Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αλλάζει! Με μία ευχή, με ένα θέλω, με μία προσευχή! Ας είναι! Ως προς το καλύτερο!


" Η ζωή είναι μια πορεία. Ποιά θέλεις να είναι η πορεία σου στον κόσμο μας;
Θες να είναι στεφανωμένη με λουλούδια ή με κάρβουνα; Επιλογή σου! Όμως μην επιτρέπεις τα «κάρβουνα» τα δικά σου να κάψουν τα «λουλούδια» των άλλων.
Δε θα σου πω πως θα πορευτείς στη ζωή, ούτε πως θα πολεμήσεις για να κερδίσεις τις δικές μας μάχες, θα σου πω μονάχα πως ότι καλό έχεις μέσα στην ψυχή σου αποτελεί όπλο και εφόδιο για όλους!
Τον τρόπο που θα μας προσφέρεις το περιεχόμενο της ψυχής σου μόνος/μόνη θα το ανακαλύψεις!
Δεκτικοί άνθρωποι πάντα θα υπάρχουν! Μια κοινωνία που περιμένει να αλλάξει, να γίνει πιο ανθρώπινη, πιο ζεστή όπως της αξίζει, πάντα θα ανατέλλει!
Πρόσφερε ότι μπορείς να δώσεις στον κόσμο μας εξασφαλίζοντας ένα καλύτερο αύριο και μη στεναχωριέσαι αν για κάποιους αυτό δεν είναι αρκετό!
Αν ένας άνθρωπος δεν μπορεί να δεχτεί και να κατανοήσει οτιδήποτε είναι αυτό που μπορείς και θέλεις να προσφέρεις, τότε να είσαι σίγουρος πως το πρόβλημα είναι αποκλειστικά δικό του!
Οι άνθρωποι που θέλουν σώνει και καλά να κάνεις ότι σου ζητήσουν να ξέρεις πως βαθιά μέσα τους γνωρίζουν πως είναι αποτυχημένοι ηγέτες! Κι αυτό τους πονάει!
Μην ακολουθείς τις οδηγίες άλλων! Χάραξε με τις δικές σου πατούσες τη μία και μόνη διαδρομή! Εκείνη που οδηγεί στην πλήρη Ελευθερία!
Αποδημητικά πουλιά είμαστε φίλε μου! Ας είναι το πέταγμά μας ελαφρύ σε μια αδικοχαμένη κοινωνία! Γιατί την κοινωνία δε την ορίζει ο άνθρωπος ως μονάδα αλλά το σύνολο, σαν μια προκαθορισμένη οντότητα!
Και το σύνολο είναι αυτό που πάντα θα αλλάζει! Με χαρακτηριστικά, με απόψεις, με πεποιθήσεις, με χίλιες δυο αναφορές.
Αλλάζει! Με μία ευχή, με ένα θέλω, με μία προσευχή!
Ας είναι! Ως προς το καλύτερο!"

~~ Αδικοχαμένη Κοινωνία (απόσπασμα) - Τα Λάφυρα της Ψυχής μου


Ένα μεγάλο μεγάλο ευχαριστώ στην πολυαγαπημένη μου Alexandra Mouriopoulou για την φωτογραφία των βιβλίων στην Σπιναλόγκα.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

ΧΟΡΟΙ ΤΗΣ ΕΥΒΟΙΑΣ

    Παραδοσιακοί χοροί Εύβοιας Εύβοια   Στο όμορφο νησί της Εύβοιας ο κορυφαίος χορός είναι ο καβοντορίτικος ή καλλιανιώτικος που χαρακτηρίζεται από ένα ιδιαίτερο χορευτικό και μουσικό στυλ. Άλλοι χοροί του νησιού είναι ο συρτός και ο µηλωνιάτικος, παραλλαγή του συρτού χορού. Στην περιοχή χορεύεται ακόµα ο λεγόµενος όρθιος μπάλος (διαφοροποιείται από τον κυκλαδίτικο µπάλο) από ένα ή δύο ζευγάρια. Βόρειο Εύβοια   Στη Β. Εύβοια συναντάµε περισσότερο τους λεγόµενους στεριανούς χορούς όπως τσάµικα, καγκέλια, πατινάδες και συρτούς. Από τους πιο διαδεδοµένους χορούς ήταν ο Χειµαριώτικος, οργανική αργή µελωδία που παιζόταν και µε φύλλο από κοτσύκι ή άλλο δέντρο. Ακολουθούσε ο Συρτός, ο Τσάµικος και κάποιες φορές χορευόταν και το ηπειρώτικο Στα Τρία. Όσον αφορά το Συρτό, όταν παρατηρήθηκε (µε βάση τις καταγραφές) ότι οι µεγάλης ηλικίας άνθρωποι δεν κάνουν δύο διαδοχικά σταυρώµατα αλλά πάτηµα και άρση, ειπώθηκε ότι τα σταυρώµατα "τα κάναν οι δασκά...

ΚΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΑΣΙΝΟ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε; Είστε όλοι καλά; Εγώ μια χαρά! :) Σήμερα φίλοι είχα μια έντονη, εσωτερική επιθυμία να γράψω. Τα χέρια μου δε με "έτρωγαν" ακριβώς όπως λένε κάποιοι, αλλά "πέταγαν", ήθελα έντονα να γράψω κάτι αλλά δεν ήξερα τί και πώς. Τελικά ήταν πανεύκολο να μάθω τί ήθελα. Απλώς ρώτησα τον εαυτό μου!  Λέω Κική τί θές να γράψεις; Κάτι για το πράσινο, τη φύση, την ελπίδα μου απάντησε. (Δε σας κανω πλάκα - μιλάω σε φιλαράκια και οτι λέω το εννοώ) Ε μετά κατάλαβα τί ήθελα Ήθελα να γράψω κάτι για τον αγώνα που δίνουνε (δίνουμε) εδώ και καιρό πολλά μπλοκοσπιτάκια (και όχι μόνο), ενάντια στον σκουπιδότοπο που θέλουνε κάποιοι να καταντήσουνε τη Μεσόγειο. Πατωντας ΕΔΩ και ΕΔΩ και ΕΔΩ μπορείτε να ενημερωθείτε πλήρως. Συμμετέχω και εγώ λοιπόν με το ακόλουθο κείμενο (εφόσον γίνει δεκτό) στην  πράσινη έκδοση που ετοιμάζει το ηλεκτρονικό περιοδικό Ανθρώπων Έργα , για τα χημικά που ετοιμάζονται να ξεφορτωθούν στη...