Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Προσπαθώ να θυμηθώ αν εσύ «έχτισες» την εικόνα σου ή αν εγώ στη δημιούργησα. Και δε θυμάμαι. Περίεργο δεν είναι;


" Ξέρεις τι σκέφτομαι;
Προσπαθώ να θυμηθώ αν εσύ «έχτισες» την εικόνα σου ή αν εγώ στη δημιούργησα.
Και δε θυμάμαι.
Περίεργο δεν είναι;
Δε θυμάμαι.

Και ο θολός σου αντικατοπτρισμός αυτήν την στιγμή δε με βοηθάει ούτε να θυμηθώ μα ούτε και να κατανοήσω.
Προσπαθώ.
Μα δε θυμάμαι.
Όσο κι αν προσπαθώ, δε θυμάμαι.
Κι αυτό δε με πονά, με εξαγριώνει.
Και μισώ τον εαυτό μου, όταν θυμώνει τόσο.
Μα πιο πολύ μισώ εσένα, που ανέπτυξες το θυμικό κομμάτι του εαυτού μου.
Και αυτό δεν μπορώ να στο συγχωρήσω. Όλα τα άλλα μπορώ, αλλά αυτό όχι.
Όχι! Με τίποτα! Ποτέ!
Μια εικόνα, μόνο μια εικόνα!
Μια εικόνα χαμένη από το παρελθόν!
Αυτό είσαι! Αυτό έμεινε!
Αυτό μου άφησες, μα πάνω απ’ όλα αυτό επέλεξα να κρατήσω μέσα μου για να έχω τη δυνατότητα να το «σκοτώνω» Χίλιες Φορές Εγώ… και να μ’ Αρέσει!
Να μ’ αρέσει πολύ και να παίρνω δύναμη και ικανοποίηση από σένα!
Το ξέρεις ε;
Κι όμως, θέλω με κάθε ευκαιρία να στο υπενθυμίζω.
Μου αρέσουν όλα αυτά που τονίζουν και κραυγάζουν τα κεφαλαία γράμματα.
Είναι όσα ξέρεις, όσα παραβλέπεις, όσα θα σου θυμίζω και όσα με κάνουν να καμαρώνω Εγώ!
Να καμαρώνω κι ας με πονάνε. Όσο κι αν με πονάνε εγώ θα τα «ταΐζω» μέσα μου και θα φροντίσω με τον καιρό να τα κάνω πράξη και δημιουργία.
Γιατί εγώ μπορώ! Εσύ όμως όχι!
Και ξέρεις γιατί δεν μπορείς; Γιατί απλώς δε θέλεις.
Και κατά βάθος το ξέρεις. Το ξέρεις καλά.
Γι’ αυτό χαμογελάς φευγαλέα κάθε φορά που η εικόνα μου μάχεται και αντικατοπτρίζεται με τη δική σου. "
~~ Mια Εικόνα (απόσπασμα) - Οι Φεγγίτες της Ζωής μου
#Τα_Λάφυρα_της_Ψυχής_μου
#Οι_Φεγγίτες_της_Ζωής_μου
#Η_Αγάπη_Δηλώνει_Παρών
#Κική_Κωνσταντίνου
#Εκφράσου
Ένα μεγάλο μεγάλο ευχαριστώ στην πολυαγαπημένη μου Alexandra Mouriopoulou για την φωτογραφία των βιβλίων στην Σπιναλόγκα.

Σχόλια

  1. Κάποιος δείχνει αυτό που «χτίζει» αλλά οι άλλοι βλέπουν αυτό που είτε μπορούν, είτε θέλουν! Η εικόνα πολλές φορές αντανακλά, ενιότε κρύβει, άλλοτε παραπλανεί... Ανάλογα τα μάτια που την κοιτάζουν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δύσκολο και υπαρξιακό ερώτημα Κική μου.
    Εμείς χτίζουμε την εικόνα ενός ανθρώπου όπως επιθυμούμε να τον βλέπουμε ; ή σε μας αντανακλά και διαβάζουμε την δική του δημιουργία ;
    Και εδώ μπαίνει ο ψυχισμός μας απέναντί του.
    Την καλησπέρα μου καλό μου κορίτσι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Άλλοτε χτίζουμε πάνω σε κάποιον την εικόνα που θέλουμε να βλέπουμε κι άλλοτε αδυνατούμε να δούμε ότι ο άλλος έχει την εικόνα που ψάχνουμε διακαώς αλλά δε βρίσκουμε πουθενά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Όλη η ζωη μας είναι μια εικόνα με τις χαρές της και με τις λύπες της, κρατάμε τα όμορφα και προχωραμε να την φορτίζουμε με ότι μας κάνει χαρούμενους κι ευτυχισμένους!!!
    Η φωτογραφία είναι ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΉ!!!!!
    Φιλάκια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Α, οι Φεγγίτες! Το έχω συτό το βιβλίο κσι μάλιστα με αφιέρωση της ποιήτριας! Αμέ! 😍😍😍

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να

Η Σοφίτα

  Κεντρική Ιδέα Πλοκής Το παλιό οικογενειακό σπίτι στο ορεινό χωριό, έχει την αγάπη σας αλλά περιμένει και τη φροντίδα σας. Η κατάστασή του είναι κακή και εσείς σχεδιάζετε να το ανακαινίσετε. Βρίσκεστε ήδη εκεί αλλά ένα αναπάντεχο πρόβλημα καθιστά άμεσα αναγκαία την επίλυσή του. Ο μοναδικός / μοναδική, από τη γειτονική κωμόπολη, που θα ανέβει στο σπιτικό προκαλεί πραγματικό σοκ με την άφιξή του / της. Ίσως να μη περιμένατε ποτέ να βρεθεί απέναντί σας. Η ξαφνική χιονοθύελλα έχει τα δικά της σχέδια και θα σάς αναγκάσει να μείνετε εκεί, στον ίδιο κλειστό χώρο μέχρι να απεγκλωβιστείτε. Η νύχτα και το παρελθόν έρχεται ξανά. Τι μπορεί άραγε να κουβαλάει αυτό το πρόσωπο; Είχατε ποτέ σχέση μαζί του; ή μήπως προκύπτει μια έμμεση σχέση μαζί του; Τι μπορεί να φέρει; Τι μπορεί να αλλάξει; Μπορείτε να το αφήσετε στην άκρη;      Καθώς έκλειναν οι πόρτες του λεωφορείου πίσω της, ο καθαρός παγωμένος αέρας την καλωσόρισε, κάνοντας τα μάγουλά της να κοκκινίσουν ελαφρώς. Κοίταξε τριγύρω τ

ΔΙΑΦΟΡΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΜΠΛΟΚΟΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΜΑΣ

Κρατώ στα χέρια μου το Λογοτεχνικό Ημερολόγιο 2020 απο το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλλονιάς "Κέφαλος" , όπου συμμετέχω με τρία έργα μου. Ξεφυλλίζοντας το, ανάμεσα σε τόσους δημιουργούς και έργα, νιώθω υπερήφανη και ευγνώμων. Τα συγχαρητήρια μου, σε όλους! Eπίσης, ΕΔΩ, μπορειτε να διαβασετε μια υπέροχη συνέντευξη του δικού μας "Σκρουτζάκου"  Giannis Koutris !! Συγχαρητήρια αγαπημένε μου φίλε! Ακόμη, σας έχω δύο εξαιρετικές προτάσεις, δικών μας πάλι, αγαπημένων προσώπων! "Στα παπούτσια των άλλων¨" το νέο βιβλίο της Μαρίας Κανελλάκη, εκδ. 24γραμματα Ανατομικές ιστορίες παντός καιρού και εδάφους, σε ποικιλία δερμάτων και χρωμάτων, για όλες τις (χ)ώρες και για όλα τα πέλματα. Η νέα τάξη υποδημάτων θέλει έντονες αντιθέσεις και άτολμους βηματισμούς. Σ’ αυτό το καλαπόδι κατασκευάστηκαν και οι ιστορίες του βιβλίου. Ψηλοτάκουνες γόβες για «φλατ» ήρωες και παπούτσια γδαρμένα για ανθρώπους-λουστρίνια. Ολοκαίνουργια