1
Δεκεμβρίου του 1955 στο Μοντγκόμερι της Αλαμπάμα. Η Ρόζα Παρκς γυρνούσε
σπίτι της έπειτα από μια κουραστική μέρα στη δουλειά της ως μοδίστρα.
Όταν άνοιξε η πόρτα του λεωφορείου, αναγνώρισε τον οδηγό, Τζέιμς Μπλέικ.
Δώδεκα χρόνια πριν, την είχε αναγκάσει να κατέβει απ’ το ίδιο λεωφορείο
και να περιμένει στη βροχή, επειδή είχε τολμήσει να μπει απ’ την
μπροστινή πόρτα, που ήταν μόνο για λευκούς. Η Παρκς
προχώρησε προς την πίσω μεριά του λεωφορείου που ήταν οι θέσεις για
τους μαύρους και έκατσε στο πρώτο ελεύθερο κάθισμα. Τρεις στάσεις μετά,
ανέβηκαν μερικοί λευκοί. Όταν ο οδηγός είδε ότι ένας απ’ τους λευκούς
είχε μείνει χωρίς θέση, απαίτησε απ’ τους μαύρους, που βρίσκονταν εκεί,
να σηκωθούν. Υπάκουσαν όλοι εκτός απ’ την Παρκς. Ο οδηγός την απείλησε
ότι θα φέρει την αστυνομία. Εκείνη δεν σηκώθηκε. Τότε ο Μπλέικ, ο
οδηγός, κάλεσε τις αρχές και η Παρκς κατέβηκε απ’ το λεωφορείο βίαια, με
τη συνοδεία δύο αστυνομικών. Η Παρκς οδηγήθηκε στο κρατητήριο για
παραβίαση των νόμων περί φυλετικού διαχωρισμού, αλλά αφέθηκε ελεύθερη
την επόμενη μέρα, αφού ο φίλος της, Έντγκαρ Νίξον, πλήρωσε την εγγύηση.
Ρόζα Παρκς ( 4 Φεβρουαρίου 1913-24 Οκτωβρίου 2005)
Τρομερά τα ανθρώπινα κόμπλεξ, δεν είναι τα αφήνεις να περνούν χωρίς αντίδραση, μπορούν να καταστρέψουν ζωές. Αξεπέραστη η βλακεία των ανθρώπων, πολλές φορές δυστυχώς και σήμερα. Παιδεία, είναι το κλειδί..πολιτισμός.
ΑπάντησηΔιαγραφή