Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΦΥΛΛΟ ΚΑΙ ΚΟΡΜΟΣ - ΚΙΚΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ





Ξέρεις τι γίνεται;
Αν μείνεις, θα είσαι νεκρό...

Προσπαθώντας να εξοικονομήσεις ενέργεια, κοινώς - να μεγαλώσεις την διαδικασία της ζωής - πρέπει να σκοτώσεις τα φύλλα σου, για να καταφέρεις και πάλι την Άνοιξη, να αναστηλωθείς.

Θυσιάζεις ή θυσιάζεσαι;
Μονάχο στέκεις
Έρημο
Κηφήνας, κανείς

Ξέρεις τι γίνεται;
Για να παραμείνεις ζωντανό πρέπει πάνω από όλα να φερθείς εγωιστικά μα και να παρατείνεις, την αγωνία όλων όσων, σε συμπορεύονται.

Αν ο κορμός σου ήταν καρδιά
σκληρή θα θέλαν να 'ναι
μα σαν βολβό τρυφερό, νιώθω τον κάθε ξέπνοο χτύπο σου.
Σαν να φυτρώνει ο σκοπός, εκεί που οι δεύτερες ευκαιρίες, τελειώνουν.

Ξέρεις τι γίνεται;
Φοβάται η πλάση την ανατροπή και οι άνθρωποι, τρέμουν κάθε λαβυρινθιακό κύμα.

Πέρα από τις φωτοχημικές δραστηριότητες, κύτταρα και φωτοσυνθέσεις, είναι που βάλλομαι από παντού να υποστηρίξω την κάθοδο, σε ένα ακόμη ποίημα.

Ξέρεις τι γίνεται;
Εγώ, για σένα φύλλο ήθελα να μιλήσω
Όμως πάντα, θα πλαγιάζω στον κορμό σου

~~ ΦΥΛΛΟ ΚΑΙ ΚΟΡΜΟΣ - ΚΙΚΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Ένα ποίημα που έγραψα μόλις για να συμμετάσχω στις "Ιστορίες Φθινοπώρου" που εμπνεύστηκε η αγαπημένη μου φίλη Μαρία Νικολάου και το λογοτεχνικό ιστολόγιο "Το Κείμενο".

Εδώ: http://tokeimeno.blogspot.com/2018/09/blog-post_11.html για περισσότερες πληροφορίες.

Ευχαριστούμε, Μαρία μου.

___________

Εκφραστικοί μου, καλημέρα.
Ελπίζω να σας βρίσκω καλά.
Εδώ και καιρό, ήθελα να γράψω  τη δική μου ιστορία ή το δικό μου ποίημα, για το φθινοπωρινό δρώμενο της Μαρίας μας, αλλά δεν τα είχα καταφέρει.
Για να είμαι ειλικρινής, πριν λίγο καιρό είχα γράψει ένα ποίημα με τίτλο "Φθινόπωρο", το οποίο και θα μπορούσα να είχα παρουσιάσει ως συμμετοχή αλλά δεν το έκανα γιατί δεν το έγραψα με βάση το δρώμενο - όπως το σημερινό - οπότε ενεργειακά, το ένιωθα λάθος.
Σήμερα λοιπόν και με βάση αποκλειστικά  - το υπέροχο για εμένα δρώμενο - σας παρουσιάζω την συμμετοχή μου.


Έτσι, για να τις διαβάσετε και εσείς, εγώ τις παρακολουθώ με θέρμη και αστείρευτο ενδιαφέρον, να ξέρετε.
Ακόμη, σας έχω και κάτι άλλο.
Τον τελευταίο καιρό ανακάλυψα - κάτι που ήδη ήξερα - αλλά πλέον του έδωσα "σάρκα και οστά".
Τι εννοώ...
Πάντα πίστευα πως γράφω σαν να μιλάω και με τον καιρό που περνά - διαπίστωσα - πως με την απαγγελία, μπορώ να επικοινωνήσω καλύτερα τα μηνύματα των έργων μου, οπότε άρχισα να ηχογραφώ τις απαγγελίες μου και να τις μοιράζομαι με τους φίλους μου στο φεισμπουκ, οπότε, ηχογράφησα και αυτό το ποίημα και όσοι από εσάς θέλετε να το ακούσετε, θα πατήσετε απλώς επάνω στο λινκ που σας δίνω και ελπίζω να μας απολαύσετε: https://www.facebook.com/kikh.konstantinou/videos/1544820428952731/

Δεν ξέρω αν έχω δίκιο ή άδικο σε αυτή μου τη σκέψη και δεν είναι και το ζητούμενο αυτό, απλώς σκεφτόμενη πως μπορώ να επικοινωνήσω καλύτερα με αυτόν τον τρόπο τους συμβολισμούς μου, θέλησα να δοκιμάσω και έναν άλλο δρόμο.

Αυτά για την ώρα, εκφραστικοί.
Να περνάτε όμορφα.


Σχόλια

  1. Ξέρεις τι γίνεται; Όσο μοιραζόμαστε τόσο περισσότερο εμπνεομαστε!

    😍😍😍

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Είδα και φυσικά ...Άκουσα τι γίνεται Κική μου !!!!
    Κατ αρχήν πολύ όμορφο το Φθινοπωρινό σου ποίημα συνεχίζει αυτήν την υπέροχη εκφραστική εποχιακή σκυτάλη.
    Η Φωνή σου κρυστάλλινη, εκφραστική και αυτή.
    Πολλά μπράβο για τα εκφραστικά σου μονοπάτια. Τολμάς και μου αρέσει. Προχώρα κορίτσι μου. Ο Δρόμος είναι δικός σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Κάθε πέρασμα από το διαδικτυακό σου σπιτικό
    χαρίζει μια δροσερή αύρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μπράβο Κική!
    Δυνατό!
    Σ΄ευχαριστώ πολύ για την υπέροχη συμμετοχή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ξέρεις τι γίνεται;
    Η πένα σου είναι καταπληκτική.
    Μπράβο Κική μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Υπέροχο!! Μπράβο Κική μου είσαι καταπληκτική! Και η ιδέα σου με την απαγγελία πολύ έξυπνη. Μου αρέσει
    Φιλιά πολλά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Πολύ όμορφο Κική μου μπράβο για την όμορφη έμπνευση σου! Keep up the good work!!!!! Καλή βδομάδα 🍁🍂

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. πολύ σημαντικό να στέκεσαι σε ένα ασήμαντο ( φύλλο) υπενθυμίζοντας τους κύκλους μας. Πολύ όμορφη γραφή Κική

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Τέλειο κι έγινε ακόμα τελειότερο ακούγοντας την απαγγελία!!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Al

Καλημέρα εκφραστικοί μου, ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Α μφιταλαντεύτηκα πολύ για το εάν πρέπει και εάν θέλω πράγματι να κάνω αυτή την ανάρτηση και πότε, και τελικά αποφάσισα πως θέλω. Η ψυχή μου δηλαδή, θέλει.  Ί σως συνέβαλε και το γεγονός ότι η τελευταία μου ανάρτηση στο blog είχε ιδιαίτερα μεγάλη απήχηση, κάτι που ένιωσα σαν σημάδι πως "περιμένετε" να διαβάσετε κάτι από εμένα.   Παρότι μου ζητήθηκε νωρίτερα να ανοίξω την καρδιά μου και να πω όσα νιώθω, δεν το έκανα και δεν το μετανιώνω. Το έκανα όμως εκεί που έπρεπε, την ώρα που έπρεπε, και βλέποντας ένα ανθρώπινο ενδιαφέρον για το αν είμαι καλά, εγώ.  Τούτη η ανάρτηση, λοιπόν, δεν θα δημοσιευθεί τη στιγμή που γράφεται, θα προγραμματιστεί και θα δημοσιευθεί λίγο αργότερα και ίσως να είναι η πρώτη φορά που θα έχω κλειστά τα σχόλια και ο λόγος αυτού, γιατί το αντιλαμβάνομαι σαν μία πράξη "Αντίου".  Η παρομοίωση ποιητικά, θα ήταν σαν να κλείνεις μια πόρτα και να μην έχεις ανάγκη να ακούσεις ή να δεις κάτι άλλο γιατί...

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Η Μουσταλευριά

Καλημέρα εκφραστικοί μου! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Σήμερα ένιωσα την ανάγκη να γράψω ένα διήγημα από εκείνα, τα αγαπημένα, που με γυρίζουν τόσο πίσω, σε μια ζεστή αγκαλιά… Ήταν απόγευμα, πριν λίγες μέρες, όταν με κέρασαν μια μουσταλευριά από ένα μικρό μίνι μάρκετ της γειτονιάς μου. Το φτιάχνει μια τοπική, οικογενειακή επιχείρηση. Δεν ξέρω αν ήταν η γεύση της, η υφή της ή η μυρωδιά του μούστου που με χτύπησε κατευθείαν στην καρδιά. Πάντως, δεν ήταν ούτε τόσο νόστιμη ούτε τόσο όμορφη (εξωτερικά) όπως ήταν η δική της. Ξαφνικά βρέθηκα αλλού. Σαν να γύρισα πίσω, πολλά χρόνια πριν. Εκεί, στο χωριό… Στην αυλή της γιαγιάς, της δικής μου της λεβέντισσας. Με το χώμα να μυρίζει φθινόπωρο και τα τζιτζίκια να έχουν πια σωπάσει. Με τα ρούχα πλυμένα στο πλυσταριό και έπειτα απλωμένα στο  σχοινί και το πατητήρι γεμάτο σταφύλια που μας περίμεναν υπομονετικά. Κι όλα αυτά πλαισιωμένα με τη μυρωδιά του ασβέστη όταν ασβέστωνε το σπίτι της. Η εποχή του τρύγου… Αχ, αυτή η εποχή πόσο γρήγορα πάντ...