Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η ΨΥΧΗ ΜΑΣ ΧΟΡΕΥΕΙ


" Έρωτας – δίχως ν’ αγαπάμε
Ζωή – χωρίς ποτέ να ζούμε
Έλα λοιπόν κι απόψε, ας πάμε
να χορέψουμε ή να σκοτωθούμε
Τι μπέρδεμα η ζωή μας, τι ιστορία… "

Βύρων Λεοντάρης, «Ψυχοστασία», Ύψιλον/βιβλία
______

Γι' αυτό λοιπόν, κάπου εκεί κοντά στα Χριστούγεννα, θα πάμε να χορέψουμε και όχι να σκοτωθούμε.
Γιατί η ζωή μας είναι μπέρδεμα, είναι ιστορία, είναι όμως και παράσταση, με έκφραση σώματος και ψυχής.

Τι μπορεί να συμβεί όταν ο χορός και η ποίηση ενώσουν τις δυνάμεις τους; Θα το ανακαλύψετε μαζί μας, σε λίγους μήνες.

Σε μια γιορτινή παράσταση, για την οποία θα σας ενημερώσω και στο άμεσο μέλλον.

Σε όμορφες συνεργασίες δημιουργικών ανθρώπων, που δεν επαναπαύονται στις συνηθισμένες επιδείξεις και θέλουν κάτι πιο βαθύ, κάτι πιο ουσιαστικό και κάτι, που να συνδυάζει πολλών μορφών έκφρασης και τέχνης.

Σε όσα θα έρθουν.

Σύντομα λοιπόν, μαζί με την σχολή χορού 4Dance Academy - Σχολή χορού θα σας παρουσιάσουμε μια παράσταση με ποίηση (στίχους δικούς μου) και χορογραφίες δασκάλων και μαθητών.

Χαρούμενη για αυτή την συνεργασία και ανυπόμονη, για την παράσταση χορού και ποίησης που θα έρθει.

Ένα μεγάλο ευχαριστώ στους ιδιοκτήτες της σχολής που θα δώσουν στα ποιήματά μου κίνηση και μελωδικό ρυθμό και ακόμη ένα μεγάλο ευχαριστώ για την φωτογραφία - πορτρέτο που μας χάρισαν.

"Κάθε Λάφυρο και ένας Προσωπικός Φεγγίτης λοιπόν"
Και στη προκειμένη περίπτωση, τόσο το "λάφυρο" μα όσο και ο "φεγγίτης", θα είναι ο χορός μας.


_________


Όλα, ξεκίνησαν κάποτε, σαν σκέψη, σαν ποίημα αν θέλετε, έτσι:


Η ψυχή μου χορεύει,
αντισταθμίζει όλους τους άγραφους νόμους
της ολότελης βαρύτητας.

Διαγράφω νοητούς κύκλους,
βήματα, σε τέμπερες που πάγωσαν σαν αίμα.
Αφέσου στο παιχνίδι της σιγής
και καθήλωσε με ένα σου μόνο βλέμμα.

Είναι εκείνο το βλέμμα,
εκείνο,

το βλέμμα της ψυχής.


~ Η Ψυχή μου Χορεύει - Κική Κωνσταντίνου


Κι είναι που ο διάβασα αυτό το υπέροχο ποίημα - τυχαία - κάποια στιγμή στη ζωή μου:



Τόσα φιλιά – μα δίχως χείλη
τόσες αφές – μα δίχως χέρια
τόσοι φρουροί – μα δίχως πύλη
τόσες ειδήσεις – δίχως περιστέρια

Τόσοι αγώνες – δίχως μάχη
τόσες μαγείες – δίχως θάμα
Κρυφά θα φύγει δίχως να ’χει
Αφήσει ούτε ένα ίχνος η γενιά μας

– Άλισον, Τζέφρυ, Ουίλλιαμ, Σάντυ…
Τους ήξερες ποτέ; Άγνωστά μας
ονόματα στην αλισάχνη
τώρα που βούλιαξαν πια τα δικά μας

Έρωτας – δίχως ν’ αγαπάμε
Ζωή – χωρίς ποτέ να ζούμε
Έλα λοιπόν κι απόψε, ας πάμε
να χορέψουμε ή να σκοτωθούμε
Τι μπέρδεμα η ζωή μας, τι ιστορία…
– Σάμπως να υπάρχει πια Ιστορία
δική σου ή άλλη… – Τι σκαλίζεις
τα σπλάχνα του ραδιόφωνου;

Ήμασταν θάλασσα κι έχουμε γίνει
σάπια βροχή και τιποτένια
Ξύσε το λούστρο των νυχιών σου,
το ρίμελ, το make up και μίλησέ μου

– Είμαστε μεσοπόλεμος, σου λέω,
ανίατα μεσοπόλεμος … Ας πάμε
λοιπόν κι απόψε, ας πάμε πάλι κάπου
να χορέψουμε ή να σκοτωθούμε…


Βύρων Λεοντάρης, «Ψυχοστασία», Ύψιλον/βιβλία



Η 4Dance είναι η πιο φρέσκια και δυναμική σχολή χορού της πόλης της Χαλκίδας. Είναι το δημιούργημα του οράματος τεσσάρων ανθρώπων που το πάθος τους είναι να κάνουν τους άλλους να περνάνε όμορφα!
Μιλάμε για τους: Αλέξανδρο - Σταμάτη Ρηγόπουλο, Βίκυ Μπασούκου, Αρετή Κόκκαλη και Νίκο Πικραμένο που σε συνεργασία και με άλλους καταξιωμένους χορευτές και δασκάλους παρέχουν μαθήματα σε όλα τα είδη χορού. Ενδεικτικά αναφέρουμε: Latin International, Αργεντίνικο Tango, Salsa, Hip Hop, Oriental, Kizomba κ.α.
Οι μαθητές τους έχουν τη δυνατότητα να συμμετάσχουν σε διαγωνισμούς χορού, σε εξετάσεις καθώς και σε εκδηλώσεις πάντα υπό την καθοδήγηση των πιο έμπειρων εκπαιδευτών του κάθε είδους. Στόχος μας η σωστή και πλήρης εκπαίδευση στο χορό που θα επιλέξει ο κάθε μαθητής σε ένα περιβάλλον άκρως ευχάριστο και δημιουργικό.


 Περισσότερες πληροφορίες εδώ: https://4dance.business.site/ και εδώ: https://www.facebook.com/4Dance-Academy-%CE%A3%CF%87%CE%BF%CE%BB%CE%AE-%CF%87%CE%BF%CF%81%CE%BF%CF%8D-1229110697106442/


Περισσότερα, θα σας έχω άμεσα.

Για την ώρα, να περνάτε όμορφα εκφραστικοί μου και να θυμάστε πως:


 Ο χορός είναι σιωπηλή ποίηση.

Σχόλια

  1. Τι ομορφο σιγουρα θα ειναι το παντρεμα αυτό της ποιησης σου Κική μου με τον χορό!!το ενα θα συτροφευει το άλλο και τα δυο μαζί μυαλό και σώμα θα συντονιστούν στην μαγεια του καλιτεχνικού αυτού συνδιασμού!!
    Καλή επιτυχία σε ότι έρθει στο μελλον..μπραβο Κικη μου φιλακιαα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Προσωπικά μου αρέσει που είσαι παντού παρούσα βρε Κική μου !
    Μάχιμη, δημιουργική. Με τα όλα σου. Τα ποιήματά, το χορό σου. Όλα.
    Περιμένω με χαρά να δω τι μας ετοιμάζεις.
    Φιλιά πολλά και καλή σας επιτυχία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αυτή η παράσταση θα πρέπει να έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον! Πολύ θα ήθελα να τη παρακολουθήσω. Καλή επιτυχία σε όλους σας και μπράβο σας για τη πρωτοβουλία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Κική μου, τι όμορφη έκπληξη! Όλα με το καλό εύχομαι, κοριτσάκι μου δημιουργικό! Περιμένουμε νέα!
    Καλό Σαββατοκύριακο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Κική σου εύχομαι καλό Σαββατοκύριακο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Έλα, ρε 'συυυ! Τί όμορφη ιδέα! Ακούγεται εκπληκτικό!
    Σίγουρα εμένα μου κέντρισε το ενδιαφέρον! Όλα να πάνε όπως ακριβώς τα ονειρεύεστε και τα σχεδιάζετε, κορίτσι μου!
    ΣΣΣΣΜΟΥΤΣ πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Al

Καλημέρα εκφραστικοί μου, ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Α μφιταλαντεύτηκα πολύ για το εάν πρέπει και εάν θέλω πράγματι να κάνω αυτή την ανάρτηση και πότε, και τελικά αποφάσισα πως θέλω. Η ψυχή μου δηλαδή, θέλει.  Ί σως συνέβαλε και το γεγονός ότι η τελευταία μου ανάρτηση στο blog είχε ιδιαίτερα μεγάλη απήχηση, κάτι που ένιωσα σαν σημάδι πως "περιμένετε" να διαβάσετε κάτι από εμένα.   Παρότι μου ζητήθηκε νωρίτερα να ανοίξω την καρδιά μου και να πω όσα νιώθω, δεν το έκανα και δεν το μετανιώνω. Το έκανα όμως εκεί που έπρεπε, την ώρα που έπρεπε, και βλέποντας ένα ανθρώπινο ενδιαφέρον για το αν είμαι καλά, εγώ.  Τούτη η ανάρτηση, λοιπόν, δεν θα δημοσιευθεί τη στιγμή που γράφεται, θα προγραμματιστεί και θα δημοσιευθεί λίγο αργότερα και ίσως να είναι η πρώτη φορά που θα έχω κλειστά τα σχόλια και ο λόγος αυτού, γιατί το αντιλαμβάνομαι σαν μία πράξη "Αντίου".  Η παρομοίωση ποιητικά, θα ήταν σαν να κλείνεις μια πόρτα και να μην έχεις ανάγκη να ακούσεις ή να δεις κάτι άλλο γιατί...

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Η Μουσταλευριά

Καλημέρα εκφραστικοί μου! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Σήμερα ένιωσα την ανάγκη να γράψω ένα διήγημα από εκείνα, τα αγαπημένα, που με γυρίζουν τόσο πίσω, σε μια ζεστή αγκαλιά… Ήταν απόγευμα, πριν λίγες μέρες, όταν με κέρασαν μια μουσταλευριά από ένα μικρό μίνι μάρκετ της γειτονιάς μου. Το φτιάχνει μια τοπική, οικογενειακή επιχείρηση. Δεν ξέρω αν ήταν η γεύση της, η υφή της ή η μυρωδιά του μούστου που με χτύπησε κατευθείαν στην καρδιά. Πάντως, δεν ήταν ούτε τόσο νόστιμη ούτε τόσο όμορφη (εξωτερικά) όπως ήταν η δική της. Ξαφνικά βρέθηκα αλλού. Σαν να γύρισα πίσω, πολλά χρόνια πριν. Εκεί, στο χωριό… Στην αυλή της γιαγιάς, της δικής μου της λεβέντισσας. Με το χώμα να μυρίζει φθινόπωρο και τα τζιτζίκια να έχουν πια σωπάσει. Με τα ρούχα πλυμένα στο πλυσταριό και έπειτα απλωμένα στο  σχοινί και το πατητήρι γεμάτο σταφύλια που μας περίμεναν υπομονετικά. Κι όλα αυτά πλαισιωμένα με τη μυρωδιά του ασβέστη όταν ασβέστωνε το σπίτι της. Η εποχή του τρύγου… Αχ, αυτή η εποχή πόσο γρήγορα πάντ...