεύνησή της στον κόσμο μας, να είχε τέτοιες – επικίνδυνες και μελαγχολικές -  πτυχές.

Πίστευε πως ο κόσμος μας  είναι καλός, ειρηνικός, γεμάτος αγάπη και χαρά. Θεώρησε πως θα ηταν καλύτερος από τον δικό της κόσμο που ήταν  γλυκός, στοργικός, μαγικός, γιορτινός, γεμάτος αγάπη και ευτυχία αλλά σε καμία περίπτωση, δεν περίμενε τα μελένια της μάτια, να αντικρίσουν όλα όσα αντίκρισαν εκείνη τη νύχτα. Έπιανε τον εαυτό της να προσεύχεται να σταματήσει το κακό που συναντούσε και ένιωθε ευγνώμων που δεν ήταν ορατή. Αν ήταν ορατή, ένιωθε σίγουρη, πως θα της είχε συμβεί κάτι άσχημο, είτε από τους κακούς ανθρώπους που συνάντησε, είτε από τα αυτοκίνητα που έτρεχαν και ήταν έτοιμα, στο λεπτό, να τη διαλύσουν.

Της έλειπε ο Σκύλος, της έλειπε η κυρία Μάρω, ο κύριος Νίκος, ακόμη και η Τέζι, η λευκή τους γάτα, της έλειπε κι αυτή. Δεν είχε μείνει πολύ στο κόσμο μας, δεν είχε γυρίσει όλα τα μέρη που στα όνειρά της είχε διαβεί, δεν είχε γνωρίσει ανθρώπους, ζώα, άλλα μελομακάρονα, δεν ήξερε αν θα μπορούσε να γίνει από κάποιους άλλους ορατή, το μόνο που ήξερε, είναι πως ο Σκύλος είχε δίκιο για τη νύχτα στον κόσμο μας και πως ίσως να ήταν καλύτερα, αν τον είχε ακολουθήσει, όμως για κάποιο λόγο, άκουγε το ένστικτό της, που της έλεγε πως μόνη, έπρεπε να κάνει αυτό το ταξίδι στον κόσμο μας. Ίσως να ήταν ένα μικρό πέρασμα,  μία περιπέτεια, ίσως να έπρεπε να πάει και κάπου αλλού, ίσως στο μέλλον, κάποια στιγμή, να ερχόταν πάλι, όμως ένιωθε βαθιά μέσα της πως δεν ανήκει εδώ, πως απόλαυσε αυτό το ταξίδι αλλά κάτι της έλειπε, κάπου ήθελε να πάει, ήξερε πως δεν ανήκει εδώ, ανήκει κάπου αλλού και της έλειπε η οικογένειά της. Θυμήθηκε την αγάπη της κυρίας Μάρως και του κυρίου Νίκου προς τη γάτα τους αλλά και την αγάπη της γάτας προς αυτούς και αισθάνθηκε μια αστείρευτη φλόγα, να φυτρώνει μέσα στην κανελένια καρδιά της.

Κοίταξε το χώρο γύρω της και διαπίστωσε πως είχε βρει καταφύγιο σε ένα σκοτεινό στενό, κάτω από μία όμορφη γλάστρα. Της έκανε εντύπωση που βρισκόταν η γλάστρα σε εκείνο το σημείο αλλά ένιωσε ζεστασιά και ευγνωμοσύνη που υπήρχε εκεί. Παρατηρώντας το όμορφο λουλούδι που βρισκόταν μέσα της, το Αλεξανδρινό, ή αλλιώς, το Λουλούδι των Χριστουγέννων, έλαμψαν τα ματάκια της και φωτίστηκαν από δυο χρυσά αστέρια.

Μέσα από έναν παράλληλο δρόμο, που άνοιξε μπροστά της, εμφανίστηκε σαν οπτασία, μια ψηλή φωτεινή γυναίκα, με πράσινο και κόκκινο φαρδύ φόρεμα, με πολλά κοσμήματα – στολίδια στο λαιμό της και ένα χρυσό στέμμα - σε σχήμα αστεριού - στα μαλλιά της.  Όμορφα συναισθήματα πλημμύρισαν τη καρδιά της και ένα έντονο φως που ξεχύθηκε, μέσα από την περίεργη γυναίκα, την έκανε να δει έναν άλλο κόσμο, τον κόσμο της, το σπίτι της, την οικογένειά της. Πολλά χρώματα, έντονα, ζωηρά, μυρωδιές και γεύσεις ξεπηδούσαν, παραμύθια, ήχοι από χαμόγελα και μπάντες, μολυβένια στρατιωτάκια, ελάφια, ξωτικά και ένας πανέμορφος Άγιος Βασίλης, την έκαναν να σηκωθεί όρθια, να πλημμυρίσει από ευτυχία και να ξεκινήσει να πανηγυρίζει για όλη αυτή την μαγική εικόνα που έβλεπε μπροστά της. Ξαφνικά, η γιορτινή γυναίκα, ανοίγει την αγκαλιά της και η μικρή Μπέτυ, τρέχει προς το μέρος της, αποκαλώντας τη «Μαμά».  Τα φώτα σβήνουν και όλα στο χώρο ήταν όπως ήταν πριν, χωρίς τη Μπέτυ όμως.

Αρκετά χιλιόμετρα πιο πέρα, ο Σκύλος, έχοντας το μαγικό κίτρινο κασκόλ της Μπέτυ, τυλιγμένο στο λαιμό του, ανοίγει τα μάτια του και κοιτάει τον ουρανό. Ένα πανέμορφο, μελένιο αστέρι, τον κοιτά και του χαμογελά. Τα όμορφα δόντια του, δόντια που μοιάζουν με δόντια γαϊδάρου εμφανίζονται και το αστέρι κάνει κυκλικές κινήσεις στον ουρανό κάνοντάς τον να γελάσει υπερήφανα. Ξαφνικά βλέπει έναν νέο, να του χαμογελά. «Νομίζω πως σήμερα είναι η τυχερή σου μέρα, μικρέ. Έλα να πάμε σπίτι μας».

 

 

_______________ΤΕΛΟΣ_____________

 

 

Ελπίζω να απολαύσατε τη "Μπέτυ, το ατίθασο μελομακάρονο" όσο εγώ! Με γέμισε χαρά, εικόνες και το είχα ανάγκη όσο άλλοτε!

 

 

Καλή συνέχεια στην εορταστική περίοδο.

Εύχομαι να είστε καλά και να περνάτε όμορφα.

Εμείς, θα τα πούμε με το νέο έτος! 

Αυτή η ανάρτηση ήταν προγραμματισμένη για σήμερα, οπότε θα τα πούμε με το νέο έτος, σε φυσικό χρόνο.

Σας φιλώ και σας εύχομαι κάθε καλό!

Καλή χρονιά! Με υγεία και χαρά!

 

Σχόλια

  1. Όμορφο παραμύθι και το τέλος όπως έπρεπε.
    Να περνάς καλά Κική μου
    Χρόνια σου πολλά και ο νέος χρόνος ας είναι ευλογημένος
    Τα φιλιά μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Με πολύ λίγα λόγια θα έλεγα ένα όμορφο παραμύθι που έγινε εικόνα να κάνει ομορφότερες τις μέρες, ιδιαίτερα αυτές τις Χριστουγεννιάτικες. Μπράβο Κική!
    Χρόνια Πολλά με υγεία και πολλές εμπνευσμένες ιδέες τον καινούργιο χρόνο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τελικά η περιπέτεια του μελομακάρονου είχε και τα καλά της. Το τέλος του τρυφερό όπως πρέπει να είναι στα παραμύθια.
    Χρόνια πολλά Κική μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πολύ όμορφο παραμύθι η Μπέτυ. Η μικρή Μπέτυ. Με όλους τους χαρακτήρες ολόγυρά της. Τα δικά της όνειρα, τις απόπειρές της αλλά και την επιστροφή της στο μέρος που την αγαπούν.
    Χαίρομαι που η ψυχή σου μας έδωσε ένα ακόμα γραπτό σου καλή μου. Να σου ευχηθώ ολόψυχα καλή Πρωτοχρονιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Κλείνεις όμορφα την χρονιά με το ωραίο σου παραμύθι, Κική μου, και θέλω να σου ευχηθώ ο νέος χρόνος να είναι πολύ καλύτερος για σένα και για όλους τους αγαπημένους σου, με υγεία και πολλές χαρές! Καλή Πρωτοχρονιά!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Καλή Χρονιά Κική μου, με πολλά ακόμη παραμύθια σου εύχομαι...!
    Ήταν πολύ όμορφο και περιμένα με αγωνία το τέλος...να έχεις μια χρονιά γεμάτη αγάπη και όμορφες, χαρούμενες στιγμές :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Καλη χρονια με υγεια,αγαπη κ πολλες ευτυχισμενες στιγμες!Οτι επιθυμεις κοριτσι!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Κική μου περίμενα πως και πως να τελειώσει να το διαβάσω στον μικρό.
    Πολύ τρυφερή η σκέψη σου, πολύ όμορφη η ιστορία σου ειλικρινά!
    Ο μικρός την χάρηκε με την ψυχή του. Τον εντυπωσίασε που πίσω από το πρόσωπο κρυβόταν ένα ατίθασο μελομακάρονο και τον κράτησε μέχρι το τέλος με προσμονή.

    Εύχομαι πάντα να γράφεις από καρδιάς, το κάνεις με ξεχωριστό τρόπο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΣΤΗΝ ΚΑΣΤΟΡΙΑ ΠΗΓΑΖΕΙ ΑΓΑΠΗ!

    Έως το τέλος του κόσμου λοιπόν... Έως.... Και μεταφορικά και κυριολεκτικά Σαν επιφώνημα... Πάντα ένα επιφώνημα.. Ένα επιφώνημα θαυμασμού, απόγνωσης, πολλών συναισθημάτων και ένωσης... Πάντα Ένωσης! ~~ Η Αγάπη Δηλώνει Πιστεύω - Κική Κωνσταντίνου Εκδόσεις Ανατολικός Η πανέμορφη φωτογραφία μας έρχεται από τα τρυφερά και δημιουργικά χεράκια μιας γυναίκας που αγαπώ και θαυμάζω! Κι όπως η ίδια μου είπε, άργησε αλλά έχει τη θέση που του αξίζει, επειδή περίμενε, υπομονετικά και καρτερικά! Ευχαριστώ ολόψυχα αγαπημένη μου, Alexandra Mouriopoulou !         Η κατανομή του χώρου ήταν άρτια μοιρασμένη και δομημένη στις δύο πλευρές με σκοπό και τα δύο μέρη να είναι ίδια. Ότι υπήρχε στη μία πλευρά υπήρχε και στην άλλη. Ακόμη και οι πετρούλες που στόλιζαν τις ρίζες των μεγάλων δέντρων ήταν ίδιες μεταξύ τους. Ήταν προφανές! Το πρόσωπο που είχε αναλάβει την φροντίδα και την επιμέλεια του κήπου εκτός από το ότι αφιέρωνε πάρα πολύ χρόνο σε αυτόν, για κάποιο ιδιαίτερο λόγο ήθελε και τα δύο

ΔΙΑΦΟΡΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΜΠΛΟΚΟΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΜΑΣ

Κρατώ στα χέρια μου το Λογοτεχνικό Ημερολόγιο 2020 απο το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλλονιάς "Κέφαλος" , όπου συμμετέχω με τρία έργα μου. Ξεφυλλίζοντας το, ανάμεσα σε τόσους δημιουργούς και έργα, νιώθω υπερήφανη και ευγνώμων. Τα συγχαρητήρια μου, σε όλους! Eπίσης, ΕΔΩ, μπορειτε να διαβασετε μια υπέροχη συνέντευξη του δικού μας "Σκρουτζάκου"  Giannis Koutris !! Συγχαρητήρια αγαπημένε μου φίλε! Ακόμη, σας έχω δύο εξαιρετικές προτάσεις, δικών μας πάλι, αγαπημένων προσώπων! "Στα παπούτσια των άλλων¨" το νέο βιβλίο της Μαρίας Κανελλάκη, εκδ. 24γραμματα Ανατομικές ιστορίες παντός καιρού και εδάφους, σε ποικιλία δερμάτων και χρωμάτων, για όλες τις (χ)ώρες και για όλα τα πέλματα. Η νέα τάξη υποδημάτων θέλει έντονες αντιθέσεις και άτολμους βηματισμούς. Σ’ αυτό το καλαπόδι κατασκευάστηκαν και οι ιστορίες του βιβλίου. Ψηλοτάκουνες γόβες για «φλατ» ήρωες και παπούτσια γδαρμένα για ανθρώπους-λουστρίνια. Ολοκαίνουργια

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να