Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Προσπαθώ να θυμηθώ αν εσύ «έχτισες» την εικόνα σου ή αν εγώ στη δημιούργησα. Και δε θυμάμαι. Περίεργο δεν είναι;


" Ξέρεις τι σκέφτομαι;
Προσπαθώ να θυμηθώ αν εσύ «έχτισες» την εικόνα σου ή αν εγώ στη δημιούργησα.
Και δε θυμάμαι.
Περίεργο δεν είναι;
Δε θυμάμαι.

Και ο θολός σου αντικατοπτρισμός αυτήν την στιγμή δε με βοηθάει ούτε να θυμηθώ μα ούτε και να κατανοήσω.
Προσπαθώ.
Μα δε θυμάμαι.
Όσο κι αν προσπαθώ, δε θυμάμαι.
Κι αυτό δε με πονά, με εξαγριώνει.
Και μισώ τον εαυτό μου, όταν θυμώνει τόσο.
Μα πιο πολύ μισώ εσένα, που ανέπτυξες το θυμικό κομμάτι του εαυτού μου.
Και αυτό δεν μπορώ να στο συγχωρήσω. Όλα τα άλλα μπορώ, αλλά αυτό όχι.
Όχι! Με τίποτα! Ποτέ!
Μια εικόνα, μόνο μια εικόνα!
Μια εικόνα χαμένη από το παρελθόν!
Αυτό είσαι! Αυτό έμεινε!
Αυτό μου άφησες, μα πάνω απ’ όλα αυτό επέλεξα να κρατήσω μέσα μου για να έχω τη δυνατότητα να το «σκοτώνω» Χίλιες Φορές Εγώ… και να μ’ Αρέσει!
Να μ’ αρέσει πολύ και να παίρνω δύναμη και ικανοποίηση από σένα!
Το ξέρεις ε;
Κι όμως, θέλω με κάθε ευκαιρία να στο υπενθυμίζω.
Μου αρέσουν όλα αυτά που τονίζουν και κραυγάζουν τα κεφαλαία γράμματα.
Είναι όσα ξέρεις, όσα παραβλέπεις, όσα θα σου θυμίζω και όσα με κάνουν να καμαρώνω Εγώ!
Να καμαρώνω κι ας με πονάνε. Όσο κι αν με πονάνε εγώ θα τα «ταΐζω» μέσα μου και θα φροντίσω με τον καιρό να τα κάνω πράξη και δημιουργία.
Γιατί εγώ μπορώ! Εσύ όμως όχι!
Και ξέρεις γιατί δεν μπορείς; Γιατί απλώς δε θέλεις.
Και κατά βάθος το ξέρεις. Το ξέρεις καλά.
Γι’ αυτό χαμογελάς φευγαλέα κάθε φορά που η εικόνα μου μάχεται και αντικατοπτρίζεται με τη δική σου. "
~~ Mια Εικόνα (απόσπασμα) - Οι Φεγγίτες της Ζωής μου
#Τα_Λάφυρα_της_Ψυχής_μου
#Οι_Φεγγίτες_της_Ζωής_μου
#Η_Αγάπη_Δηλώνει_Παρών
#Κική_Κωνσταντίνου
#Εκφράσου
Ένα μεγάλο μεγάλο ευχαριστώ στην πολυαγαπημένη μου Alexandra Mouriopoulou για την φωτογραφία των βιβλίων στην Σπιναλόγκα.

Σχόλια

  1. Κάποιος δείχνει αυτό που «χτίζει» αλλά οι άλλοι βλέπουν αυτό που είτε μπορούν, είτε θέλουν! Η εικόνα πολλές φορές αντανακλά, ενιότε κρύβει, άλλοτε παραπλανεί... Ανάλογα τα μάτια που την κοιτάζουν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δύσκολο και υπαρξιακό ερώτημα Κική μου.
    Εμείς χτίζουμε την εικόνα ενός ανθρώπου όπως επιθυμούμε να τον βλέπουμε ; ή σε μας αντανακλά και διαβάζουμε την δική του δημιουργία ;
    Και εδώ μπαίνει ο ψυχισμός μας απέναντί του.
    Την καλησπέρα μου καλό μου κορίτσι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Άλλοτε χτίζουμε πάνω σε κάποιον την εικόνα που θέλουμε να βλέπουμε κι άλλοτε αδυνατούμε να δούμε ότι ο άλλος έχει την εικόνα που ψάχνουμε διακαώς αλλά δε βρίσκουμε πουθενά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Όλη η ζωη μας είναι μια εικόνα με τις χαρές της και με τις λύπες της, κρατάμε τα όμορφα και προχωραμε να την φορτίζουμε με ότι μας κάνει χαρούμενους κι ευτυχισμένους!!!
    Η φωτογραφία είναι ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΉ!!!!!
    Φιλάκια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Α, οι Φεγγίτες! Το έχω συτό το βιβλίο κσι μάλιστα με αφιέρωση της ποιήτριας! Αμέ! 😍😍😍

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Ευχαριστήριο σημείωμα

Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα ποίησης, δεκαοχτώ ποιητικές φωνές ενώθηκαν με την 4Dance Academy - Σχολή χορού και το θεατρικό εργαστήρι έκφρασης Amorphous Dance Theater Company και παρουσίασαν στον κοινό μία πολύμορφη εκδήλωση, που στόχο είχε να ενώσει τις τέχνες και να αναδείξει μέσα από τη μίξη αυτή, το μεγαλείο και την σπουδαιότητα της Ποίησης. Η καλλιτεχνική αυτή εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στον όμορφο και φιλόξενο Πολυχώρο Τέχνης της 4Dance Academy , Απόλλωνος 113 στην Κάνηθο και τιμήθηκε τόσο από τους ποιητές δημιουργούς όσο και από ανθρώπους του πνεύματος, των γραμμάτων, των τεχνών και του πολιτισμού της πόλης μας. Ευχαριστούμε θερμά τον κόσμο που ανταποκρίθηκε σε αυτό το κάλεσμα και βρέθηκε κοντά μας, για   να στηρίξει τη γιορτή αυτή που με τόση χαρά, ευγένεια και σεβασμό, δημιουργήθηκε και παρουσιάστηκε. Ευχαριστούμε πολύ την Αντιδήμαρχο Πολιτισμού και Τουρισμού του Δήμου Χαλκιδέων, κα Δήμητρα - Μιμίκα Σακελλαράκη , για την τιμητική της παρουσία και τα θερμά της λό...

Οξυγόνο

  Τα τελευταία χρόνια δεν παίρνω καλή ανάσα, δεν αναπνέω σωστά. Απορώ πως μπορώ και ζω ακόμη, εφόσον το οξυγόνο μου,  έχει εκλείψει από καιρό.   Ειδικά τα βράδια του χειμώνα,  παλεύω για να πάρω ανάσα. Νιώθω πως άγρια και κρύα χέρια παίζουν σκάκι με τον λαιμό μου.  Επαναστατούν και μου προσφέρουν εφιάλτες και δάκρυα, όνειρα που δεν πραγματοποιήθηκαν ή έμειναν μισά, θύμησες που πληγώνουν,  αναμνήσεις που κόβουν σαν ξυράφι, ζεστό.   Και τότε,  αίμα στάζει από τη μύτη μου, σφυριά αντηχούν στα αυτιά μου, τρωκτικά τρώνε τα σωθικά μου και ένα μικρό πληγωμένο σπουργίτι αναζητά τροφή σαν μια θύελλα που πασχίζει, με θαλπωρή να κρύψει το αύριο.   Τις τελευταίες μέρες, το παιδί μέσα μου, δεν αναπνέει σωστά. Δεν τρέφεται, δεν ελπίζει, ματαιοδοξεί και κοιλοπονά μια αβέβαιη αλήθεια, έναν παράλογο δισταγμό, μια ακόμη ικεσία που μπορεί να κάνει τους ανθρώπους να παραληρήσουν σαν ένα φεγγάρι αβέβαιο.   Κυρίως το πρωί, με τις πρώτες ηλιαχτίδες, φοβάται, κ...