Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Και θύμωσα! Θύμωσα πολύ! Οργίστηκα! Με σένα, με μένα, με το Θεό, με όλους! Και έχασα τον εαυτό μου για καιρό μα τον βρήκα κάτω από ένα λευκό σεντόνι που μύριζε φρεσκάδα. Μια φρεσκάδα, που μου απόπνεε πάντα το αποσμητικό σου. Κάπως έτσι πήρα την πρώτη μου ανάσα

" Κι έφυγες!
Προσπάθησα να σε κρατήσω μα εσύ έφυγες κι ας σου ’χα πει τόσες φορές πως δεν μπορώ να ζω χωρίς εσένα.

Και θύμωσα! Θύμωσα πολύ! Οργίστηκα! Με σένα, με μένα, με το Θεό, με όλους!
Και έχασα τον εαυτό μου για καιρό μα τον βρήκα κάτω από ένα λευκό σεντόνι που μύριζε φρεσκάδα. Μια φρεσκάδα, που μου απόπνεε πάντα το αποσμητικό σου. Κάπως έτσι πήρα την πρώτη μου ανάσα.

Και θέλησα! Θέλησα να σε βγάλω από τη ζωή μου, όπως με έβγαλες εσύ! Να σε τιμωρήσω που έφυγες χωρίς καν να με ειδοποιήσεις.

Μάζεψα και τοποθέτησα τα πράγματά σου, τα πράγματά μας, σε χάρτινες κούτες και τις έκλεισα στην παλιά μας αποθήκη.
Πόσο ανόητη! Σε μια εβδομάδα τα δώρισα όλα! Έτσι θα συνέχιζες να δρούσες σε μια ζωή που «αόρατοι περπατητές» ξαποσταίνουν σε πράξεις καλοσύνης και χαμογελούν σε προσφορές αγάπης.
Άδολης αγάπης, αθώας, ειλικρινούς, σαν λίγες που στον κόσμο μας υπάρχουν! Μα ευτυχώς είναι δυνατές, ανεξίτηλες, διαχρονικές και μπορούν να γίνουν το αλάτι σε μια πληγή, που πρέπει άμεσα να κλείσει.

Δεν φεύγουνε οι άνθρωποι! Δε φεύγουνε! Κάπου πάνε και ξαναγυρνάνε! Μέσα από εμάς! Μέσα από τα έργα, την αγάπη, τις πράξεις, την πίστη, τη δύναμή μας! Εκείνη τη δύναμη που λέει «ύψωσε ψηλά το κεφάλι και προχώρα»! Προχώρα ακόμα κι αν χρειαστεί να συρθείς και να ματώσεις το σώμα όλο! Προχώρα, όχι γιατί δεν έχεις άλλη επιλογή, αλλά γιατί μόνο αυτό μπορείς να κάνεις! Γεννήθηκες για να προχωράς, η ροή της ζωής αυτό μας δείχνει! Δεν πάει πίσω η ζωή, δεν πάει, τη ροή της μπορείς να ακολουθήσεις! Όσο κουράγιο κι αν χρειαστεί, εσύ αυτό συνέχισε να κάνεις! Προχώρα! Με το κεφάλι ψηλά, σύρσου μα προχώρα!

Κι όταν σου λείπει και νοιώθεις να θες να εγκαταλείψεις να θυμάσαι:

Κανείς δεν φεύγει αν αγαπηθεί!
Κανείς δεν φεύγει αν χαμογελάσει!
Κανείς δεν φεύγει αν προσφέρει, αν αγκαλιάσει, αν παρηγορήσει, αν κρατήσει ένα χέρι ή έναν ώμο, αναλόγως τη στιγμή!
Κανείς δεν φεύγει αν τον κρατήσεις για πάντα στην καρδιά σου! Αν τον κάνεις «λάφυρο» μιας μάχης που έδωσες, που δίνεις και που θα μάχεσαι να δίνεις για πάντα!

Γιατί η ζωή δεν είναι πόλεμος, είναι όμως ενίοτε μια εσωτερική διαμάχη και κάθε φορά που συγκρούεσαι, να ανασύρεις τα «χρυσά λάφυρα» που σου θυμίζουν όμορφες στιγμές που σου χάρισαν ή που σου δάνεισαν οι άλλοι! Και εσύ τις άξιζες! Τις κέρδισες! Και ξέρεις πως παρόλο που πέρασαν, που τράπηκαν στη δική τους άκαρπη φυγή, τίποτα δε μπορεί να ακυρώσει την ύπαρξή τους.

Κι αν οι αναμνήσεις κάποιες φορές πονάνε, να ξέρεις πως η πραγματικότητα του χθες είναι ενθύμιο και εφόδιο της αποκλειστικής ψυχής σου!
Και θα ’ναι για πάντα!

Κανείς δε «φεύγει» αν καταλάβει πως η οποιαδήποτε φυγή δεν είναι κάτι κακό, είναι απλώς η έξοδος μιας διαδρομής, που για κάποιο λόγο η πόρτα της έπρεπε να κλείσει.

Και θα ανοίξει μία άλλη! Κάπου παρακάτω θα δημιουργηθεί μια άλλη! Διαφορετική μα με κοινό γνώμονα την ίδια δίψα για ζωή, για ανάσα, για ταξίδι στο άγνωστο μα τον τόσο γνωστό μας κόσμο. "

~~ Η Φυγή (απόσπασμα) - Τα Λάφυρα της Ψυχής μου

#Τα_Λάφυρα_της_Ψυχής_μου
#Οι_Φεγγίτες_της_Ζωής_μου
#Η_Αγάπη_Δηλώνει_Παρών
#Κική_Κωνσταντίνου
#Εκφράσου

Ένα μεγάλο μεγάλο ευχαριστώ στην πολυαγαπημένη μου Μαρία Παπούλια για την φωτογραφία των βιβλίων στην Κομοτηνή αυτή την φορά!!

Σχόλια

  1. "Κανείς δεν φεύγει αν αγαπηθεί..."

    Τι μεγάλη κουβέντα Κική μου. Καλησπέρα μέσα από τα όμορφα γραπτά σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κι όμως άλλοι μένουν και άλλοι φεύγουν, ακολουθώντας μια δική τους λογική, κατανοητή μόνο σ' αυτούς, ενίοτε ούτε και σ' αυτούς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Nέο Διαδικτυακό Δρώμενο - Καλοκαιρινός Θησαυρός: Τα Κρυμμένα Σημεία της Γειτονιάς μας - Η Βρύση «Μαυρομαντήλα»

Καλημέρα, εκφραστικοί μου φίλοι! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Υπάρχει χώρος και όρεξη για ένα ακόμη καλοκαιρινό διαδικτυακό δρώμενο στη γειτονιά μας; Νομίζω πως ναι! 😉 Ελάτε λοιπόν να σας παρουσιάσω τη δική μου ιδέα, η οποία εύχομαι να μην σας μπερδέψει, αλλά αντίθετα να σας βάλει στη διαδικασία της συμμετοχής και του μοιράσματος — η οποία, φυσικά, είναι ανοιχτή και αφορά όλο το καλοκαίρι. Εύχομαι να την απολαύσετε! Το concept είναι απλό: 🌞 Καλοκαιρινός Θησαυρός: Τα Κρυμμένα Σημεία της Γειτονιάς μας 🌿 Έχεις κάποιο αγαπημένο, κρυφό σημείο στη γειτονιά που λίγοι γνωρίζουν; Εκείνη τη γωνιά που σε μαγεύει, το μικρό μονοπάτι που ανακαλύπτεις στα καλοκαιρινά σου περπατήματα ή το μυστικό μέρος με την πιο όμορφη θέα; 📸 Μοιράσου μαζί μας μια φωτογραφία, ένα βίντεο, ένα τραγούδι ή ήχο που στο θυμίζει, μια ιστορία ή μια σύντομη περιγραφή. Αν θέλεις, πρόσθεσε και οδηγίες για να το βρούμε κι εμείς! Ας φτιάξουμε μαζί έναν χάρτη με τους μικρούς θησαυρούς που κρύβει η γειτονιά μας — να τα αν...

ΚΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΑΣΙΝΟ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε; Είστε όλοι καλά; Εγώ μια χαρά! :) Σήμερα φίλοι είχα μια έντονη, εσωτερική επιθυμία να γράψω. Τα χέρια μου δε με "έτρωγαν" ακριβώς όπως λένε κάποιοι, αλλά "πέταγαν", ήθελα έντονα να γράψω κάτι αλλά δεν ήξερα τί και πώς. Τελικά ήταν πανεύκολο να μάθω τί ήθελα. Απλώς ρώτησα τον εαυτό μου!  Λέω Κική τί θές να γράψεις; Κάτι για το πράσινο, τη φύση, την ελπίδα μου απάντησε. (Δε σας κανω πλάκα - μιλάω σε φιλαράκια και οτι λέω το εννοώ) Ε μετά κατάλαβα τί ήθελα Ήθελα να γράψω κάτι για τον αγώνα που δίνουνε (δίνουμε) εδώ και καιρό πολλά μπλοκοσπιτάκια (και όχι μόνο), ενάντια στον σκουπιδότοπο που θέλουνε κάποιοι να καταντήσουνε τη Μεσόγειο. Πατωντας ΕΔΩ και ΕΔΩ και ΕΔΩ μπορείτε να ενημερωθείτε πλήρως. Συμμετέχω και εγώ λοιπόν με το ακόλουθο κείμενο (εφόσον γίνει δεκτό) στην  πράσινη έκδοση που ετοιμάζει το ηλεκτρονικό περιοδικό Ανθρώπων Έργα , για τα χημικά που ετοιμάζονται να ξεφορτωθούν στη...